دو یادداشت زیر از سایت جرمن فارین پالیسی تحت عنوان "دامن زدن به هرج و مرج" مرور افشاگرانه ای است بر وقایع اوکراین و نقش جنایتکارانه ای که رهبران اپوزیسیون وقت اوکراین در جریان وقایع رژیم چنج سال 2014 به عهده داشتند. مضمون گزارشات حاضر چیز تازه ای نیست. درباره نقش افرادی در میان رهبران اپوزیسیون در شلیک همزمان به سوی پلیس و تظاهرات کنندگان و به منظور شدت بخشیدن به بحران سیاسی و ایجاد هرج و مرج در همان سال ها هم گزارشات متعددی از سوی ناظرین مختلف وقایع انتشار یافته بود و ما نیز در همان زمان در مقالات تحلیلی و یادداشت های خبری در مواردی به چنین گزارشاتی نیز پرداختیم. اما آن چه ما را به ترجمه این دو یادداشت ترغیب نمود تنها افشاگری ها نیست. حتی مسئله افشای این امر نیست که سیاست رژیم چنجی که بخشی از چپ تازه امروز به درک آن نائل شده است، در جنبش هایی مثل جنبش سبز و میدان دنبال می شدند. انگیزه اصلی از ترجمه این یادداشت به سؤالاتی مهم مربوط به زمان حاضر برمی گردد.

تفاوت گزارش حاضر با گزارشات پیشین در این است که این بار حقایق از سوی خود دست اندرکاران کشتار عنوان می شود. کسانی که این بار لب به سخن گشوده اند از شهروندان گرجی اند و به طور مستقیمی در رابطه با ساکاشویلی، رئیس جمهور سابق گرجستان و مجرم کنونی تحت تعقیب پلیس بین المللی، قرار دارند. افشاگری سه تک تیر انداز گرجی درست در زمانی انجام می گیرد که ساکاشویلی به همراهی یولیا تیموشنکو در رأس تحرکی گسترده برای سرنگون کردن رئیس جمهور کنونی اوکراین، پوروشنکو، قرار گرفته است. شاید مهم ترین پرسشی که در این رابطه طرح باشد این است که چه سری در پس افشاگری های اخیر در برنامه مستند کانال 5 تلویزیون ایتالیا خوابیده است؟ چرا پس از سال ها تک تیراندازان استخدام شده توسط رهبران جنایتکار جنبش "میدان" را به صحنه آورده اند؟ چرا پرده از روی نقش کسانی مثل جو بایدن معاون رییس جمهور وقت آمریکا، سفارت آمریکا و دولت و سیاست خارجی آلمان در ارتباط با قتل عام کی یف در فوریه 2014 برداشته می شود؟ آیا یکی از دول اروپای شرقی کارگردان پشت صحنۀ این نمایش بوده است؟ مثلا مجارستان که هم با سیاست ضد روسی اروپای واحد مخالف است و هم شدیدترین مخالفتهای خویش با قوانین تازه ضد اقلیتهای ملی در اوکراین را نشان داده است؟ یا مراکز قدرتمند کشور دیگری مثل جمهوری چک که رئیس جمهور آن به صراحت از این سخن میگوید که اهمیت روسیه برای جمهوری چک ده برابر اهمیت فرانسه است؟ یا حتی این احتمال که مراکز قدرت حامی ترامپ در مبارزه با مخالفین داخلی خویش، مک کین ها و دمکراتهای جنگ طلب و مراکز قدرت سازمان سیا، و بی اعتبار کردن روس هراسی آنان و هموار کردن راه سیاست تنش زدائی با روسیه، پشت صنحۀ افشاگری کنونی را تدارک دیده اند؟ هر چه باشد، به این تحولات نمی توان بی اعتنا ماند. با روشن شدن تعیین تکلیف در سوریه، اکنون می توان در انتظار آن بود که وقایع اوکراین مجددا به مرکز تحولات باز گردند و آرایش بخش دیگری از نقشۀ عمومی جغرافیای سیاسی جهان پسا گلوبالیسم آمریکائی روسن تر شود. امری که به نوبۀ خود باز هم بر تحولات خاورمیانه به طور کلی و بر مبارزه طبقاتی در ایران نیز تأثیر گذار خواهد بود.

تحریریه سایت

دامن زدن به هرج و مرج(I)

24.11.2017

چهار سال بعد از شروع اعتراضات "میدان"[کی یف] صدای اتهاماتی سخت علیه مخالفین پرو غرب نظام پیشین و رهبران آن زمان بلند می شود. از آن جمله جریان قتل های صورت گرفته توسط تک تیراندازان در 20 فوریه 2014 است که منجر به بارآمدن قتل عامی در "میدان" گردید. تک تیراندازانی که به دستور اپوزیسیون آن زمان قتل ها را انجام دادند. آن قتل ها با کمک های عملی فعالین مخالف رژیم پیشین همراه بود. این مسئله را سه نفر اهل گرجستان در برابر مدیای ایتالیا گزارش داده اند. آن ها به شرکت خود در این واقعه اعتراف کرده اند. شهادت های آن ها مؤید اعترافات کم وبیش منتشر شده ای است که قبلا توسط دیگر تک تیراندازان صورت گرفته بود. علی رغم بی تفاوتی نهادهای اوکرایینی، این هفته چهارمین سالگرد شروع اعتراضات در کی یف است. در کشوری که بنابر نظر سنجی ها سه چهارم جمعیتش خود را در حال زوال و پاشیدگی می بیند، تسلط الیگارش های اوکرائینی کماکان ادامه دارد و فساد افزایش پیدا کرده است. فقط اقدامات ضد روسی در این کشور با موفقیت اجرا می شوند. و همچنین اقداماتی که محدودیت های شدید برای مطبوعات را به همراه می آورند.

قدرت الیگارش ها

چهار سال پس از شروع اعتراضات میدان در 21 نوامبر 2013 -و در اوکراین چرخیده به سمت غرب- نارضایتی هایی که آن زمان از عوامل برانگیختن اعتراضات بود، به جای خود باقی است. این از جمله در مورد تداوم قدرت الیگارش های اوکرائینی صدق می کند. هر چند تازه یک سال پیش متخصصین دریافتند که جابه جایی های در میان فراکسیون های گوناگون الیگارش ها صورت گرفته است،(german-foreign-policy.com berichtete [1]) اما این در این واقعیت تغییری ایجاد نمی کند که آن ها در بالاترین حدی سیاست در کی یف را کنترل می کنند. بررسی های معتبر این را تایید می کنند. در دو دهه ی گذشته نشان داده شده است که تغییرات دوره ای رژیم سیاسی در اوکراین فقط به مقدار محدودی در سیستم الیگارشی تاثیر داشته اند. این را مؤلفین تحلیل آژانس همکاری توسعه بین الملل سوئد (Sida) اعلام نموده اند. همچنین پس از سقوط رژیم در فوریه 2014 الیگارش ها بر شاخه های استراتژیک اقتصاد مسلطند. فقط برای مثال آن ها 80 درصد بازار تلویزیون را کنترل می کنند.[2] تینک تنک بروکسل که بروگل هم نامیده می شود می گوید بعد از سرنگونی تغییر زیادی ایجاد نشده است. نفوذ بعضی از الیگارش ها حتی افزایش نیز یافته است .[3]در حقیقت پس از 2014  با پتروپروشنکو بود که یک الیگارش به صورت کاملا رسمی هدایت کشور را به عنوان رئیس دولت به دست گرفت.

فساد و اخبار جعلی

بر این اساس فساد در سطح بالایی جریان دارد. به طور مثال مدت کوتاهی پیش از این موردی آشکار شد که پسر وزیر کشور آرسن آواکوف کوله پشتی هایی با شش برابر قیمت به ارتش فروخته است. صحبت از یک کلاهبرداری شش رقمی [به یورو] در میان بود. اما هنگامی که دفتر ملی ضد فساد خانه ی آن مرد را مورد بازرسی قرار می داد گارد ملی اعزام شده توسط وزیر کشور مداخله نمود و جریان بازرسی را به بهانه دریافت خبر یک بمب گذاری در آن خانه متوقف کرد و اعلام نمود که خانه باید از مامورین بازرسی تخلیه شود.[4]

این مورد نسبت به موارد دیگر ناچیز بود. سرگئی لشتشنکو کسی است که همیشه به انتقاداتی آتشین [نسبت به فساد گسترده] دست می زند. وی در آن زمان یک حامی معتقد به سرنگونی بود که از سال 2000 تا 2014 به عنوان ژورنالیستی محقق برای روزنامه پروغرب پراودای اوکراین کار می کرد. او سپس به عنوان نماینده پارلمان انتخاب شد و در کمیته ضد فساد عضویت دارد.

لشتشنکو به پارلمان گزارش داد که "فساد غوغا می کند". این در رای گیری برای بودجه به خصوص آشکارتر شد: "نشست های پارلمانی ....تا پنج صبح طول می کشید. زیرا باید منافع فاسد همه صاحبان قدرت تامین می شد"[5]. بنا بر اظهارات لشتشنکو نه تنها رییس جمهور دادستانی کل را کنترل می کند بلکه سازمان امنیت، فعالین جامعه مدنی، ژورنالیست های مستقل وسیاستمداران اپوزیسیون توسط او کنترل و شنود می شوند. او در حل اختلاف های تجاری [مناقصات و...] دخالت می کند. لشتشنکو اضافه می کند که برای بی اعتبار کردن منتقدین یک ترول فابریک (مجموعه ای از کامنت نویسان حرفه ای) به راه افتاده است. "مرکزی برای تولید یوزرهای جعلی اینترنتی و اخبار دروغ به منظور حملات اطلاعاتی علیه مخالفین رژیم".

فروپاشی و هرج و مرج

حکومت الیگارشی و فساد در شرایط فاجعه بار اقتصادی تاثیر فراوانی بر اندیشه مردم اوکراین داشته است. تنها 17 درصد مردم اوکراین بر این باورند که در کشور ثباتی (با هر تعریفی) وجود دارد. 75 درصد وضعیت فعلی را رو به فروپاشی ارزیابی می کنند. درعین حال همزمان 85 درصد این وضعیت را به سادگی هرج و مرج می نامند. 69 درصد [از مردم هم] معتقدند اعتراضات سراسری علیه رژیم پروغرب عینا ممکن است[6]. رضایت از رهبری پریزیدنت پروشنکو به طور وحشتناکی کاهش یافته است. براساس نظر سنجی های متعدد 2 تا 6 درصد با ریاست جمهوری او موافقند[7].

تهاجم به آزادی مطبوعات

رژیم اوکراین نه فقط با فسادش بلکه با زیاده روی های ضد روسی، حتی طرفداران خارجی اش را علیه خود برانگیخته است. از جمله تصمیم پروشنکو در ماه مه مبنی بر نه تنها لغو جواز کانال روسی تلویزیون بلکه همچنین برای مسدود کردن شبکه های معروفی همچون VKontakte (در تماس) و Odnoklassniki (همکلاسی ها) و همین طور بستن پرووایدر ای میل mail.ru. این تصمیم به اعتراضات شدیدی منجر شده است.

سازمان دیده بان حقوق بشر از این اقدامات به عنوان "حمله حساب شده سیاسی و توهین به حق دسترسی به اطلاعات میلیون ها اوکرائینی" انتقاد کرد. خبرنگاران بدون مرز عنوان کرد که این حمله ای غیر قابل قبول به آزادی افکار و مطبوعات است[8]. علاوه بر این ها کی یف کمی پیش از این یک قانون مربوط به زبان ها را تصویب کرد. این قانون تکلم به زبان اقلیت ها را شدیدا محدود می کند. این قانون بیش از هر چیز اقلیت روس زبان را در برمی گیرد که حتی پس از جدایی کریمه و شرق اوکراین هنوز تعداد قابل توجهی از جمعیت اوکراین را تشکیل می دهند. از آن جا که این قانون شامل اقلیت مجار هم می شود، دولت مجارستان در اعتراض به آن اعلام کرده است که باید از نزدیکی بیشتر کی یف به اتحادیه اروپا و ناتو تا لغو این قانون ممانعت به عمل آید.

به دستور نیروهای پروغرب

درحالیکه سران سیاسی پروغرب شده ی اوکراین در این هفته چهارمین سالگرد شروع تظاهرات های میدان را جشن گرفتند، گزارشات جدیدی در دسترس قرار گرفته که بر اساس آن ها حمام خون 20 فوریه 2014 که آخرین انگیزه را برای تشدید اعتراضات جهت سرنگونی رژیم یانوکویچ فراهم نمود، توسط آدمکشان تک تیرانداز و به دستور مخالفین رژیم انجام شده بوده است. یکی از تک تیراندازان این را در فوریه 2015 اعتراف کرده و بدینوسیله آن چه را که چند روز بعد از قتل عام کی یف اعلام شده بود تایید نمود: وزیر امور خارجه استونی "اورماس پائت" در یک مکالمه تلفنی ضبط شده با رئیس وقت اتحادیه اروپا کاترین اشتون در ابتدای ماه مارس 2014 گفته بود که ظن این می رود که "ممکن است کسی در درون ائتلاف جدید در پایتخت اوکراین به آدمکشان تک تیرانداز ماموریت داده باشد." (german-foreign-policy.com berichtete [9]). در فوریه 2016 فعال میدان ایوان بوبنتشیک اطلاع داد که در جریان کشتار، پلیس اوکرائینی را کشته است. بوبنتشیک این را در فیلمی تایید نمود که مورد توجه جهانیان قرار گرفت.[10]

شلیک های بی جهت

در هفته گذشته گزارشی در مجله خبری ایتالیایی گیورناله و رپرتاژ تلویزیونی کانال 5 پخش شد که از جزییات بیشتری پرده برمی داشت. سه نفر اهل گرجستان در آن جا اعلام کرده اند که در آن روز به دستور مخالفین وقت حکومت به عنوان تک تیرانداز منصوب شده بودند. مطابق با این اعترافات به گرجی ها صریحا دستور داده شده بود که هم به پلیس ها و هم به تظاهرات کنندگان شلیک کنند تا هرج و مرج را دامن بزنند.[11] اگر این صحیح باشد، آنگاه ادعای رسمی برلین که نیروهای سرکوبگر اوکراین در 20 فوریه، کشتار را شروع کردند فرو می ریزد. این اعترافات از آن جهت بسیار سنگین هستند که بر اساس شهادت های شخصی سه شریک جرم مذکور نه فقط خودشان به شدت دچار مشکل می شوند بلکه اعترافاتشان همچنین سوءظن جدی نسبت به برخی از سیاستمداران با نفوذ امروزین در اوکراین چرخیده به سوی غرب را اثبات می کند. جرمن فارین پالیسی به زودی این گزارش را پی می گیرد.

منبع: Chaos säen (I)

[1] S. dazu Zauberlehrlinge (III).

[2] Wojciech Konończuk, Denis Cenușa, Kornely Kakachia: Oligarchs in Ukraine, Moldova and Georgia as key obstacles to reforms. Swedish International Development Cooperation Agency 24.05.2017.

[3] Marek Dabrowski: Ukraine's oligarchs are bad for democracy and economic reform. bruegel.org 03.10.2017.

[4] Reinhard Lauterbach: Solide zerstritten. junge Welt 04.11.2017.

[5] Sergej Leschtschenko: Markenzeichen Korruption. zeit.de 05.05.2017. S. auch Das korrupteste Land in Europa.

[6] Umfragen zur Entwicklung der sozialen Lage und zur Proteststimmung in der Bevölkerung. In: Ukraine-Analysen Nr. 191, 15.11.2017.

[7] Reinhard Lauterbach: Solide zerstritten. junge Welt 04.11.2017.

[8] Zitiert nach: Steffen Halling: Kritiklos heraus aus dem Netz des Feindes? In: Ukraine-Analysen Nr. 186, 14.06.2017. S. 2f.

[9] S. dazu Die Kiewer Eskalationsstrategie und Von Račak zum Majdan.

[10] Katya Gorchinskaya: He Killed for the Maidan. foreignpolicy.com 26.02.2016.

[11] Gian Micalessin: La versione dei cecchini sulla strage di Kiev: "Ordini dall'opposizione". ilgiornale.it 15.11.2017.

دامن زدن به هرج و مرج(II)

27.11.2017

اتهامات سنگین علیه تعداد زیادی از سیاسیون بانفوذ اوکرائینی و همچنین مشارکت بلاواسطه سیاست خارجی آلمان در این امر موضوع فیلم مستندی از تلویزیون ایتالیا درباره قتل عام "میدان" در 20 فوریه 2014 است. بر این اساس رهبران اعتراضات آن روزها که امروز در کی یف در سمت نمایندگی پارلمان فعال هستند، تک تیراندازانی را مجهز کردند تا همزمان و بدون سیبل مشخصی، پلیس و تظاهرات کنندگان را هدف بگیرند. این ها اعترافات سه تن از اهالی گرجستان است که خود در این امر شرکت داشته اند. این جنایت تاکنون به طور رسمی به دستگاه سرکوب رژیم پیشین اوکراین و به بیانی دیگر روس ها نسبت داده می شد. این سه تن همچنین اعتراف نموده اند که نماینده ی کنونی پارلمان کی یف، آندره پاروبی را به کرات در هتلی مشاهده کرده اند که تک تیراندازان از آن هتل شلیک می کرده اند. پاروبی در آن زمان "فرمانده میدان" بود و کنترل باندهای مسلح "میدان" را به عهده داشت. این مرد که نقش واقعی اش آشکار نشده است، میهمان کنگره ای در مؤسسه کنراد آدناور در برلین بوده و در همایش ناتو سخنرانی کرده است.

استراتژی به وخامت کشاندن اوضاع

مستند تلویزیونی 20 فوریه 2014 درباره قتل عام "میدان" که در کانال 5 تلویزیون ایتالیا به نمایش درآمد، اعترافات سه تک تیرانداز از اهالی گرجستان را درباره اعتراضات "میدان" و هرج و مرج خشونت آمیزی که در ماه فوریه رخ داد، در مرکز توجه خود قرار داده است. بر این اساس این سه گرجی که آموزش های نظامی دیده بودند، اما از پیش هیچ رابطه شخصی با تظاهرات کنندگان در کی یف نداشته اند، در اواسط ژانویه 2014 در پایتخت گرجستان (تفلیس) استخدام شدند و با هواپیما به اوکراین پرواز کردند. یکی از آن ها اعتراف می کند که با قصد مشخص و تنها به دلیل تبحرش در تک تیراندازی استخدام شده بوده است. آن چه از گفته های او نتیجه می شود این است که وظیفه اصلی او در وهله اول این بوده که نیروهای سرکوب [آن زمان] در اوکراین را تحریک کند، به گونه ای که آن ها وادار به استفاده از روش های خشونت آمیز علیه تظاهرات کنندگان شوند. بدین طریق آن ها[رهبران مخالفین دولت پیشین] استراتژی به وخامت کشاندن اوضاع را دنبال می کردند. سیاستی که رهبران اعتراضات و از آن میان ویتالی کلیچکو (مورد حمایت سیاست خارجی آلمان و شهردار کنونی کی یف) کوتاه زمانی پیش حول آن به توافق رسیده بودند. "من فکر می کنم که ما راه تشدید رادیکال وضعیت را هموار کرده ایم". این بخشی از ای میلی است که کلیچکو در 9 ژانویه 2014 فرستاده بود. او در ادامه نوشته بود که "آیا وقت آن نرسیده که کارهای قاطع تری در پیش بگیریم؟[3]" [مترجم: ای میل های کلیچکو و گزارش ها و تحلیل اوضاع  اوکراین در سال 2014 توسط ما منتشر شدند و در سایت تدارک موجودند.]

مجهز به سلاح

سه نفر تک تیرانداز اهل گرجستان در این مستند توضیح می دهند که چه طور در صبح روز 20 فوریه 2014 به محل برده شدند. یک نفر از آن ها را در کنسرواتوریوم (دانشسرای هنرهای زیبا) و دو نفر دیگر را در هتل اوکراین مستقر کردند. همان روز اولین گلوله ها از کنسرواتوریوم به سمت میدان شلیک شد. با آن گلوله ها تعدادی پلیس از پای درآمدند. پس از آن تک تیراندازان در هتل اوکراین تظاهرات کنندگان را با شلیک های مرگ آور هدف قرار دادند.

این توصیفات اکنون آن چه را که چند سال پیش در اعترافات دو تک تیرانداز دیگر مطرح شده بود تایید می کنند. قتل ها توسط تک تیراندازان و به دستور مخالفین رژیم قبلی صورت گرفته بود. هدف این بود که تخم هرج و مرج را بکارند و سرنگونی رییس جمهور یانوکویچ را قطعی کنند. به گفته تک تیراندازان، سرگئی پاشینسکی از مخالفین دولت پیشین و عضو کنونی پارلمان اوکراین نقشی اصلی در این ماجرا داشت. او بود که تک تیراندازان را در کنسرواتوریوم و هتل اوکراین با تفنگ های مورد نیاز مستقر نمود.

این اعترافات به وسیله فیلم مستند ویدیویی تایید می شوند. این ویدیو نشان می دهد که پاشینسکی در زمان تشدید خشونت ها در حال پوشش دادن یک اسلحه تک تیرانداز در میان تظاهرات کنندگان است. پاشینسکی بعد از سرنگونی در اواخر فوریه 2014  ابتدا رهبری اداره ی ریاست جمهوری را عهده دار شد و امروز نماینده حزب حکومتی جبهه ی مردم در کمیته پارلمانی برای دفاع و امنیت ملی است.

بر روی سن "میدان"

بر اساس اعترافات سه گرجی، در انتقال اسلحه ها ولادیمیر پاراسیوک هم مشارکت داشت. او رهبری یک گروه فاشیستی در "میدان" را به عهده داشت. او بعد از سرنگونی ابتدا در گروه شبه نظامی شدیدا راستگرای (گردان دنیپرو) در جنگ شرق اوکراین مشارکت داشت. قبل از آن در اکتبر 2014 در انتخابات پارلمانی شرکت کرده بود. وی از این طریق مشهور شد که در غروب 21 فوریه 2014 یک روز بعد از قتل عام، روی سن میدان پریزیدنت یانوکویچ را فراخواند که اگر فورا استعفا ندهد با قهر مسلحانه ساقط خواهد شد. ویدیوها ویتالی کلیچکو را درست در کنار او در روی سن نشان می دهند. برلین آن زمان به طور مرتب با کلیچکو در تماس بود. یانوکویچ بلافاصله پس از آن از کی یف فرار کرد. او از ماجرای قتل عام ها به دقیق ترین شکل و از جدی بودن تهدیدهای پاراسیوک مطلع بود.

قهرمان ملی اوکراین

شدیدترین بار را اعترافات یک فرد چهارم گرجی دارد. این مرد که ماموکا مامولاشویلی نام دارد، سه تک تیرانداز گرجی در تفلیس را استخدام کرده است. سپس آن ها را به همراه یک نظامی آمریکایی که نامش (احتمالا مستعار) بریان کریستوفر بوینگر است به محل مورد نظر در کی یف می آورد. مامولاشویلی مشاور نظامی رییس جمهور دراز مدت گرجستان میخائیل ساکاشویلی بود. سه مرد استخدام شده برای ماموریت در کی یف از این روابط می آمدند. او بعد از سرنگونی [یانوکویچ] در لژیون گرجی ها در جنگ داخلی شرق اوکراین جنگید و به همین خاطر لقب "قهرمان ملی اوکراین" را دریافت نمود. ساکاشویلی که پس از پایان دوران حکومتش در سال 2013 به دلیل آن که باید در گرجستان در دادگاه محاکمه می شد، به آمریکا رفت، اعتراضات "میدان" را مرتبا مورد حمایت قرار می داد. او در سال 2015 زندگی سیاسی جدیدی را در اوکراین چرخیده به سمت غرب آغاز نمود. ابتدا به عنوان مشاور رییس جمهور، سپس به عنوان فرماندار اودسا و بعد از بریدنش از پروشنکو رییس جمهور اوکراین به فعالیت پرداخت و سپس به عنوان سیاستمداری عضو اپوزیسیون و خواهان سرنگونی رژیم ادامه داد. ساکاشویلی در پایان سال 2003 هم با سرنگونی یک رژیم به قدرت رسید. امری که سرمشق میدان بود.

فرمانده "میدان"

اتهامات گرجی ها حداقل به طور غیر مستقیم شامل حال فرمانده "میدان " آندره پاروبی هم می شود. پاروبی از گروه فاشیست های اوکرائینی می آید. در ابتدای دهه ی 90 جزو بنیانگذاران حزب ناسیونال سوسیالیست های شدیدا راست اوکراین بود. از سال 1996 گروه منشعب مبارزات خیابانی میلیتانت به نام "میهن پرستان اوکراین" را رهبری می کرد. این آکسیونیست و تظاهرات چی مجرب پس از کناره گیری اش از آن حزب در سال 2004 به عنوان سازمانده اصلی "انقلاب نارنجی" وارد عمل شد.

او در سال 2013 در اقدامی مشابه در "میدان" وارد عمل شد. پاروبی در آن جا مسؤل امنیت و "واحدهای دفاع شخصی" بود که اغلب از باندهای اوباش شدیدا مسلح تشکیل می شدند. مستند تلویزیونی ایتالیایی گزارش می دهد که در حالی که تعداد زیادی گلوله مرگبار شلیک می شدند، پاروبی به هتل اوکراین وارد و از آن خارج می شد. پاروبی خودش ادعا می کند که تیراندازی هایی که از آن هتل - که در آن زمان کاملا در دست تظاهرات کنندگان میدان بود- صورت می گرفت، از جانب قاتلینی شلیک می شد که "از روسیه" آمده بودند[5]. نقش آن مرد - که براساس گفته های "جو بایدن" معاون رییس جمهور وقت، در روزهای سرنگونی به راحتی و هر ساعت، تلفنی  با سفیر ایالات متحده "جفری پیات" در اوکراین تماس داشت- هیچگاه واقعا روشن نشد. پاروبی بعد از سرنگونی ابتدا به سمت ریاست امنیت و دفاع ملی منصوب شد و از 14 آوریل 2014 به ریاست پارلمان اوکراین رسید.

شرکای برلین

پاروبی اکنون به کمک این مقام می تواند به عنوان شریک و همکار سیاست خارجی آلمان محسوب شود.

او هیاتی از نمایندگان پارلمان اوکراین را در تاریخ 22 تا 25 ماه مه 2016 رهبری کرد که در مؤسسه آموزشی کنراد آدناور حزب دموکرات مسیحی آلمان در کاندنابیا [محل استراحت کنراد آدناور در ایتالیا] با اعضای پارلمانی احزاب دموکرات مسیحی و اتحادیه سوسیال مسیحی آلمان و یک خانم از مؤسسه علم و سیاست (SWP) [دیدار کردند] و در اداره صدراعظم آلمان با ماتیاس لوتنبرگ جانشین ریاست واحد برای روسیه و اوکراین مشاوره نمودند.

در این دیدار قرار شد که پاروبی در تابستان 2016 از پارلمان آلمان دیدار کند[6]. هنگامی که رییس جمهور وقت آلمان یوآخیم گاوک در 29 سپتامبر 2016 در یادمان قتل عام 34 هزار یهودی اوکرائینی در بابی جار شرکت کرد، در حالی از قربانیان جنایتکاران آلمانی و همدستان اوکرائینی اشان یاد می کرد که پاروبی در کنارش ایستاده بود. پاروبی در پایان ماه مه 2017 در اجلاس بهاری مجمع پارلمانی ناتو در تفلیس سخنرانی کرد. در این مجمع اعضای پارلمان آلمان نیز شرکت داشتند. هنگامی که دبیر کل ناتو "ینس استولتنبرگ" در 10 جولای 2017 جلوی پارلمان اوکراین سخنرانی نمود، با مسؤل پیشین تحویل سلاح در "میدان" سرگئی پاشینسکی گفتگو کرد و فرمانده پیشین "میدان" پاروبی را ملاقات نمود. آن ها در این دیدار بدون حضور فردی ثالث به تبادل نظر پرداختند. اینکه درباره چه چیزی صحبت کردند، مشخص نیست.

ترجمه: تحریریه سایت تدارک

منبع: https://www.german-foreign-policy.com/news/detail/7459/

[1] Ucraina, le verità nascoste. Canale 5, 15.11.2017. Gian Micalessin: La versione dei cecchini sulla strage di Kiev: "Ordini dall'opposizione". ilgiornale.it 15.11.2017. Stefan Korinth: Maidanmorde: Drei Beteiligte gestehen. heise.de 19.11.2017.

[2] S. dazu Unser Mann in Kiew.

[3] S. dazu Die Kiewer Eskalationsstrategie.

[4] S. dazu Von Račak zum Majdan und Chaos säen (I).

[5] Gabriel Gatehouse: The untold story of the Maidan massacre. bbc.co.uk 12.02.2015.

[6] Deutsch-ukrainische parlamentarische Zusammenarbeit. kas.de 22.05.2016.