حتی اسپنسر هم بعدها در نظریاتش از این گفت که ما به دورانی وارد شده‌ایم که در آن ملل قوی‌تر، ملت‌های ضعیف‌تر را می‌بلعند. و بعدها دیدیم که به قول مارکس « همینکه ما نگاه خود را از وطن آنها که در آن به شکل‌های محترمانه‌ای ظاهر می‌شوند، به مستعمره‌ها، جایی که خود را کاملا عریان نشان می‌دهند، بیاندازیم، دورویی عمیق تمدن بورژوایی و بربریت جدانشدنی از آن بی‌پرده در برابر چشمان ما آشکار می‌شود»

لحظه تاریخی کنونی را می‌توان خطیرترین لحظه پیش روی بشر از زمان جنگ دوم جهانی تاکنون دانست. آنچه در خاورمیانه امروز در حال وقوع است فقط درد و رنج و مرگ و هلاکت مردم زجر کشیده فلسطین و لبنان نیست. این نبردی است برای آینده بشریت. در این نبرد هیچ چیز خطرناک تر از پیروزی ماشین جنگی صهیونیست-امپریالیستی نیست. حتی برای یک لحظه نیز نباید فراموش کرد که اولویت اصلی و تخطی ناپذیر لحظه تاریخی کنونی در هم شکستن این ماشین مرگبار ارتجاعی صهیونیسم است که نوک سرنیزه امپریالیسم متجاوز معاصر را تشکیل می دهد.

برخلاف آنچه که در بدو امر به‌ نظر می‌رسد؛ که این شکل از اصل قرار دادن دیکتاتوری پرولتاریا توسط کمونیستها مشابه‌ کشیشان و فقیهان خشکه‌مقدس مذهبی‌ست، رویکرد جریانات مورد نقد است که سیاقی شریعتمدارانه دارد و مانند فقیهان ملانقطی که به دنبال این می‌گردند که چند بار کلمهء نماز، زکات و حجاب در کتب مقدس آمده است، تا به واقع بر روح آن دین سرپوش نهند. این چپ‌های بورژوایی نیز که بسیار کالایی و بازاری به مسائل می‌نگرند، تلاش دارند در بقالی‌شان جنسشان جور باشد و جمهوریت و مشروطیت و مقداری هم رقص و فمینیسم و اجناس متفرقهء ال‌جی‌بی‌تی پلاس و اکو‌آنارکو‌فمنپلاس چندکاره و ...را برای مشتری عرضه کنند...

هنگامی که که آخرین اطلاعات مربوط به تورم در شاخص قیمت مصرف کننده ایالات متحده اعلام شد، (CPI) بسیاری از ناظران با مشاهده این که در این گزارش مؤلفه مراقبت های پزشکی با (3.25 درصد) تنها سهم اندکی در توسعه نرخ تورم داشته است، شگفت زده شدند. این در تضاد کامل با صورت‌حساب‌هایی است که آمریکایی‌ها باید ماه به ماه برای بیمه درمانی خود بپردازند.

رد خونین انحطاط طبقه سرمایه دار ایران، جامعه مدنی اش و دولت سیاسی اش از طبس تا نیویورک و بیروت

اول: چرا حمله الکترونیکی اسرائیل به لبنان جنگی فراتر از تروریسم است، اسرائیل و اوکراین به مثابه اهرمهای انتقال بشریت به سوی آرماگدون

دوم: اهمیت نظامی حمله اسرائیل نشانگر قدرت است یا ضعف، اهداف حمله و دستاوردهای آن

سوم: دوگانه متناقض خاورمیانه و اوکراین. فترت ایران و قدرت روسیه به مثابه زمینه های تدارک حمله اسرائیل.

چهارم: باز هم درباره ضرورت نابودی اسرائیل و همزاد فاشیستی آن در اوکراین

تهاجم بزرگ کورسک، زمان وقوع، دلایل مطروحه برای تبیین عملیات، واکنش روسیه، سیر عملیات از پیشروی تا توقف تا سلاخی، غرب در کجای عملیات قرار داشت، جهان چندقطبی در کجا ایستاده بود، کورسک کدام شکافها را عمیق تر کرد و سرانجام کدام عوامل پایه ای تر در اقتصاد سیاسی مبنای تهاجم کورسک را تشکیل می دادند.

در کنار کارشناسانی که نسبت به مخاطرات بالا بردن قیمت انرژی هشدار امنیتی به نظام می‌دهند، کارشناسانی هم هستند که معتقدند دولت چهاردهم با تدابیر صحیح، باز هم قادر به تکرار معجزه خواهد بود. عباس عبدی شاید یکی از شاخص ترین آنها باشد که بدون در نظر گرفتن آنکه زلزله آبان 98 در پی فعال شدن گسلها در همان سالهای 86 به وقوع پیوست، با بیان اینکه در دوره حسن روحانی سه بار قیمت بنزین بالا رفت اما این تنها آبان 98 است که در خاطر عموم مانده است، یکی از کارشناسانی است که به معجزه پزشکیان امیدوار است و بدون اعتقاد به پایان "شوک درمانی" در اقتصاد کشور، جسارت گران کردن انرژی را به دولت جدید القا می‌کند.

اگر چشمان خود را به روی واقعیت نبندیم باید قبول کنیم که سیاست پرولتاریایی حزب در حال حاضر به واسطه‌ی خصوصیات اعضای آن تعیین نمی شود، بلکه به وسیله‌ی اعتبار بی نظیر و یکپارچه‌ی گروه کوچکی است که می توان آن را گارد قدیمی حزب نامید. به هر تقدیر کافی است یک درگیری جزئی درون این گروه اتفاق بیافتد، در اینصورت اگر اعتبارش از بین نرود، به قدری تضعیف می شود که توان تعیین خط مشی سیاسی را از دست می دهد

سومین کنفرانس سازمان تدارک کمونیستی در هفته‌های آینده و در چند روز برگزار خواهد شد.

اما اگر فرانسه با تمام آن شکوه و جلال خود حتی توانایی یک میزبانی درخور تاریخ المپیک و کشورش را نداشت، توان آن را داشت که در مقابل جهانیان نمایشی مبتذل و فضاحت‌بار را در قالب افتتاحیه المپیک در اوج کمال و بدون کوچکترین عیب و نقصی ارائه کند. پاریس المپیک را به فضایی برای اکران زوال و فرسودگی سرمایه داری گلوبال در قالب جندرپالیسی و جندریسم اجتماعی تبدیل کرد.

کدام عوامل پایه‌ای دوشنبه سیاه بازارهای مالی را رقم زدند؟ چرا کلان سرمایه های مگا تک و ارزهای کریپتو قربانیان اصلی طوفان بودند؟ چرا هوش مصنوعی از نفس افتاد؟ دامنه بحران چیست و ابعاد آن تا کجا گسترش خواهد یافت؟ چرا خوانش بورژوازی از بحران گمراه‌کننده است؟

اهمیت ترور اسماعیل هنیه در چیست؟ چرا در تهران؟ چرا اکنون؟ اهمیت مکان و زمان ترور در چیست؟ پاسخ ایران چه خواهد بود؟ چین و روسیه و آمریکا چه خواهند کرد؟

از اینکه جهانی سازی قیمت سوخت به یک گفتمان مسلط در میان بورژوازی تبدیل شده است، لزوما این نتیجه بدست نمی آید که به تنشهای ناشی از آن واقف نباشند. سوالی که بورژوازی در این خصوص پیش روی دولت چهاردهم به ساده ترین شکل مطرح می‌کند آنکه با توجه به تجربه آبان ۹۸ چگونه می‌توان از جهانی سازی قیمتها، تنش زدایی نمود؟ سیاستمداران بورژوازی بر این امر توافق نظر دارند که شعله های خشم طبقاتی ناشی از هر گونه افزایش قیمت بنزین ...می‌تواند به تهدید جدی علیه کلیت نظام بدل شود.

"به این درخت نگا کن. ایناهم فرق بینشون هست. درخت یه منطقه پولدار رو می‌بینی، خوب بهش میرسن. آب بهش میدن، هرسش میکنن. کود میدن. حالا درختای پایین شهر رو نگاه کن، واسه اونا هیچی. حیونا هم همین طور، یکی تو یه خراب شده‌ نزدیکه تلف شه از گرسنگی و هیچی نداره بخوره و یکی تو یه منطقه از شهر، هر چی دلش بخواد فراهمه. بدبختیا به همه جا سرایت کرده، حتی به درختا و حیونا. چرا باس اینجوری باشه‌. اینا چه گناهی کردن. خدا نگذره از کسانی که باعث و بانی این وضعیت‌اند."

ما نشان دادیم که برادری‌ای که تجارت آزاد بین طبقاتِ مختلفِ یک ملتِ واحد ایجاد می‌کند به چه معناست. برادری‌ای که تجارت آزاد قصد برقراریِ آن بین ملت‌های مختلف را دارد، به سختی از آن برادرانه‌وار تر خواهد بود. برادری نامیدنِ استثمار در هیأت جهان‌شمولِ آن، ایده‌ای است که فقط از دامن بورژوازی می‌تواند بیرون آید. تمامی عواقبِ ناگواری که تجارت آزاد در یک کشور به‌ بار می‌آورد، در بازار جهانی به مقیاسی بسیار عظیم‌تر تکرار خواهند شد. لزومِ بیش‌تری برای پرداختن به سفسطه‌بازی‌‌های طرفداران تجارت آزاد در این‌باره نیست.

از سوء قصد نافرجام به ترامپ تا جنگ قدرت در درون حزب دمکرات و زوال سامان دمکراسی لیبرال در آمریکا و اروپا

تمام اینها تحت پوشش لیبرال دموکراسی و با مساعدت صنایع قدرتمند فرهنگی شان انجام شد. میراث حقیقی جنگ جهانی دوم، شکست فاشیسم توسط نظم جهانی لیبرال نیست، این است که یک بین الملل فاشیستی واقعی تحت پوشش لیبرال توسعه یافت تا آنهایی را که حقیقتا علیه فاشیسم جنگیده و پیروز شده بودند، به مصاف طلبیده و نابود کند؛ یعنی کمونیست ها را.

کشمکش بین کارگران سامسونگ الکترونیک و کنسرن تازه آغاز شده است. اما با توجه به تغییر در موازنه های جهانی و منطقه ای و با توجه به جدال سنگین میان بخش‌های مختلف سرمایه جهانی در حال حاضر این کشمکش می تواند سرفصلی از تغییر در روابط کار و سرمایه در جهان معاصر را نشانه زند. بیش باد.

در دهک ۴ و ۵ به افرادی برمی‌خوریم که حتی توان پرداخت شارژ آپارتمان را هم ندارند. با این حساب درباره وضعیت سرپناه سه دهک اول جامعه (به طور تقریبی هر دهک شامل ۸ و نیم میلیون نفر است)، یا همان ۲۵ میلیون نفر در این کشور چه می‌توان گفت؟ می‌توان گفت این‌ها همان کارگرانی هستند که بدون پوشش بیمه تأمین اجتماعی و با دستان خود طبقات این پنت‌هاوس‌ها را بنا می‌کنند و شب‌ها را در خوابگاه‌ها سپری می‌کنند یا همان کارگران افغانی هستند که ۲۰ نفری و ۳۰ نفری در اتاق‌ها و سوئیت‌های ۳۰ متری زندگی می‌کنند و دستمزدشان زیر سطح حداقل قانون کار است

هیچ‌گاه طبقه سرمایه دار در ایران معاصر از نظر اقتصادی ایچنین فربه و از نظر سیاسی-ایدئولوژیک اینچنین ناتوان نبوده است. این طبقه ای است فرسوده از جدالها و کشمکشهای بی پایان درونی و ناتوان از پاسخگوئی به گرهی ترین جدال ژئوپلیتیک جهان معاصر. این توازنِ ضعفِ بورژوازی، به حضور نیروهایی میدان می‌دهد که یا نظم سیاسی حاکم را در راستای واگرایی های قومی و نژادی، ناسیونالیستی یا شووینیستی، به مصاف می‌طلبند و یا نظم اجتماعی مسلط را در امتداد مرزهای طبقاتی. امید بستن به یک سیر تکاملی آرام اکنون معنایی جز واگذار کردن سرنوشت خود به دیگران ندارد.

چه کسانی و چرا به جلیلی رأی دادند،‌ آیا دولت سوم روحانی می تواند شکل بگیرد؟ بخشی از مباحثات تدارک کمونیستی پیرامون نتایج انتخابات ریاست جمهوری و موقعیت طبقه کارگر نسبت به آن برای تعیین سیاست کمونیستی متناسب با دوره کنونی

آنچه در صحنه انتخابات به نمایش درآمد، کل ظرفیت تاریخی بورژوازی ایران بود و هست. این وضعیت به همان اندازه که محصول مهندسی شورای نگهبان و بیت رهبری است به همان اندازه نیز محصول و نتیجه عملکرد اپوزیسیون منحط، فاسد و ابتر برانداز و سرنگونی طلب است. وضعیت کنونی برآمده از توان تاریخی بورژوازی ایرانی است که به جای ولتر و روسو و روبسپیر و دیدرو، زیباکلام و حجاریان و قالیباف و حداد عادل و رضا پهلوی و مسیح علینژاد از دل خود بیرون می دهد. این طبقه به ته خط رسیده است.

شکاف‌ها سر باز می‌کنند، طرح‌ها به هم می‌ریزند، تجربه هوشمندانه ترین مهندسی انتخابات در آستانه شکست. پرسش این نیست که چه کسانی مسئول این لغزش اند، پرسش این است که آیا اصولاً امکان هدایت کنترل شده روند تحولات وجود داشت؟1

جابجائی مؤلفه های ایدئولوژیک درون بورژوازی از دمکراتیزاسیون به نرمالیزاسیون و توسعه گرایی، چگونه توسعه گرایی مالکیت خصوصی را حافظ منفعت عمومی معرفی می کند، اشتراک تمام کاندیداها بر بازسازی سازمان دولت سرمایه داری بر اساس مبانی توسعه گرایی مضمون واقعی انتخابات ۱۴