اکنون آمریکا تنها پس از چند دهه سیادت مطلق جهانی در مقابل دوراهی سرنوشت ساز خویش قرار می گرفت. یا باید همچنان بر آن سیادت پا می فشرد و به جنگ واقعیتی می رفت که از آن تواناتر بود، جنگی محتوم به شکست؛ و یا باید عقب نشینی بزرگ از رؤیاهای قرن آمریکائی و پاکس آمریکن به این واقعیت ساده…

قضیه از آن مبتذلتر میشود وقتی که ما برای تعریف کارگر از تعریف بورژوائی رابطۀ "ارائۀ واحد معینی از جنس یا خدمات در زمان معین" در"مقابل دستمزد"  معین استفاده کنیم. بطورمثال آدمکشان حرفه ای در آمریکا در زمان اشغال امریکا از دست سرخ پوستان، در مقابل هر تعداد پوست کله ای که از سرخپوستان زنده میکندند، مبلغ معینی دریافت میکردند.…

این درست است که در میان طبقۀ متوسط افراد بسیار زیادی جمهوری خواه و حتی کمونیست وجود دارند و جوانان بسیار زیادی هستند که در صورت بروز وقوع قیامی عمومی در جنبش اقدامات بسیار مفیدی انجام خواهند داد. اما این آدمها "بورژوا"، سودجو و از لحاظ شغلی کارخانه دار هستند

یک مقایسۀ تاریخی: فرانسه هائیتی را از سال 1804 تا 1947 مجبور به پرداخت مبلغی که به پول امروز معادل 21 ملیارد میباشد، کرد (به بیانی نزدیک یک قرن و نیم) برای ضررهائی که برده داران فرانسوی بخاطر لغو برده داری و آزادی برده های هائیتیائی متحمل شده بودند. کشورهای آفریقائی پنجاه سال است که مالیات مستعمراتی میپردازند، حدس من…

برای بورژوازی ایران هیچ امکانی برای توسعه وجود ندارد جز آن که دروازه های بزرگ به روی او باز شوند. یا قرار گرفتن در اردوی بورژوازی ترانس آتلانتیک، تنش زدایی، اصلاح رفتار منطقه ای و قرار گرفتن در زیر چتر کدخدای جهان و یا ائتلاف با رقبای آمریکا، ایجاد بلوک مستقل خود، تسخیر بازارها، ایجاد شبکه نظامی و شبه نظامی…

آمریکایی که یک تئاتر شکسپیری را به عنوان نظام سیاسی خویش پذیرفته است، جایی که تمام موازین یک محاوره متمدنانه مدت هاست که از پنجره به بیرون پرتاب شده است، جایی که شایعات زهر آلود و خنجر زدن از پشت به شکل ابزارهای اجتماعی پذیرفته شده اند. آمریكایی كه در آن هر چیزی تا زمانی كه قابل فروش باشد معتبر…

در سال 1983 رمان نویس ایرلندی Irish Mourdoch گفت " ما دریک دنیای فانتزی زندگی می کنیم، دنیایی از توهم. اساسی ترین وظیفه در زندگی پیدا کردن واقعیت است." چه گوارا، انبوه گرافیتی نویسان، بعضی از "دیوانگان" که در کارزار تبلیغاتی "طوردیگری فکر کنید" اپل نشان داده شدند، هواشناسان زیر زمینی رادیکال اصلی، و اعضای حزب پلنگان سیاه، همه می…

کمونیسم جنبشی برای ایده های انتزاعی و زیبا نیست. این جنبشی است در حال شدن. جنبشی است برای ایجاد تغییر واقعی در جهان و این تغییر واقعی در جهان می تواند و باید در دستور کار هر کارگر شاغل و بیکاری قرار بگیرد. همۀ الزامات چنین تغییراتی در جهان حاضر به وفور آماده اند