توضیح سایت: انتشار مطلب حاضر به معنای تأیید کلیه مباحث مندرج در آن نیست. بویژه ارزیابی به شدت نادرست نویسنده درباره شکست روسیه در سال گذشته که ناظر به عقب نشینی تاکتیکی نیروهای این کشور از مناطق کی‌یف و خارکف و خرسون است.

*********************

حمله تابستانی اوکراین شکست خورده است. و اکنون جنگ قدرت در کی‌یف با قدرت تمام شعله ور شده است. برنز رئیس سیا در کی‌یف با رئیس جمهور اوکراین زلنسکی صحبت میکند. آیا هنوز هم می توان زلنسکی را نجات داد؟

دستگاه قدرت در کی‌یف شروع به از هم پاشیدن کرده است. حمله تابستانی اوکراین علیه خطوط دفاعی روسیه در جنوب و شرق این کشور جنگ‌زده که پیشاپیش با سخنان بزرگی جشن گرفته می‌شد، به گل نشسته است. و حالا جائی برای ماست مالی وجود ندارد. سنگرهای اوکرائینی به گور دسته جمعی سربازان تبدیل شده اند. سلاح‌های سحرآمیز و مشهور غربی که با هلهله وارد میدان شده بودند، با شلیک پهپادهای رزمی روسی در هم کوبیده شده در دشتهای اوکراین پخش و پلا شده اند.

سران ارتش اوکراین به شدت از انتقال هدایت جنگ توسط "دومین رهبر نظامی بزرگ تمام دوران" رئیس جمهور ولودومیر زلنسکی عصبانی هستند. فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین، والری زالوژنی، در مجله اقتصادی انگلیسی اکونومیست حقایق ناراحت کننده ای را بیان کرد که رئیس او مطلقاً مایل به شنیدن آن نیست: جنگ تبدیل به یک جنگ موضعی شده است، که طرف اوکراینی نمی تواند برای مدت طولانی در آن دوام بیاورد، روسیه اما به خوبی می تواند. <1>. آن هم به مدت طولانی. برای طرف اوکراینی در واقع هیچ گزینه دیگری وجود ندارد به جز مذاکره با روس ها برای دستیابی به یک وقفه طولانی در جنگ به منظور بازسازی ماشین جنگی خود، بکارگیری سلاح های جدید و تعریف استراتژی های جدید.

اما این که روس ها با چنین توافق گندیده ای موافقت کنند بعید است.

زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین هنوز به طور علنی در مورد اظهارات ارشدترین افسر نظامی خود پیرامون ضرورت مذاکرات اظهار نظر نکرده است. در همین بحبوحه نیز مهمترین مشاور زالوژنی در خانۀ خود جشن تولدش را جشن گرفت و هنگامی که روی میز هدایا مشغول باز کردن کادوهای دریافتی بود، هنگام بازکردن یک بسته با نارنجک جاسازی شده در بستۀ کادوئی تکه تکه شد و پسر سیزده ساله اش نیز به شدت مجروح شد. این پیغامی روشن و بی چون و چرا از طرف پدرخوانده بود.

حامل پیام بد صورتحسابش را دریافت میکند. سه ژنرال ارشد دیگر نیز که نمی خواستند سخنان زلنسکی را طوطی وار تکرار کنند، اکنون برکنار شده اند: سرگئی نایف، الکساندر تارنافسکی و فرمانده کل امور پزشکی ارتش خانم تاتیانا اوستاشنکو <2>. زلنسکی برای اینکه پیروزی نهایی را به هر شکلی ممکن سازد دستور ایجاد 90 هزار پست جدید برای زنان در ارتش را اعلام کرده است. برخی از این زنان مانند پزشکان، داروسازان و پرستاران به زور جلب می شوند. زنان از سایر مشاغل نیز می توانند درخواست اشتغال در ارتش را دهند. حداکثر سن احضار به خدمت نیز ازچهل سال به شصت سال افزایش یافت.

اینها اخبار خوشایندی برای مهم ترین تامین کننده مالی جنگ اوکراین یعنی ایالات متحده آمریکا نیست. ایالات متحده حقوق نظامیان اوکراینی، حقوق همه کارمندان دولتی و حتی حقوق بازنشستگی سربازان سابق اوکراین را پرداخت می کند. دولت بایدن البته باید بتواند به پارلمان واشنگتن، کنگره، توضیح دهد که این همه پول واقعاً کجا خرج شده است. به نظر می رسد اوکراین یک گودال بی انتها است، حتی در خود واشنگتن نیز در این باره صحبت می کنند. کاست سیاسی واشنگتن به سختی با تصویب در مورد یک بودجه اضطراری به توافقی دست یافت تا از تعطیلی دولت جلوگیری کنند. ایالات متحده آمریکا هم اکنون به طرز ناامیدکننده ای بیش از 34 تریلیون دلار بدهکار است، در صورتی که پارلمان بودجه جدیدی را برای سال آینده تصویب نکند، دولت باید در اسرع وقت پرداخت حقوق کارمندان خود را متوقف کند. اکنون تصویب بودجه تنها بر پایۀ یک سازش گندیده میسر شده و از امرتوفق پرداخت حقوفها جلوگیری شده است. و البته دیگر برای اوکراین هیچ مبلغی در این بودجه اضطراری لحاظ نشده است. بایدن و دوستانش اکنون باید به فکر ترفندی باشند که از کدام اقلام بودجه استفاده کنند تا بتوانند مخفیانه برای زلنسکی و دوستانش پول جمع کنند.

و دقیقا در این شرایط است که بایدن رئیس ارشد اطلاعاتی خود، ویلیام جوزف برنز از سازمان سیا را به کی‌یف می‌فرستد تا گوش زلنسکی را بپیچاند <3>. ویلیام برنز یک دیپلمات باتجربه و کارامد است و نه یک کله پوک احمق، که شغل ریاست سازمان سیا را به عنوان دوست رئیس جمهور انعام گرفته باشد. برنز حقایق ناخوشایندی را به زلنسکی عنوان خواهد کرد. بطور مثال درباره این که فساد شدید در حلقۀ پیرامونی زلنسکی چه شد؟ این طویله باید طور دیگری سازماندهی شود، آنهم فوری و بلاواسطه.

شباهت های قابل توجه با سرنوشت نگو دین دیم

وضعیت حاضر زلنسکی و اوکراین یادآور پایان غم انگیز دیکتاتور ویتنام جنوبی نگو دین دیم است که دقیقا شصت سال پیش در 2 نوامبر 1963 به طرز وحشیانه ای به قتل رسید <4>. پس از آنکه فرانسوی ها پس از شکست تاریخی فرانسوی ها در محاصرۀ [استحکامات] دین بین فو بطرز مفتضحانه ای از نیروهای تحت فرماندهی هوشی مین شکست خورده و مجبور به ترک ویتنام شدند، آمریکائی ها برای جلوگیری از تسخیر کامل ویتنام بوسیلۀ کمونیستها علیرغم مصوبۀ سازمان ملل برای برگزاری انتخابات دمکراتیک برای تعیین سرنوشت ویتنام از سوی اهالی، با تسخیر مناطق جنوبی و انتصاب نگو دین دیم کاتولیک بعنوان حاکم نظامی نمایندۀ آمریکا عملا ویتنام جنوبی را بطور کاملا غیر قانونی اشفال کرده و مانع برگزاری انتخابات آزاد مقرر شده از سوی سازمان ملل برای کل ویتنام شدند. پس از موفقیت‌های اولیه دین دیم در سرکوب فعالیتهای جنائی وسیع باندهای جنایتکار در سایگون، خود دیم به طور فزاینده‌ای در باتلاق فساد فرو رفته و تبدیل به یک جنایتکار گردید.

در سال 1963 دیم پا را بیش از حد از گلیم خود بیرون گذاشته و یک جنگ واقعی علیه اکثریت بودایی کشور را به راه انداخت. راهبان بودایی در خیابان تیرباران میشدند. راهبان دیگری نیز در اعتراض به دیم خود را در انظار عمومی به آتش کشیدند. جان اف کندی، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، هنری کابت لاج آریستوکرات سواحل شرق آمریکا را به عنوان سفیر به سایگون فرستاد. او باید با صحبت دیم را بر سر عقل می آورد. همکاران دیگر نزدیک به کندی نیز تلاش کردند تا دیم را بر سر عقل بیاورند. آمریکایی ها سعی کردند به دیم بفهمانند که این سطح از فساد و این تشدید تنش های داخلی در این سطح از گستردگی خود مانع اهداف ژئوپلیتیک ایالات متحده شده اند. اما این مرد کله شق لجباز، رفتار کاملا غیرمنطقی خود را ادامه داده و کماکان با اظهارات و سیاستهای بسیارتوهین آمیز خود به آذار مردم ادامه داد.

آنگاه زمان آن بود که آمریکایی ها سگ های خونخوار ویتنامی را رها کردند. در 1 نوامبر 1963 ارتش ویتنام کودتا کرد و در 2 نوامبر جسد کاملا مثله شده دیم در یک کامیون پیدا شد.

دولت ایالات متحده البته به طور رسمی از قتل وحشیانه دیم خشمگین شد. و ما هم باور کردیم.....

حالا چی آقای رئیس جمهور؟

حالا زلنسکی نیز از همه طرف می شنود که تغییرات اجتناب ناپذیرند. هنوز ماشین قدرت جامعه مبتنی بر ارزش‌های غرب محکم پشت دست نشاندۀ خود، زلنسکی ایستاده است. اما از نظر منافع استراتژیک به شدت احمقانه است که به حباب زلنسکی کماکان ادامۀ اجازه حیات داده شود. استیفن برایان، تحلیلگر آمریکایی، با خونسردی تمام ناگفته ها را بیان می کند:

«موفقیت تا کنونی زلنسکی از یک سو بر یک رویکرد دیکتاتوری آشکار و از سوی دیگر بر پایۀ فساد و دزدی استوار است. او با اجازه دادن به خدمتگزارانش برای دزدی، آنهم تا جایی که امکانش را دارند، وفاداری آنها را خریداری می کند. بله او وفاداری آنها را اینگونه می‌خرد.» <5>

دولت بایدن مجبور به تحمل امور ناخوشایند بسیار زیادی از دست نشاندۀ محبوب خود شد. زلنسکی برای مدت طولانی از آمریکایی ها هم کولی گرفت. در واقع قرار بود زلنسکی پول هنگفت آمریکا را در جنگی سرمایه‌گذاری کند که در آن تمام توان نظامی به جبهه جنوبی هدایت شود. قرار بود ارتش اوکراین در حمله تابستانی از نیروی متمرکز خود برای شکستن خطوط دفاعی سوروویکین که به نام طراح آن نامگذاری شده است، استفاده کند. روسها از زمان شکست سال گذشته تمام تلاش خود را برای ساختن یک دیوار دفاعی غیرقابل عبور در فاصله زیاد با کریمه و پیش از نیروگاه هسته ای زاپروژیه بکار گرفته بودند. این خطوط دفاعی سورووکین شامل سه حلقۀ دفاعی پشت سر هم قرار گرفته است. در بهترین حالت حملۀ تابستانی اوکراین توانست در برخی نقاط تنها به اولین خط دفاعی از این سه خط <6> برسد.

همه این‌ها هم با تلفات سنگین جانی و ماشین آلات نظامی همراه بود. روسها حتی با تمسخر بخشی از این خط را "میدان بردلی" نام گذاری کردند، چرا که در این مسیر نفربرهای رزمی ام-۲ بردلی آمریکائی مثل کبوتر توسط توپخانۀ روسیه شکار میشدند. آمریکائی ها بشدت از اینکه زلنسکی تمام نیروهایش را برای درهم شکستن خط.ط دفاعی سورووکین متمرکز نکرد عصبانی هستند. در عوض دیکتاتور زلنسکی تانکهای بردلی و نیروهای خود را در میادین جنگی زیادی پراکنده کرد، بطور مثال برای بازپس گیری باخموت از دست رفته و یا با تمرکز عظیم نیروها و امکانات در آودیوکا، جائی که بشدت در معرض خطر سقوط است و در آنجا 30 هزار سرباز اوکراینی میتوانند در حلقۀ محاصرۀ روسها قرار گیرند. فاجعه ای در حال وقوع که در قیاس مشابه فاجعۀ ورماخت آلمان در سال 1943 در استالینگراد میباشد.

و در نهایت درباره اینکه اقدام به حمله در داخل خاک روسیه و حتی حمله پهپادی به کرملین از سوی اوکراینی ها کاری عاقلانه بود، بشدت جای تردید وجود دارد. تاریخ به ما می آموزد که چنین حملاتی به قلب غیرنظامی دشمن، فقط جمعیت کشور مورد حمله را به رهبری سیاسی آنها نزدیکتر می کند. در هر صورت، روسیه در حال حاضر هیچ مشکلی برای جذب سربازان جدید آنهم به صورت داوطلبانه ندارد.

افسران اوکراینی نمیتوانند از کنار این واقعیت با خونسردی عبور کنند. تنها سوال این است که آنها تا کی به زلنسکی دست و پا چلفتی در عرصه نظامی اجازه عمل خواهند داد. زمانی و جائی ممکن است که حامیان آمریکایی رژیم اوکراین به سازمان اطلاعات و ارتش چراغ سبز نشان دهند تا زلنسکی را حذف کنند. همانطور که استیفن برایان خاطرنشان می کند، اوضاع فعلی به نفع مسکو است:

«استراتژی فعلی روسیه حجامت گیری از ارتش و نیروهای مسلح اوکراین است تا در کی‌یف یک بحران سیاسی ایجاد شود. نتیجه تا کنونی سریع تر از آنچه که انتظار میرفت بدست آمده است، بحدی که هم مسکو و هم واشنگتن را شگفت زده کرده است.» <7>

ما به این زودی نخواهیم فهمید که رئیس سیا برنز به زلنسکی چه توصیه ای کرده است. برای اینکار لازم است که یک افشاگر مرتبط با روزنامه‌نگار تحقیقی سیمور هرش دور همان میز نشسته باشد. اما برنز با همان جدیت و قاطعیت در گوش زلنسکی خواهد خواند که آنزمان هنری کابت لاج با نگو دین دیم دیکتاتور ویتنام جنوبی صحبت کرده بود. خواهیم دید که آیا هنوز امکان نجات زلنسکی وجود دارد یا نه؟

هرمان پلوپا

۱۸ نوامبر ۲۰۲۳

ترجمه سعید عطاپور

https://apolut.net/wann-stuerzt-selenski-von-hermann-ploppa/

Quellen und Anmerkungen

<1> Der Saluschnij-Text ist im Economist hinter der Bezahlschranke. Deshalb hier eine bündige Zusammenfassung: https://meta-defense.fr/de/2023/11/02/general_saluschny-krieg_in_der_ukraine_2024

<2> https://asiatimes.com/2023/11/cia-boss-heads-for-z-day-in-kyiv-as-ukraine-falters/?mc_cid=e168f12280&mc_eid=b87f005224

<3> Fußnote <2>

<4> https://de.wikipedia.org/wiki/Ng%C3%B4_%C4%90%C3%ACnh_Di%E1%BB%87m

<5> Fußnote <2>

<6> https://www.aljazeera.com/news/2023/9/27/ukraine-strikes-deep-inside-crimea-cuts-through-surovikin-line