Write a comment
بیش از 180 میلیون کارگر در هندوستان به قدرتمندترین شکل ممکن با شرکت در یک اعتصاب عمومی سراسری، مخلفت خود را با تعرض همه جانبه و سیاست حمله به سطح زندگی کارگران از جانب دولت نارِندرا مودی را به نمایش گذاشتند. علیرغم تهدید به اخراج دهها هزار کارگر وتهدید به قطع کمک هزینه های دولتی به خانواده های کم در آمد کارگری در صورت شرکت آنها در اعتصاب سراسری، طبقۀ کارگر هندوستان با قدرت تمام و یکپارچه دست به این اعتصاب عمومی دو روزه (در روزهای هشتم و نهم ژانویه) زد.
این اعتصاب قدرتمند نشان دهندۀ مخالفت شدید طبقۀ کارگر هندوستان با سیاستهای دولت هندو-برتر مودی و حزب حاکم بی جی پی در رابطه با حمله به سطح معیشت آنان، سخت تر شدن شرایط کار و حملات روزافزون به امنیت مشاغل آنها و حقوق صنفی اشان است.
در حالی که دهها میلیون کارگر با شرکت در این اعتصاب آمادگی خود برای مبارزه مستقیم با دولت مودی بنمایش میگذارند، اتحادیه های کارگری و احزاب کنگرۀ ملی که این اتحادیه را تحت نفوذ خود دارند، خواستار هدایت نارضایتی عمومی برای انتخاب حزب کنگرۀ ملی در انتخابات آتی پارلمانی در ماههای آپریل و مه میباشند.
حزب کمونیست هند (مارکسیست) CPM و خزب کمونیست هند (CPI) و اتحادیه های تحت نفوذ آنها ساختار اصلی این مبارزه را تشکیل داده و در همکاری تنگاتنگ با اتحادیه های (ُی آی تی یو) و کنگرۀ سراسری اتحادیه های صنفی هندوستان (آ ای تی یو سی) نقش اصلی در سازماندهی این اعتصاب را ایفا میکنند.
در این اعتصاب کارگران مهمترین رشته های تولیدی و خدماتی و اقتصادی (معادن ، بانکها، بیمه، حقل و نقل، پست، مهد کودک ها و سایر موسسات مربوطه و کارمندانی از بخشهای مختلف اداره جات دولتی) شرکت کرده اند.
شرکت کسبه کاران خرد کنف در کلکته در اعتصاب.
مطابق اخباررسیده کارگران از تمام ایالتهای هند در این اعتصاب عمومی شرکت کرده اند. از ایالتهای هارایانا و پنجاب در شمال، آسام؛ مگالایا و مانیپور در شمال شرق، بنگال غربی؛ بیهار، اودیشا و جهارخندی در شرق کشور؛ تامیل نادو، کرالا و کارناتاکا در جنوب کشور؛ ماهاراشترا، راجستان و گوا در غرب کشور و چهاتیسگر در مرکز کشور کارگران در این اعتصاب شرکت کرده اند.
در کرالا، بنگال غربی، آسام، کارناتاکا و اودیشا اعتصاب با تظاهرات های میلیونی و بلوکاد خیابانها و راه آهن با تاثیر گداری قابل مشاهده ای همراه بود. در ایالتهای تامیل نادو بخشا فراخوان اعتصاب از جانب کارگران جواب مثبت گرفت. در عوض در شهرهای بزرگ کیامبوتره و تریپور که بزرگترین شهرهای این منطقه هستند، تمام چرخهای اقتصاد از حرکت ایستاده اند و تعطیلی کامل برقرار است.
.جزئیات بیشتر از استانهای مختلف را میتوانید در خبر اصلی مطالعه نمائید.
استخدام کارگران موقتی و عدم پرداخت دستمزدهایشان، بهمراه تعرض مداوم به حقوقشان و چپاول دستمزدهایشان در صنایع فولاد و سایر موسسات دولتی و خصوصی بیداد میکند. افزایش مدام سود آوری موسسات مختلف قبل از همه از راه پائین آوردن سطح دستمزدها، و تفرقه انداختن بین کارگران ثابت استخدام و موقتی جزو اهدافی است که از جانب دولت و بخش خصوصی تعقیب میشود.....
کارگران زن در ایالت تامیل نادو
دولت ایالتی کمونالیستهای AIADMK در تامیل نادو و دولت ایالتی حزب کنگره در بنگال غربی کارمندان دولتی را در صور شرکت در اعتصاب با مجازاتهای سخت تهدید نمودند.
بسیاری از تشکلهای کارگری مخالفت خود را با اقدام دولت مودی در سه سال گذشته، که با تمهیدات مختلف جلوی برگزاری کنگرۀ سراسری اتحادیه را گرفته و یا در جلوی آن سنگ اندازی کرده است، محکوم میکنند.....
در حالی که تشکلهای نزدیک به حزب کمونیست خواستار دخالت دولت راستگرا بمنطور جلوگیری از خصوصی سازی بیشتر و حمایت دولت از صنایع کلیدی و اقتتاح مجدد خط تولید بطور مثال در صنایع جیسوپ، هندوستان موتورز، دنلپ و اسکله های تجاری در کلکته و هالجیا و کمکهای مالی دولتی برای صنایع هستند، طرفداران انترناسیونال چهارم به انتقاد از این موضع گیری پرداختند چون از نظر آنها باعث گردید تا در بسیاری از موسسات دولتی کارگران بخاطر حمایت از دولت برای پیشبرد این سیاستها به اعتصاب نپیوندند. از این گذشته آنها معتقدند که این سیاست توهم به دولت [و یا رفع مشکل کارگران در صورت پیروزی مجدد خزب کنگره در انتخابات آتی] را دامن میزند.
یکی از دلایل شرکت بالای کارمندان در این اعتصاب سیاستهای دولتها از سال 2004 مبنی بر جایگزینی سیستم بازنشستگی دولتی با سیستم بازنشستگی تامین اجتماعی – پرداخت مستقیم بیمه بازنشستگی از حقوقها (مثل شاغلین دیگر) – میباشد. این تعویض ریل باعث گردیده است تا علیرغم بالا رفتن حقوقهای رقمی و اسمی کارمندان، همزمان با بالا بردن بیشتر هزینهای اختماعی و بیمۀ بازنشستگی- عملا به کاهش شدید دستمزدهای واقعی منجر شود.....
سانتانو موندال یک کارگر اعتصابی و عضو اتحادیۀ پست در کلکته میگوید: در حالی که یک کارگر استخدامی پست ماهانه حقوقی معادل 18.000 روپیه (معادل 257 دلار) دریافت میکند، حقوق یک کارگر خدماتی که از جانب یک شرکت پیمانکار در همین عرصه کار میکند، معادل ساعتی 41.75 روپیه یعنی فقط یک سنت میباشد.
سوکومال شاد، کارمند بانک و عضو اتحادی کارگری آلاحابد میگوید: " صرفنظر از اینکه چه کسی قدرت را بدست بگیرد، ما به مبارزۀ خود برای تحقق خواستهایمان ادامه خواهیم داد. خواستهائی که از جانب تمام دولتهای قبلی به فراموشی سپرده شده اند. آینده نامعلوم است، اما خواستهای ما برحقند."
تهیه و تنظیم: تحریریه سایت
