این دیگر به روسکی های لعنتی آخر کار را نشان خواهد داد. خلاصه آمریکا پاشنه آشیل روسیه را پیدا کرد و این تحریم‌های جدید جهنم وار دردناک خواهند بود.

«ایالات متحده آمریکا صادرات یک سری از تلفنها، ضبط صوت، میکروفون و لوازم خانگی را به روسیه ممنوع کرد. لیست اقلام مربوطه از سوی وزارت بازرگانی منتشر شده است. این لیست شامل آبگرمکن های برقی یا مخازن برقی نگهداری آبگرم، اطوی برقی، اجاق مایکروویو، آبگرمکن، ماشین قهوه جوش و قهوه ساز برقی و توستر است.

عرضه تلفن های سیمی، تلفن های همراه و دیکتافون نیز به فدراسیون روسیه ممنوع شد. این لیست کالاهای ممنوعه همچنین شامل خشک کن لباس، ماشین آلات و دستگاه های فیلتر و تصفیه آب، برف روب و برف کوب، ماشین چمن زنی، ماشین های کشاورزی، ماشین لباسشویی و چرخ خیاطی نیز است. همچنین صادرات باتری های لیتیوم یون، باطری Nio نیکلی ، جاروبرقی، چرخ گوشت و لامپ و آباژور برقی هم ممنوع هستند.»

من هیچ موقع آنرا به زبان نیاورده ام اما اکنون می‌توانم اقرار کنم - بدترین کابوس برای من انتظار کشیدن برای لحظه‌ای بوده است، که ایالات متحده تحریم‌های توستر و آبگرمکن را اعلام کند. روسیه، کشوری عقب مانده و ژنده و کثیف با اقتصادی کوچکتر از لسوتو [کشورکی محصور در خشکی در جنوب آفریقا-م] حالا دیگر به پایان خود رسیده است. من با دوستان و اقوامم در روسیه تماس گرفتم - آنها کاملا قطع امید کرده اند. وقتی یکی از آنها شنید که دیگر ماشین چمن زنی آمریکایی در دسترس نخواهد بود، می خواست خودکشی کند. فقط دخالت همسرش خوشبختانه او را از مرگ نجات داد.

از گوشه و کنار روسیه صدای شیون و زاری شنیده می شود زیرا آنها از دسترسی به فناوری پیشرفته مثل توستر و آبگرمکن محروم شده اند.

سرانجام زمان موعود فرا رسیده است و حالا روسیه سقوط خواهد کرد – شما می توانید حتی زندگی خود را روی این سقوط شرط بندی کنید. همانطوری که می توانید همزمان تمام دار و ندار و پس انداز خود را روی Patriot PAC3 پاتریوتهای آخرین مدلی که فقط "کمی آسیب دیده اند" [نقل قول از پنتاگون-م] شرط بندی کنید، و همانطور که هم بعدش ادعا کردند، امروز [دو روز بعد از حمله] نیز آنها "به طور کامل تعمیر" خواهند شد. البته در گویش پنتاگونی، تعمیر به این معنی است که واحدهای جدیدی از پاتریوت به جای سیستمهای کاملاً تخریب شده تحویل داده می شوند. سخت نگیرید، از نظر فنی این هم نوعی تعمیر است.

خب، حالا اگر بطور جدی در نظر بگیرید که تنها بخش کوچکی از اقلام ذکر شده در بالا در خود ایالات متحده ساخته می شوند، در حالی که بیشتر آنها در چین، تایوان یا مالزی تولید می شوند، باید از خود بپرسید: آیا آنها (تصمیم گیران تحریمها) در آنجا واقعا خنگ هستند؟ از قرار معلوم بعله، آنها خنگ اند.

این اتفاق [تصمیم خنگ] زمانی می افتد که فرد کاملاً با واقعیت‌های اقتصاد تولید صنعتی واقعی و بازار (غول آسای) نوظهور اوراسیا بیگانه است. بازاری که جزئیات آن، از جمله ارز ذخیره جدید (یا سبد ارز) در گرد هم آئی ماه آینده (ژوئن) در سنت پترزبورگ (SPIEF) در دستور کار قرار خواهد گرفت. حال اگر در نظر بگیرید، که بیش از 80 کشور برای پیوستن به بریکس صف کشیده اند و سازمان همکاری شانگهای SCO به عنوان یک سازمان امنیتی جدی در حال شکل گیری است، آنهم در حالی که ایالات متحده و اروپا در جمع این باشگاه حضور ندارند، می توانید احساس ناامیدی کنید.

همانند سندرم همسر رها شده ای که تا کنون با همسرش بدرفتاری میکرد و بناگاه متوجه می شود که اضافی است و دیگر به وجود او نیازی نیست.

و در همین رابطه:

هیروشیما، ژاپن – «آمریکا و متحدانش قصد دارند F-16 ها را در اختیار اوکراین قرار دهند – هرچند که این جت های جنگنده لزوماً مستقیماً از ایالات متحده نباید ارسال شوند – یک مقام ارشد روز جمعه درباره دولت بایدن گفت این تصمیم باید به عنوان بخشی از تلاش طولانی مدت برای تقویت امنیت کشور اوکراین در نظر گرفته شود. زمان دریافت این جت‌های جنگنده از سوی اوکراین - و اینکه کدام کشورها آن‌ها را تحویل می‌دهند - هنوز نامعلوم ست، اما این مقام گفت که این هواپیماها در ضدحمله آتی اوکراین علیه روسیه مورد استفاده قرار نخواهند گرفت.»

در ماه های آینده، ایالات متحده و متحدانش تصمیم خواهند گرفت که واقعا چه زمانی و چه تعداد جت جنگنده و چه کسی آنها را تحویل خواهد داد. این خبر در حالی منتشر می شود که رئیس جمهور جو بایدن روز جمعه به رهبران کشورهای پیشرفته صنعتی اطلاع داد که ایالات متحده از آموزش خلبانان اوکراینی بر روی هواپیماهای F-16 حمایت می کند.

عالی، بگذارید این کار را بکنند. بار دیگر یک سیستم تسلیحاتی ایالات متحده خود را به عنوان سلاحی کهنه شده و ناکارآمد نشان خواهد داد و در زمین مقابله با نیروی هوایی روسیه و پدافند ضد هوایی آن، که در عوض در گذشته وظایف خود را به درستی انجام داده اند، سرِ کار قرار خواهند گرفت. من می دانم که در حال حاضر "نخبگان" ایالات متحده در چه حالی هستند، منظورم کسانی هستند که هنوز شهامت کافی برای دیدن واقعیت ها را دارند:

«آری، مانند رویائی بود که در آن مردی خود را در معرض حمله قلدری میبیند و تصور می‌کند بازویش را برای وارد کردن یک ضربه مرگبار، ضربه ای که میداند با آن میتواند قلدر را نابود کند، بالا می‌برد، اما ناگهان احساس می‌کند که بازوهایش سست و بی رمق همچون ژنده پاره ای بر زمین میافتند و عجز ناشی از وحشت اجتناب ناپذیر تباهی و نابودی او را در خود می گیرد. (تولستوی، جنگ و صلح)

در سال 1814 تزار آلکساندر اول و بهمراه او ارتش روسیه پیروزمندانه وارد پاریس شدند. امروز روس ها نمی خواهند به هیچ پایتخت اروپایی و آمریکایی وارد شوند. آنها بدست خود خودشان را نابود می کنند و حتی اغوای دست یافتن به محصولات پیشرفته تمدن غربی مانند ماشین لباسشویی و آبگرمکن هم نمی تواند، خواست روس ها را درباره این که دیگر با غرب سرو کار نداشته باشند، تغییر دهد. فراموش نشود که نیروی هوایی روسیه حتی نمی تواند "پروازهای نمایشی دسته جمعی" را هم انجام دهد. از این روس های عقب‌مانده چه انتظاری دارید؟

آندری مارتیانوف، 19 مه 2023

ترجمه سعید عطاپور

http://smoothiex12.blogspot.com/2023/05/sanctions-from-hell.html