توضیح سایت: گزارش حاضر پیش از برگزاری کنفرانس امنیتی مونیخ نوشته شده است.

*********

گزارش امنیتی مونیخ: جنگ در اوکراین بخشی از مبارزه بزرگ قدرت له و علیه نظم جهانی تحت سلطه غرب است. جنوب جهانی شروع به از بین بردن سلطه غرب کرده است.

سازمان دهندگان کنفرانس امنیتی مونیخ خواستار توجه بیشتر به منافع جنوب جهانی هستند. همانگونه که در گزارش امنیتی مونیخ که دیروز منتشر شد، آمده است: هیچ کشوری از آفریقا یا آمریکای لاتین نیست – و کمتر کشوری در آسیا وجود دارد- که از سیاست تحریمی غرب علیه روسیه حمایت کند.

اگر قرار است در درازمدت از شکست های جدی در منازعه جهانی قدرت بر ضد روسیه و چین اجتناب شود، حداقل می بایست حمایت تعدادی از کشورهای جنوب جهانی را به دست آورد. از آن گذشته در بسیاری از کشورهای جنوب جهانی "نظم تحت سلطه غرب" که در اینگونه کشورها وجود دارد به عنوان "سلطه پسا استعماری" مشخص می شود و موجب همدلی با نظم جهانی " پسا غربی" می شود. گزارش امنیتی مونیخ همچنین اظهار می دارد که جنگ در اوکراین گستاخانه ترین تعرض به نظم (مبتنی بر قانون) تحت سلطه غرب است. بر همین اساس، این تقاضا که نباید اجازه پیروزی در جنگ را به روسیه داد و حتی ترجیحا روسیه باید شکست بخورد، حداقل بطور موقت سلطه جهانی غرب را تقویت میکند.

کنفرانس امنیتی مونیخ

بنا بر گفته سازمان دهندگان قرار است حدود 40 رئیس دولت، از جمله روسای جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، و لهستان، اندری دودا، و همچنین صدراعظم آلمان، اولاف شولتس، به همراه بیش از 90 وزیر از کشورهای مختلف – بیشتر از کشور های غربی- آخر هفته در کنفرانس امنیتی امسال مونیخ شرکت کنند. در میان نمایندگان اوکراین، دیمیتری کولبا وزیر امور خارجه نیز حضور خواهد داشت. همچنین ینس استولتنبرگ دبیر کل ناتو نیز شرکت خواهد کرد. از ایالات متحده آمریکا، کامالا هریس، معاون رئیس جمهور، از چین وزیر امور خارجه پیشین، وانگ لی، که به عنوان رئیس کمیسیون سیاست خارجی حزب کمونیست، عالیرتبه ترین سیاستمدار سیاست خارجی جمهوری خلق چین است حضور خواهند داشت. دولتهای روسیه و ایران دعوت نشده اند. اما انتظار می رود مخالفین دولت از هر دو کشور، به عنوان مثال الیگارش روسی، میخائیل خودورکوفسکی در این کنفرانس شرکت کنند. این رویداد دیگر توسط ولفگانگ ایشینگر، که تا سال 2022 کرسی ریاست آن را برعهده داشت، اداره نمی شود، بلکه توسط کریستوف هوسگن، (از سال 2005 تا 2017) مشاور سیاست خارجی آنگلا مرکل صدراعظم سابق آلمان برگزار می شود.

"نماد دوران پساغرب"

در نگاه اول، کنفرانس عمدتا بر جنگ در اوکراین متمرکز خواهد بود، اما بنا بر گفته سازمان دهندگان اساسا بر مسئله ای عمده تر، بر جنگ قدرت بین کشورهایی که از نظم جهانی تحت سلطه غرب - که با ادعای نظم " مبتنی بر قوانین" تقدیس می شود - بر ضد کشورهایی که در پی از میان بردن سلطه غرب هستند، تمرکز دارد. گزارش امنیتی مونیخ، که نوعی بروشور همراه با کنفرانس است، روسیه و چین را جزء گروه دوم به حساب می آورد. بنا بر گزارش امنیتی مونیخ، مداخله روسیه در اوکراین "تنها گستاخانه ترین حمله به نظم (مبتنی بر قانون) تحت سلطه غرب است". این گزارش تمامی تلاشها برای کاهش سلطه جهانی غرب را تحت عنوان " تجدید نظرطلبی" رد می کند.[1] نویسندگان گزارش، مقاله ای را از مجله بریتانیایی نیو استیتس من نقل میکنند که در سال گذشته پیش بینی کرده بود پیروزی روسیه در اوکراین " نمادی قدرتمند از یک دوران پسا غربی " است – نمادی از "فروپاشی نظم قدیم".

این درخواست که نباید به روسیه اجازه پیروز شدن را در جنگ داد و ترجیحا روسیه بهتر است شکست بخورد از اینجا نشات می گیرد. با در نظر داشتن این موضوع است که کنفرانس امنیتی مونیخ بر جنگ اوکراین متمرکز است.

"سلطه پسا استعماری"

نویسندگان گزارش امنیتی مونیخ تاکید ویژه ای بر جنوب جهانی می گذارند. این به دلیل فقر و شرایط دشوار زندگی در بسیاری از کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین نیست، بلکه بیشتر به این دلیل است که اگرچه کشورهای جنوب جهانی مداخله روسیه در اوکراین را مورد انتقاد قرار می دهند و آن را تخطی از حقوق بین المللی می انگارند، [با این حال] نه در جنگ اقتصادی غرب علیه روسیه شرکت می کنند و نه حتی در تسلیح اوکراین. در حالی که بیانیه های عمومی از طرف سیاست مداران و اندیشکده ها و همچنین رسانه ها به طور گنگی تکرار میکنند که "جامعه بین المللی" بسیار مبهمی مسکو را به علت جنگ مجازات می کند، گزارش امنیتی مونیخ به واقع برای اولین بار آشکارا اذعان میکند که "حتی یک کشور از آفریقا یا آمریکای لاتین بخشی از ائتلاف سستی که تحریمها را بر روسیه اعمال کرده است، نیست."[2] همچنین در آسیا تنها سه کشور وجود دارند[3] که به همراه جزیره چینی تایوان در سیاست تحریمها – و بنابراین در تحکیم نظم قدیم جهانی تحت سلطه غرب، مشارکت جسته اند. گزارش امنیتی مونیخ اذعان دارد که برای بسیاری از کشورهای جنوب جهانی، "نظم تحت رهبری غرب" با تسلط پسا استعماری، استانداردهای دوگانه و بی توجهی به نگرانی های کشورهای در حال توسعه" مشخص شده است. بنابراین "در بسیاری نقاط جهان"، همدلی با نظم جهانی "چند قطبی" یا " پسا غربی" وجود دارد.

مشارکت دادن جنوب

نویسندگان گزارش امنیتی مونیخ استدلال می کنند که – بر خلاف گذشته - این واقعیت تا حد زیادی دیگر نباید تابو تلقی شود بلکه باید با آن روبرو شد و سعی کرد موافقت جنوب جهانی بدست آید. این گزارش تصریح می کند که "مدل پکن در بسیاری از کشورهای درحال توسعه با اقبال مواجه شده است" اگر چه این بیشتر به دلیل "نارضایتی ازعدم پاسخگویی نظم کنونی به نیاز بسیاری از کشورهای در حال توسعه است."[4] بنابراین "موفقیت باید در بهتر مشارکت دادن کشورهایی که پیشتر مغفول مانده بودند بدست آید" و " اطمینان حاصل شود که نظم کنونی به طور مساوی برای همه مفید است." اگر این بدست آید، "این نظم می تواند هواداران جدیدی بیابد." گزارش امنیتی مونیخ به طور مشخص تر و حتی عاجزانه ای درخواست برای کمک اقتصادی موثر دارد که بنا برآن " اروپا و ایالات متحده به وعده های خود برای تامین کالاهای عمومی در جهان عمل کنند." در همین حال آنها باید بر "روابط اهدا کننده – گیرنده کمک" فائق شوند و " همکاری بر پایه برابر" را ممکن سازند. اگرچه این دومی برای سالها همواره با افتخار درمیان اهداف رسمی مورد ادعای سیاست خارجی آلمان بوده است بی آنکه هرگز اجرایی شود.[5] در حقیقت این هرگز در راستای منافع سیاست های غرب نبوده است که مستعمره های سابق را به همان سطح قدرت های سابق استعماری برساند.

جنوب مقاومت می کند

اگر چه گزارش امنیتی مونیخ بر ادغام جنوب جهانی تاکید دارد، کشورهای آستانه جنوب جهانی نه تنها بصورت منفعلانه،- از طریق عدم پیوستن به سیاست تحریم علیه روسیه- بلکه حتی بصورت فعال، از طریق مخالفت با سیاست ترانس آتلانتیک در جنگ اوکراین شروع به مقاومت کرده اند. به عنوان مثال اواخر هفته گذشته لوییز ایناسیو لولا دا سیلوا رئیس جمهور برزیل، طی سفرش به واشنگتن تاکید کرد که با کشورهای دیگر غیر غربی در حال کار برای یافتن یک راه حل مذاکره برای جنگ اوکراین است.[6] و چین شریک همکاری در نظر گرفته می شود. رئیس جمهور لولا اعلام داشت در هفته های آینده به چین سفر خواهد کرد و با همتای چینی خود شی جین پینگ مشورت خواهد کرد. ولفگانگ ایشینگر، دبیر سابق کنفرانس امنیتی مونیخ تصریح کرد دولت چین "یکی از معدود کشورها در صحنه بین الملل است که مسکو نمی تواند نادیده بگیرد." "احتمالا چین به تنهایی و یا با همکاری دیگران قادر خواهد بود که طرح صلح را ارائه دهد".[7] همچنین وی خاطرنشان کرد "این مسلما برای ایالات متحده خوشایند نخواهد بود." در حقیقت حل و فصل مسالمت آمیز مساله که از طریق چین به دست آید تنها به عنوان تائیدیه دیگری بر زوال تاریخی غرب خواهد بود- که به هر طریق ممکن غرب به دنبال جلوگیری از آن است.

جرمن فارین پالیسی

14 فوریه 2023

ترجمه تحریریه سایت

https://www.german-foreign-policy.com/en/news/detail/9163

[1], [2] Re:vision. Munich Security Report 2023. Munich, Februaey2023.

[3] Japan, Sudkorea, Singapur. Hinzu kommen Australien und Neuseeland.

[4]Re:vision. Munich Security Report 2023. Munich, February 2023.

[5] see also “neighbors at heart”.

[6] Caroline Arkalji: What came out of the Lula-Biden meeting? Atlanticcouncil.org 10.02.2023. See also “On the Side of Diplomacy”.

[7] Gudrun Dometeit: “Fur Diplomaten ist eine Welt zerbrochen”. Focus.de 13.02.2023.