تجزیه بریتانیا: چهره دوست داشتنی ناسیونالیسم

نوشتۀ: جرمن فارین پالیسی
Write a comment

جدائی طلبان اسکاتلندی اکنون دیگر آشکارا از حمایت همه جانبۀ برلین برخوردار میشوند. بدین خاطر وزیر اول استورگِئون تمام هفتۀ قبل را برای انجام مذاکرات سیاسی بیشتر در آلمان بسر برد. روزسه شنبۀ 17 سپتامبر در شهر پوتسدام به وی جائزۀ مطبوعاتی اِم 100 اعطا شد

سیاست خارجی برلین جنبش ناسیونالیستی اسکاتلند که خواستار برگزاری رفراندومی دیگر بمنظور جدائی از بریتانیای کبیر میباشد، را تقویت میکند. هفتۀ قبل نیکولا استورگِئون وزیر اول دولت منطقه ای اسکاتلند و همچنین دبیر کل حزب ناسیونالیست اسکاتلند (اس ان پی) برای مذاکرات محرمانه با دست اندرکاران و مسئولین تصمیم گذار امور سیاست خارجی  در برلین پایتخت آلمان حضور پیدا کردند.  استورگِئون در خاتمۀ این رایزنیها با معاون اول وزارت خانۀ خارجۀ آلمان میشائیل روت از جناح سوسیال دمکراسی ملاقات کرد. دستور جلسۀ رسمی اعلام شده برای این مذاکرات بخاطر خروج بریتانیا از بازار مشترک اروپا اعلام شد. استورگِئون فراتر از مفاد رایزنیها خواستار حمایتهای جدی از طرح راه او برای تجزیۀ انگلیس و تشکیل یک کشور مستقل و عضویت آن در بازار مشترک از جانب آلمان شد. سه سال قبل دولت آلمان علنا و رسما این طرح را بعنوان راه برد مطلوب برلین مطرح کرده بود. تنها نکتۀ نامشخص در این میان آن است، که اکثریت مردم اسکاتلند هنوز موافق این جدائی نیستند.

دومین رفراندم جدائی

دولت محلی اسکاتلند تحت رهبری وزیر اول نیکولا استورگِئون بدون وقفه وبطور خستگی ناپذیری در حال مبارزۀ تبلیغاتی و راه اندازی کمپینی بمنظور برگزاری دومین رفراندوم جدائی از انگلیس میباشد. قبل از رفراندوم پیشین بدین منظور که در 18 سپتامبر 2014 برگزار شده بود، ناسیونالیستهای اسکاتلند ازجمله  استورگِئون بارها تاکید کرده بودند که رای این رفراندوم بایستی حداقل برای یک نسل پابرجا باشد. اما وقتیکه نتیجۀ انتخابات با 55.3 در صد آرا به روشنی بر خلاف خواست ناسیونالیستهای تجزیه طلب، در ادامۀ همکاری در چهارچوب بریتانیا به نتیجه رسید، استورگِئون بلاواسطه اعلام کرد، نتیجۀ این همه پرسی را قبول نداشته و تمام تلاش خود را برای جدائی از انگلیس در آیندۀ نه چندان دور بکار خواهد برد. وی با رفراندوم برگزیت برای خروج انگلیس از بازار مشترک  در 23 ژوئن 2106 بهانه ای را که جستجو میکرد پیدا کرد. در آن رفراندوم در کل انگلیس 51.9 درصد از مردم برای خروج از اتحادیه اروپا و در اسکاتلند 62 در صد از مردم اسکاتلند برای ادامۀ عضویت در آن رای داده بودند. استورگِئون و دولت محلی وی که تنها در سطح حداقل قابل قبول قولهای انتخاباتی خود مبنی بر بهبود سیستم درمانی و سایر خدمات اجتماعی را پیش برده اند [1]، با توجه به ناهمخوانی آشکار نتایج در انگلیس و اسکاتلند نه تنها  برای برگزاری همه پرسی مجدد برای جدائی از انگلیس گام برداشت بلکه برای افزایش شانس پیروزی بقصد جدائی از انگلیس آنرا با تصمیم همزمان برای ادامۀ عضویت اسکاتلند در اروپای واحد پیوند داد.

تشویق های حمایتی

این بهانه خوبی به دست سیاستمداران و حتی وزرای آلمانی داد که با اتکا به نتیجۀ آنزمان از هیج گونه اعلام حمایت علنی از جدائی اسکاتلند و تلاش ناسیونالیستهای تجزیه طلب اسکاتلندی در جدائی از انگلیس خودداری نکردند. بدین ترتیب برلین در راه درهم شکستن کشور متحد خود قدم گذاشت.  تنها سه روز بعد از آن در تاریخ 26 ژوئن 2016 دبیر کل کمیسیون امور بازار مشترک در پارلمان اروپا گونتر کیرش باوم (عضو حزب دمکرات مسیحی) گفت وی بسیار خوشبین است که تلاشهای جدائی طلبانۀ اسکاتلندیها اینبار "با موفقیت" برگزار گردد؛ آری اسکاتلند در اتجادیه اروپا باقی خواهد ماند. اوائل ژوئیه 2016 نیز زیگمار گابریل جانشین صدر اعظم وقت آلمان از حزب سوسیال دمکرات گفت، "اگر اسکاتلند از انگلستان جدا شود....اتحادیه اروپا بدون شک و تردید آن را بعضویت میپذیرد." [2] در تاریخ 9 آگوست 2016 نیز وزیر اول استورگِئون برای مشاوره با معاون دولت در وزارت امور خارجه میشائیل روت در برلین حضور پیدا کرد. در سپتامبر همان سال نیز دبیر فراکسیون حزب ناسیونالیست اسکاتلند در مجلس محلی، آنگوس روبرتسون در یک سمپوزیوم در مورد مسالۀ جدائی اسکاتلند از انگلیس  که از جانب حزب سوسیال دمکرات در باد آیبلینگ از ایالت بایر آلمان برگزار شده بود، شرکت نمود. [3]

اکثریتی در چشم انداز نیست

تا این لحظه نه کمپین جریان ناسیونالیستهای اسکاتلند و نه حمایتهای برلین توانسته اند افکار عمومی مردم اسکاتلند را بطور محسوسی بنفع جدائی از انگلیس تحت تاثیر قرار دهند. نظر سنجی های تا کنونی در میان اسکاتلندیها حاکی از آنند که هنوز اکثریتی با تمایل به جدائی از انگلیس وجود ندارد. از اواسط سال 2017 به بعد کمتر از یک چهارم از اهالی اسکاتلند مایل به برگزاری رفراندوم دوم برای تصمیم گیری در مورد جدائی از انگلیس در یک فاصله 2 یا 3 ساله بودند. هر چند انتخاب بوریس جانسون که در اسکاتلند از موافقان چندانی برخوردار نیست در اوائل اوت موجب تغییر کوتاه مدتی گردید که در نتیجه آن پیش بینی می شود که حزب محافظه کار در انتخابات بعدی شکستهای سنگینی خواهد خورد. در اولین واکنش به انتخاب جانسون ناگهان در اواخر ژوئیه 46 درصد از شرکت کنندگان در نظرخواهی موافق جدائی و تنها 43 درصد خواهان باقی ماندن در کشور انگلیس بودند. [4] اما نظرخواهی هفتۀ قبل دقیقا نتیجۀ معکوسی را بدست داد. بر اساس آخرین نظرخواهی 59 درصد از اهالی خواستار باقی ماندن در انگلیس هستند و تنها 29 درصد از شرکت کنندگان در نظر سنجی از خواست وزیر اول استورگِئون برای براگزاری رفرندوم دوم در پایان سال آتی بمنظور تجزیۀ انگلیس حمایت میکنند. [5]

اعطای جائزۀ مطبوعاتی برای استورگِئون

با تمام این وجود جدائی طلبان اسکاتلندی اکنون دیگر آشکارا از حمایت همه جانبۀ برلین برخوردار میشوند. بدین خاطر وزیر اول استورگِئون تمام هفتۀ قبل را برای انجام مذاکرات سیاسی بیشتر در آلمان بسر برد. روزسه شنبۀ 17 سپتامبر در شهر پوتسدام به وی جائزۀ مطبوعاتی اِم 100 اعطا شد. از جمله دریافت کنندگان این جائزه در گذشته میتوان از هانس دیتریش گنشر وزیر سابق خارجه (2009) و ماریو دراگی رئیس بانک مرکزی اروپا (2012)  و سیاستمدار اوکرائینی ویتالی کلیچکو که بلافاصله بعد از سرنگونی دولت بخاطر همکاری اش با مناقع آلمانی برای تغییر سیستم سیاسی آن کشور، این جائزه را دریافت کرد. [6] استورگِئون  این جائزه را بعنوان سیاستمداری انگلیسی " با جهت گیری قاطع طرفداری از اروپا" دریافت کرد. [7] آرمین لاشت (حزب دمکرات مسیحی) وزیر بزرگترین و مهمترین استان فدرال، نرد راین وستفالن، سخنران اصلی اعطای جائزه و رئیس مجلس آلمان ولفگانگ شویبله سخنران سیاسی اصلی این مراسم بودند. استورگِئون هم با استفاده از فرصت هنگام سخنرانی خود برای تشکر از دریاف این جائزه و در حضور مهمانان برجستۀ آلمانی بار دیگر بر لزوم جدائی اسکاتلند از انگلیس و عضویت در بازار مشترک اروپا بعنوان یک "کشور مستقل" پافشاری کرد. [8]

در جمع دوستان

 در روز  18 سپتامبر نیز استورگِئون در اجلاس "انجمن آلمانی برای سیاست خارجی" (DGAP) که بعنوان یکی از بانفوذترین اتاقهای فکری برلین  بشمار میرود، شرکت کرده وبار دیگر طرح خود را برای جدائی اسکاتلند از انگلیس و عضویت در بازار مشترک اروپا بطور مشروح طرح نمود. وی گفت که میتواند پیش بینی نماید، "اسکاتلند در سالهای آتی مستقل گردیده و بعنوان کشوری مستقل به عضویت اتحادیۀ اروپا درخواهد آمد." وی این جملات را در کنفرانس مطبوعاتی رسمی که این مجمع برای او فراخوان داده بود، عنوان کرد. [9] قبل از جلسه هم تمام مطبوعات صاحب نام آلمان با طیب خاطر از سفر وی به آلمان بطور مثبتی گزراش دهی کرده  و حتی از این سیاستمدار ناسیونالیست زن بعنوان  "نیکولا استورگِئون؛ چهرۀ دوست داشتنی ناسیونالیسم" نام بردند. [10] قبل از این جلسه نیر وی با بسیاری از مسئولین آلمانی منجمله معاون دولت در وزارت خارجه میشائیل روت مبادله اطلاعاتی و نظری انجام داده بود. بعد از این جلسه روت در تویتی با تشکر از "همکاری مثبت همکاران آلمانی و اسکاتلندی" نام برد.  

به انزوا رانده

برلین با حمایت تمام قد خود از جدائی طلبان اسکاتلندی دست به قمار بسیار سنگینی میزند. اگر  در این بازی برنده شود و موفق به جدائی اسکاتلند از انگلیس گردد و آن را در اروپای واحد جذب کند، نتایج بسیار مثبتی برای برلین با خود خواهد داشت. انگلیس بمراتب تضعیف گردیده و در عوض برلین و اتحادیۀ اروپا با عضویت یک کشور تازه و وابسته به آلمان مقداری تقویت خواهند شد. هر چند که جدائی اسکاتلند از انگلیس هنوز امری مسلم بشمار نمیرود. حتی اگر برلین و اسکاتلند موفق به این جدائی شوند، برای عضویت اسکاتلند در اتحادیۀ اروپا هنوز تضمینی وجود ندارد. تعداد زیادی از کشورهای اروپائی منجمله اسپانیا مخالف هر گونه عضویت جدائی طلبان در اتحادیۀ اروپا هستند، کشورهائی که خود در معرض خطر جنبشهای تجزیه طلبانه قرار دارند. با توجه با این مخالفتها انزوای اسکاتلند بعنوان یک کشور تنها در اروپا امری محتمل بنظر میرسد. در اینصورت برلین دست پروردگان سیاسی خود در اسکاتلند را در موقعیت بسیار نامناسبی قرار خواهد داد.

این نخستین پیروزی مرگ آور* نخواهد بود

از آن گذشته لندن حمایت برلین از جدائی طلبان اسکاتلندی را براحتی تحمل نخواهد کرد. نقشه های فعلی برلین ادامۀ همکاری تنگاتنگ با انگلیس برای دوران پس از جدائی این کشور از بازار مشترک را برای تشکیل یک بلوک اروپائی در مقال آمریکا را مد نظر قرار داده اند. [11] این همکاری در پایتخت آلمان چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ نظامی گزینه ای بسیار مطلوب به نظر می رسد. امّا اینکه بموزات مشارکت برلین در زوال انگلیس این نقشه کماکان بتواند محقق شود بشدت مورد سوال است. جدائی اسکاتلند از انگلیس با حمایت تمام قد برلین نخستین پیروزی مرگ آور برلین نخواهد بود**.

 

جرمن فارین پالیسی، 23 سپتامبر 2019

ترجمه تحریریه سایت (عنوان اصلی مقاله: بریتانیا تجزیه شود)

منبع:

https://www.german-foreign-policy.com/news/detail/8054/  

 

*  Pyrrhussieg پیروزی ای که طرف پیروز در نبرد خود قربانی جراحات خویش می شود.

** اشاره به پیروزیهای آلمان در ضمیمه کردن چکسلواکی و اتریش پیش از جنگ دوم جهانی

[1] Kevin McKenna: Nicola Sturgeon's strike for independence should not let the SNP off the hook. theguardian.com 28.04.2019.

[2] S. dazu Das Druckmittel Sezession.

[3] S. dazu Das Druckmittel Sezession (II).

[4] Simon Johnson: Nicola Sturgeon hails "phenomenal" new poll showing majority for Scottish independence. telegraph.co.uk 05.08.2019.

[5] Simon Johnson: Independence referendum fifth anniversary poll shows six out of 10 Scots want to remain in UK. telegraph.co.uk 17.09.2019.

[6] S. dazu Unser Mann in Kiew.

[7] Nicola Sturgeon erhält M100 Media Award. m100potsdam.org 02.09.2019.

[8] Acceptance Speech of Nicola Sturgeon. m100potsdam.org.

[9] Schottland sieht seine Zukunft in der EU. dgap.org 18.09.2019.

[10] Albrecht Meier: Nicola Sturgeon - das nette Gesicht des Nationalismus. tagesspiegel.de 18.09.2019.

[11] S. dazu Ein gefährliches Spiel.

Write comments...
or post as a guest
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Be the first to comment.

کنفرانس مؤسس

  • 50 سال مبارزه بر سر مارکسیسم 1932-1883 (قسمت سوم)
    از موضع تئوری مارکسیستیِ بحران و فروپاشی، این امر از ابتدا از نظر گروسمن مسلم است که برای پرولتاریا انتظار تقدیرگرایانه فروپاشیِ خود به خود ، بدون آن که فعالانه در آن دخالت کند؛ قابل طرح نیست. رژیم های کهنه…
  • حزب پرولتاریا
    حزب وظایف خود را تنها به شرطی می تواند ایفا کند که خود تجسم نظم و سازمان باشد، وقتی که خود بخش سازمانیابی شدۀ پرولتاریا باشد. در غیر این صورت نمی تواند ادعایی برای به دست گرفتن رهبری توده های…
  • اتحادیه ها و شوراها
    رابطۀ بین اتحادیه و شورا باید به موقعیتی منجر شود که غلبه بر قانونمندی و [سازماندهی] تعرض طبقۀ کارگر در مساعدترین لحظه را برای این طبقه امکانپذیر سازد. در لحظه ای که طبقۀ کارگر به آن حداقلی از تدارکات لازم…
  • دربارۀ اوضاع جهانی - 14: یک پیمان تجاری ارزشمند
    یک رویکرد مشترک EU-US می تواند بر تجارت در سراسر جهان تأثیر گذار باشد. روشی که استانداردها، از جمله مقررات سلامتی و بهداشتی و صدور مجوز صادرات در بازارهای دیگر را نیز تسهیل میکند. به خصوص مناطقی که هنوز تحت…
  • 50 سال مبارزه بر سر مارکسیسم 1932-1883 (قسمت دوم)
    همان طور که رزا لوکزامبورگ تاکید نموده است، "فروپاشی جامعه بورژوایی، سنگ بنای سوسیالیسم علمی است". اهمیت بزرگ تاریخی کتاب رزالوکزامبورگ در این جاست: که او در تقابلی آگاهانه با تلاش انحرافی نئو هارمونیست ها، به اندیشه ی بنیادین "کاپیتال"…

صد سال پس از انقلاب اکتبر

کنفرانس اول

هنر و ادبیات

ادامه...

صدا و تصویر