آرمسترانگ دیگر برای بنیاد فرهنگ استراتژیک نمی نویسد. جرأت و توان وارد شدن به یک نبرد نابرابر با دولت کانادا را ندارد. همچنان که بسیاری از مؤلفان دیگر آمریکائی برای راشیا تودی و سایتهای مشابه نمی نویسند. و صادق زیباکلام همچنان بر صحنه ویس آو آمریکا و ایران اینترنشنال و منوتو می درخشد. بدون هیچ هراسی.

مدتی است که لحن تندتر آلمان در امر سیاست پولی، در خارج از کشور نیز، مثلا در رسانه های انگلوساکسون مثل فایننشال تایمز تعقیب میشود. همانطور که این روزنامه بیان می کند، در "کشورهای ثروتمندی مثل آلمان"، افزایش شدید تورم در منطقه یورو به انتقاد فزاینده از بانک مرکزی اروپا منجر شده است که "سیاست پولی شدیدا شُل و وِل" آن از قبل هم موضوع درگیری با "دیوان عالی فدرال آلمان" بوده است.

و این تحقیر دامن امام حسین را هم می گیرد. او نیز به عنوان چهره ای ظاهر می‌شود که گویا در اثر سخاوتمندی خلیفه در بخشیدن یا آزاد کردن یک کنیز قادر به ازدواج با شهربانو شده است. تضاد عمیق و آشکار این تصویر با تصویر امام سلحشور عاشورا به هیچ وجه قابل پنهان کردن نیست. دقیقا به همین دلیل هم هست که اکثر "علما" از قضا در این واقعه تشکیک نموده و اصل ازدواجی را که در اذهان توده عامه مردم به عنوان شاهدی از انطباق شیعه با ایرانیان همیشه طرح بوده، امروز زیر سؤال می برند

حرف درست را از زبان" اروپای عصبانی" بشنوید، شاه کلیدی که حذف شد: "اینکار را فقط پیروزمندان انجام میدهند" جوزف بورل

در جریان وقایع قزاقستان، اختلاف مواضع این دو جریان به طور آشکاری به دو مشی متضاد تبدیل شد. حزب کمونیست روسیه و متحدین آن ... به طور پر رنگی بر ضرورت حفظ حوزه اوراسیا در مقابل تعرضات امپریالیسم غربی تأکید نمودند ... در سوی دیگر، حزب کمونیست یونان و فدراسیون اتحادیه های کارگری .. در مخالفت با نظریه انقلاب رنگی اساسا بر اصالت جنبش توده ای متشکل از کارگران و جوانان بیکار تأکید نمودند

چرا تکرار صف بندی ها و مباحث جنگ سوریه و کودتای اوکراین کافی نیست؟ چگونه ناکارآمدی کلیشه های تحلیلی تاکنونی آشکار می شود؟ کدام نیروهای اجتماعی درونی و کدام نیروهای برونی تحولات قزاقستان را رقم زدند؟  تأثیر تحولات بر بلوک بندی های اوراسیا و ترانس آتلانتیک چه خواهد بود؟ چپ در کجا ایستاده است؟

گفتم: شعله های آتیش منو یاد انقلاب میندازه - گفت: چرا، فقط چون سرخه؟ - گفتم: نه چون گرمه! - گفت:ولی انقلاب گرم نیست، سرده، مثل آبی که روی آتیش ریخته بشه، مثل نشستن وقتی یه مدت طولانی دویدی، مثل خیلی چیزاست، خیلی چیزا، به جز آتیش! - گفتم:  نقلابی که من در موردش حرف می زنم سرخه و به اندازه ی آتیش گرم، تو هرچی می خوای بگو، شاید تو داری از یه انقلاب دیگه حرف می زنی. -  گفت: تو از چه انقلابی حرف می زنی؟ - گفتم: من از انقلابِ کسایی مثل خودم حرف می زنم، از یه انقلابِ سرخ! - خندید: تو کی هستی؟ - گفتم: من یه کارگرم!

مبارزه درون طبقاتی بورژوازی، ایران از شیزوفرنی تا سادو مازوخیسم و از بلاهتهای اجتناب ناپذیر پوزیسیون و اپوزیسیون

آیا یک انقلاب رنگی در قزاقستان سازمان یافته است؟ یا جنبشی دمکراتیک در جریان است؟ وقایع و کلیشه هائی که دیگر پاسخگو نیستند.

در این بین شرکت‌های بزرگ که در رقابت با یکد یگرند و برای تثبیت بازارها و گسترش مناطق تحت نفود خود تلاش میکنند، نقش مهمی را بازی میکنند. گزارش نشان میدهد که چین با 124 شرکت در جمع 500 بزرگترین شرکتهای جهانی بزرگترین سهم را دارد. در سال 2000 چین تنها با رقم 10 شرکت در این رتبه بندی جای داشت.  همزمان سهم ایالات متحده از 179 شرکت بزرگ (در سال 2000) به 121 (در سال 2020) و ژاپن از 107 به 53، فرانسه از 37 به 31، آلمان از 37 به 27 کاهش یافت.

از شیفتگی به غرب تا نگاه به شرق، گفتاری در باب موج در حال عروج تحول در فلسفۀ تاریخ، هنر، سیاست و ایدئولوژی در طبقه حاکم و جابجائی آرایش قوا در پوزیسیون و اپوزیسیون

اکبر شالگونی رفیقی بود قابل اعتماد و پیش از هر چیز مسئول. مطمئنا او نیز همچون هر زندانی مسؤلی زندانیان دیگر را در شرایط سخت به دلیل پذیرش مصاحبه یا خواندن نماز مورد سرزنش قرار نمی داد و یا آنها را وادار به ایستادن بر سر موضعی نمی کرد که شاید خارج از توانشان بود، اما اینکه اکبر از یک زندانی بخواهد که دست از مقاومت بردارد و مصاحبه را بپذیرد با منش و روش شناخته شده اکبر در زندان سازگار نیست.

گوهر عشقی محصول و تجسم انسانی گسترش و تکوین همین تضادهای تراژدی ستار بهشتی است که اکنون دیگر به یک تراژدی مضحک و به همین دلیل غم انگیز تبدیل شده است. همانقدر که حضور ستار در میان آن بلاگ نویسهای طبقه متوسطی وصله ای بود ناچسب، اکنون حضور گوهر عشقی در کنار شارلاتانهای هفت خطی از قبیل نرگس محمدی و محمد نوریزاد و ریاست وی بر بنیادی به نام ستار بهشتی وصله ای است به مراتب بیشتر ناچسب.

از نظر واعظ، آمریکا صاحبخانه است و ایران مستأجر. آن هم در موضوعی مربوط به درون ایران یعنی در مسئله هسته ای. با این تصویر همه چیز روشن می شود. چیزی برای پنهان کردن باقی نمی ماند. یک طرف جدال درون طبقه حاکمه در ایران خواستار سپردن قیمومیت خود و کشور به دست صاحبخانه است. کدخدائی که رئیس جمهور پیشین کشور عنوان کرده بود اکنون تبدیل به صاحبخانه شده است.

گفتاری درباره اولتیماتوم روسیه به آمریکا و ناتو؛ زلزله در ژئوپلیتیک جهانی؛ چرا و چگونه جهان به این لحظه رسید و چگونه از آن خارج خواهد شد؟ نقش و موقعیت آینده بازیکنان سیاست بین المللی چه خواهد بود؟

ولفگانگ ایشینگر این دوران زوال دمکراسی های لیبرال را عصر پسا حقیقت نامیده بود. اما در همین عصر پسا حقیقت هم لحظاتی برای مواجهه با حقیقت یافت می شود. اکنون در یکی از این لحظات تاریخی قرار داریم.

مشاور امنیتی سابق پرزیدنت کارتر، زبیگنیو برژینسکی در کتاب خود با عنوان "صفحه بزرگ شطرنج، اولویت آمریکا و الزامات ژئواستراتژیک" به صراحت بیان کرد که ایالات متحده باید هر کاری را برای اطمینان از فروپاشی کامل اتحاد جماهیر شوروی سابق انجام دهد. قرار بود اوکراین از روسیه جدا شود و به عنوان یک کشور مجزا و اسلاوی زبان در سنگر مقابل روسیه قرار گیرد. تفرقه بیانداز و حکومت کن. این سیاستی است که آمریکا از زمان شروع دخالت در سیاست جهانی تاکنون آنرا پیوسته هدفمند تعقیب کرده است.

از شیفتگی به غرب تا نگاه به شرق، گفتاری در باب موج در حال عروج تحول در فلسفۀ تاریخ، هنر، سیاست و ایدئولوژی در طبقه حاکم و جابجائی آرایش قوا در پوزیسیون و اپوزیسیون

نمی خواهند حتی به بدیهی ترین واقعیت عرصه توازن قوای نظامی و برتری قاطع و در هم کوبنده تجهیزات روسی در زمینه سیستمهای موشکی هایپر سونیک نیز اذعان کنند. با حماقت تمام خواستار استقرار نیروی آمریکائی در مجاورت مرزهای روسیه می شوند که در صورت وقوع یک جنگ فقط و فقط گوشت دم توپ خواهند بود و حتی پیش از استارت تانکهای خود نابود خواهند شد. نه در یک جنگ اتمی، بلکه در همان نبرد با سلاحهای متعارف.

گفتاری پیرامون امکانات و محدودیتهای بازیگران ژئوپلیتیک جهانی در نقطه عطفی تاریخی، کنش و واکنش بلوکهای قدرت جهانی و منطقه ای در پرتو تجدید آرایش خاورمیانه، وقایع اوکراین و جدال بر سر تایوان

کلیدواژه های تبلیغاتی ("هوشمند"، "تمیز"، "امن") قرار است این تصویر را القا کنند که پروژه های اروپائی "دروازه جهانی" از نظر کیفی بر اقدامات مثلا کم ارزش و سطح نازل راه ابریشم چینی برتری دارند. این البته متناسب با تصویر اروپا از خود است اما الزاما با برداشت دیگران از آن خوانائی ندارد: این که ساخت یک فرودگاه در پایتخت آلمان 14 سال تمام طول کشید در پکن اما 4 سال، آن سوی جهان غربی و در کشورهای هدف راه ابریشم و دروازه جهانی، از دیده پنهان نمانده است.

بحران آب، خیزش کشاورزان و هیاهوی براندازان: طبیعت، دولت و انباشت سرمایه

جبهه اوکراین، اروپای درمانده، آمریکای دهان چاک و خطر جنگی مهیب: لحظه رویارویی با واقعیات سخت و دردناک زمینی برای سروران تاکنونی جهان

20 هزار فلزکار اعتصابی نه تنها دست به اعتصاب نامحدود زده اند، بلکه همچنین از نیمه شب سه شنبه با ایجاد باریکادها به بلوکه کردن ورودی های مراکز اصلی تولیدی و بندر نیز پرداختند.

نبرد در قفقاز و اوکراین به کدام سو می رود؟ چه چیز در انتظار قدرتهای منطقه ای و جهانی است؟   ظرفیتها و امکانات بازیگران اصلی صحنه نمایش کدامند؟ با کدام استراتژی ها و کدام ائتلافها؟