Displaying items by tag: حمید سلطانزاده
در کنار کارشناسانی که نسبت به مخاطرات بالا بردن قیمت انرژی هشدار امنیتی به نظام میدهند، کارشناسانی هم هستند که معتقدند دولت چهاردهم با تدابیر صحیح، باز هم قادر به تکرار معجزه خواهد بود. عباس عبدی شاید یکی از شاخص ترین آنها باشد که بدون در نظر گرفتن آنکه زلزله آبان 98 در پی فعال شدن گسلها در همان سالهای 86 به وقوع پیوست، با بیان اینکه در دوره حسن روحانی سه بار قیمت بنزین بالا رفت اما این تنها آبان 98 است که در خاطر عموم مانده است، یکی از کارشناسانی است که به معجزه پزشکیان امیدوار است و بدون اعتقاد به پایان "شوک درمانی" در اقتصاد کشور، جسارت گران کردن انرژی را به دولت جدید القا میکند.
از اینکه جهانی سازی قیمت سوخت به یک گفتمان مسلط در میان بورژوازی تبدیل شده است، لزوما این نتیجه بدست نمی آید که به تنشهای ناشی از آن واقف نباشند. سوالی که بورژوازی در این خصوص پیش روی دولت چهاردهم به ساده ترین شکل مطرح میکند آنکه با توجه به تجربه آبان ۹۸ چگونه میتوان از جهانی سازی قیمتها، تنش زدایی نمود؟ سیاستمداران بورژوازی بر این امر توافق نظر دارند که شعله های خشم طبقاتی ناشی از هر گونه افزایش قیمت بنزین ...میتواند به تهدید جدی علیه کلیت نظام بدل شود.
اگر شما در یک کارگاه صنعتی در حال آموختن مهارتی هستید و بعد از کارگاه سوار پیک موتوریتان میشوید و سفارشات غذا را انجام میدهید و شب با چشمان نیمه باز تقلا میکنید تا چند قلم جنس برای دیجی کالا بفروشید و با پورسانت تمام اینها تنها بتوانید زنده بمانید و همزمان شهریه همان کارگاه را بدهید، در آمارها شما نه یک شاغل بلکه سه شاغل محسوب میشوید و لابد سه بار غیر بیکارید!!
پس به تهران خوش آمدی! شهری که باید از پر تضادترین پایتختهای جهان باشد. از همان ورودت به ترمینال مردمانی را خواهی یافت که میخواهند به هم عشق بورزند اما زنجیرهای پایشان آنها را مجبور میکند در عوض مرتکب بدترین جنایات در حق هم شوند. قبل از همه به خوابگاه آمده ای. تو وارد دانشگاه نخبگان بورژوازی شده ای. خیلی از دانشجوها مجبور نیستند برای گرفتن اتاقی ۴ تخته با ۱۰ نفر جمعیت در آن و فاقد امکانات وارد بحث با مسئول خوابگاه شوند. توی شهر لوکس ترین خانه ها را اجاره و قبل از همه تختخوابی شیک و دونفره توی اتاق خوابش تعبیه میکنند. و با ماشینهای لوکس وارد دانشگاه میشوند.
بدون شک یکی از دستاوردهایی که این جنگ از زمان شروع تا به کنون، نه تنها برای نیروهای مقاومت فلسطینی بلکه برای تمام زحمتکشان و کارگران و آزاده خواهان جهان داشت، به زانو درآمدن ماشینها به عنوان مخلوق انسان، در برابر خلاقیت قابل ستایش انسان بود. آنها ماشینها را ویران نکردند، آنها تنها جبهه دشمن را نیز در یک حوزه بسیار تاثیر گذار در جنگ خلع سلاح نکردند، آنها ماشینها را به خدمت خود و در راستای اهداف خود به خدمت گرفتند.
دلایلی که قدرتهای جهانی را به گرایش استفاده از این فناوری سوق داده است، متفاوت است. در آمریکا، صنعت زدایی، در روسیه جلوگیری از تهاجم نظامی، در ایران تحریمها و در سطح جهانی، همه گیری کرونا، استفاده از فناوریهای مبتنی بر هوش مصنوعی را تشدید بخشید. همچنین نحوه استفاده از این ابزار نیز به مولفه های گوناگونی برمیگردد که شاید مهمترین آنها تاریخ و فرهنگ کشورها باشد.
اگر برای لحظاتی خود را از قید و بندهای این نظم وارونه ی سرمایه دارانه برهانیم، دقیقتر میتوان آنها را قضاوت کرد. از انگلهایی صحبت میکنیم که در همه جا پخش و مدام در حال تکثیرند. جامعه مدنی مریض با امیال و غرائزی حیوانی که با شکستشان در بلوای اخیر، جهشی در نوع ابتذالشان حادث گردید. جهشی که از وقاحت و بی شرمیشان به شکلی چندش آور پرده درید. دلالی املاک و ماشین، خرید و فروش ارز، بورس بازی و قمار و شیادی های قانونی پیشه میکنند. کارشان مکیدن خون انسانهای زحمت کش و کارگر است.
هوا تاریک شده بود. نور چراغهای ماشینی از دور فضای تاریک را میشکافت و پیش می آمد. مسیر جاده را از دو طرف با تایر و چند کنده درخت مسدود کرده بودند. چنگیز و مرتضی صورتشان را کامل پوشانده بودند و فقط چشمها و لبهایشان مشخص بود. از جثه و لحن صدای مرتضی مشخص بود که سن و سالی ندارد. صدای چنگیز اما یغور بود، توی آن سرما آستینهایش را تا وسط بازو داده بود بالا.
شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۵۹ و به دستور خمینی بر مبنای شعار نه شرقی، نه غربی تاسیس گردید. از همان ابتدا تاکید شورا بر بخش "نه شرقی" این شعار بود. بعبارتی جمهوری اسلامی در فرم، نه غربی و در محتوا و عمل سیاست نه شرقی را دنبال میکرد. اساسا این شورا جهت سرکوب دانشجویان با آرمانهای کمونیستی و انقلابی دست به فعالیت زد و به مرور حوزه نفوذش گسترش یافت. حسین حاج فرج الله دباغ که در آنان زمان به نام دکتر عبدالکریم سروش شناخته میشد، یکی از نظریه پردازان این شورا بود که در عمل، در مقام نسخه ایرانی کارل پوپر- فیلسوف ضد دیالکتیسین و طرفدار جامعه باز- ظاهر میشد.