توضیح: رقم کشته شدگان آمریکا در جنگ جهانی دوم را معادل 407 هزار نفر تخمین می زنند. در سال 2009 تلفات سربازان آمریکا در جنگهای افغانستان و عراق معادل حدود 90 هزار کشته و مجروح بود. در جنگ ویتنام 58 هزار سرباز آمریکائی به قتل رسیدند. اینها ارقامی اند دردناک که در مقابل ارقام به مراتب وحشتناک تر قربانیان طرفهای مقابل جنگهای آمریکا قرار دارند. اما اینها ارقامی اند که در مجادلات و مشاجرات سیاسی همواره به میان کشیده می شوند و جهانیان از آن مطلع اند. اما شاید هیچ کس نداند که از سال 1970 تاکنون بیش از 395 هزار کارگر در آمریکا در محل کار جان باخته اند و رقم مجروحین به میلیونها نفر سر می زند. قربانیان جنگی آرام و بی سر و صدا. جنگی هر روزه در بهشت سرمایه داری، در کشور رهبر جهان آزاد. مقاله مایکل شین در نشریه لیبرال چپ نیشن ابعادی از قساوت روزمره جنگ طبقاتی را به نمایش می گذارد. ابعادی که یادآور فجایع دوران باصطلاح انباشت اولیه سرمایه داری در انگلستان قرون 17 و 18 هستند. مایکل شین البته از بهبود نسبی اوضاع حرف می زند. اما گویی خود وی نیز به این گفته باور ندارد و مقاله اش را با این عبارات به پایان میرساند که "این سوال که جان چه کسی در سر کار مهم است، به این بستگی دارد که جسم مردۀ کارگران بیشتر می ارزد یا زنده". کسانی که دستیابی به این بهشت را به کارگران وعده می دهند، کسانی که پشت تریبونهای رادیو و تلویزیون همین بهشت مرگبار برای کارگران ایران موعظه می خوانند، شرکای این جنایت فراگیر و بی سر و صدا و دشمنان کارگرانند. حتی اگر زمانی رئیس سندیکائی مبارز بوده باشند.

تحریریه امید

***************************************

نوشته: مایکل شین

27 آوریل 2016

روزانه 150 نفر بر اثر کار خطرناک در کشور میمیرند. چقدر از این ها قابل پیش گیری است؟

در زمانی که شما خواندن این مقاله را تمام کرده اید، تقریبا یک نفر به احتمال قوی بر اثر شرایط نا امن کاری یک گوشه ای در آمریکا مرده است. این اتفاق ممکن است در هر شغلی پیش بیاید، اما مخصوصا ممکن است این اتفاق برای لاتین زبانها،  برای کسی که احتمالا در حال کار کردن بروی سقف محل کار شماست، بیفتد. همچنین به احتمال قوی آنها در حالی که مشغول استخراج گاز برای تولید نیرو برای لب تاب شما هستند دچار سانحه و مرگ شوند، ویا شاید آنها زنان مهاجری باشند که حوادث کشاورزی برای جمع آوری محصولات غذایی شما کشته شوند.

>

طبق گزارش سالانه اتحادیه AFL-CIO در مورد مرگ های ناشی از سرکار، بر پایه سال 2014 طبق داده های نمودار اداره کار دولت فدرال و OSHA  ( Occupational Safety and Healt )( ایمنی و سلامتی محل کار)، حامل خبرهای بدی است، با مقداری تاکیدات،  بروزات آسیب پذیری تمام زندگی کاری ما، و نه فقط مردن ما را نشان می دهد.

تقریبآ 3.8 ملیون آسیب و بیماری های ناشی ازکار که در سال 2004 گزارش شد نشانگر نشانه های بیشماری ایست که اقتصاد ارزش سرمایه را بر جان انسانها ترجیح میدهد: از بی نظارتی برپراکنده شدن مواد سمی در محوطه های چاههای پرسود نفت و گاز، تا سقوط کارگران ساختمانی بعلت نقص فنی داربست ها در برج های چند ملیون دلاری – 150 مرگ مربوط به کار در روز. اغلب مواقع فاجعه قابل پیشگیری بوده، اما به خطر انداختن زندگی بیشتر سودآور بوده است.

کارگران لاتین تبار در معرض بیشترین آسیب پذیری بوده اند، با مرگ ناشی از کاری معادل 9 درصد بیشتر از نسبت کل کشور، که ناشی از اشتغال آنها به کارهای یدی در معرض ریسک بیشتر و دستمزد کمتر است. تعداد کل لاتین تبار ها که در سر کار کشته شده اند کمی بالا رفته است، از 707 نفر در سال 2010 به 804 نفر در سال 2014: نزدیک دوسوم کسانی که کشته شده اند از مهاجران بوده اند.

از میان صنایع، بنظر میرسد نفت و گاز از همه مرگ آور تر بوده اند: نابودی کارگران به درصد ویرانگر " 15.6در هر 100000 کارگر، نزدیک به 5 برابر میانگین کشوری" که به نتیجه بیسابقه 144 مرگ در سال 2014 انجامیده است. علیرغم رکورد بازار جهانی نفت و گاز در ماهای اخیر، ربکا ریندل مسئول بخش سلامتی و ایمنی AFL-CIO توسط ایمیل میگوید حتی اگر در بخش استخراج تزریقی ( Fracking ) کارگران بیشتری بی کار شوند، ممکن است از خطر های ناشی از کار کاسته نشود، اما درعوض، با کاستن بوجه توسط مدیران، حتی بیشتر شود: " زمانی که ممکن است به علت آن تغییرات  کارگران کمتر در صنایع کار کنند، تجربه در ایمنی و سلامتی به ما می گوید موقعی که شرکتها احتیاج به آن دارند که برای صرفه جویی از مخارج شان کم کنند، ایمنی و سلامتی اغلب اوقات اولین جایی است که بیشترین ضربه را متحمل میشود. بنا بر این حتی با کم کردن کارکنان، خطرات ایمنی و سلامتی میتواند برای کارگران بدتر شود.

در زمانی که تیتر های وحشت آور اخبار در مورد کشتارجمعی درمدارس و ادارات نشانه حوادث  ترسناک اند، خشونت در محل کاربصورت مشکل اساسی خود نمایی می کند: در سال 2014، در کل کشور، درسرجمع کلی " 765 مورد مرگ کارگران به علت خشونت بوده است،" با توجه به این که در صد بالایی از این مرگ ها به علت مشکلات فردی (و چند دوجینی بوسیله حیوانات) بوده است.

کارگران سیاه پوست با نسبتی غیر عادی از قتل در محل کار متأثرند و تقریبا 20 درصد کسانی را تشکیل میدهند که با خشونت در سرکار کشته شده اند. خشونت در محل کار باعث تعداد 26540 جراحت های جدی در سال 2014 شده است. در یک انعکاس نفرت انگیز اختلاف درآمد ناشی از جنسیت، دوسوم تلفات خشونت مربوط به محل کار، از زنان اند، که با افزایش نرخ خشونت و حمله در محل کار، در یخش خدمات درمانی شامل خدمات محل مسکونی و نگهداری در منازل، قرار گرفته اند.

شمارش رسمی جراحات بر طبق " زمان تلف شده " در نتیجۀ حادثه است و اساسا مواردی را در بر نمی گیرد که تاثیر مستقیم در باروری اقتصادی ندارند ( یرای مثال، ماشین آلات ضربه به عضلات میزنند و کارگران از ترس اخراج و بیکارشدن آنها را گزارش نمی دهند). همچنین مرگ سالانه تقریبا 50000 نفر بر اثر " امراض مزمن کاری"، مثل سرطان های مربوط به مسمومیت در سرکار نیز به شمار نمی آیند. علاوه بر این، دولت تخمین میزند که بیشتر از نصف جراحات جدی در محل کار گزارش نمی شوند. علیرغم آمار محدود، هم بازرسان و عموم مردم می توانند توسط داده های آماری از خطرات شغلی آگاه شوند. سال گذشته، OSHA اجرای برنامه جدید ابتکار گزارش لحظه ای جراحاترا اعلام کرد، شرکت ها را مجبور کرد که جراحات جدی را لحظه به لحظه گزارش کنند، که بازرسان بتوانند به سرعت مداخله و تحقیقات کنند.

با این همه حتی زمانی که بازرسان به سرعت سر میرسند، جای کمی برای نگرانی کارفرمایان باقی می ماند:  در سال کاری 2015، میانگین جریمه تخلف از قوانین فدرال (کشوری) OSHA 2148$ دلار و در سطح تخلف ایالتی فقط 1317$ دلار بود. یک کارگر مرده بیشتر از این نمی ارزد: حد متوسط جریمه برای یک تخلف فدرال مرگبار 7000$ دلار بود. و در طول تمام مدتی که از زمان تصویب لایحه OSHA (Occupational Safety and Healt ) ( ایمنی و سلامتی محل کار)، در سال 1970 می گذرد و بعد از دهها میلیون کشته و مجروح در محل کار، مطالعات نشان می دهد که " فقط 89 پرونده بر طبق این لایحه تحت تعقیب قانونی قرار گرفته است، که در کل آن متهمان مجموعأ 110 ماه به زندان رفته اند. در این مدت، بیشتر از 395000 مرگ در سر کار رخ داده است ... حدود 20% از آن بوسیله OSHAفدرال مورد بازرسی قرار گرفته است." همان گزارش اشاره می کند که در این میان برطبق یک مقررات سخت و محکم دیگر به نام حفاظت بازرسی فدرال، EPA  ( the Environmental Protection Act ) ( قانون حفاظت محیط زیست)، سال کاری 2015 شاهد " اتهام 185 متهم، نتیجه اش 129 سال زندان و 200$ میلیون دلار جریمه و محدودیت بود."

 هرچند که تاکنون چند تایی تعقیب جنایی پرسروصدا بر سر مرگ کارگران صورت گرفته است، بعضی مواقع بر اساس دیگرمواد قانونی فدرال و ایالتی، شرکت ها کلا از بخشودگی مجازات محافظت میشوند. حتی رسوا ترین کارفرماها ( مثل محکومیت جزئی رئیس شرکت Massey Energy، دان بلانکنشیپ  در سال گذشته برای نقشش در فاجعه معدن شعبه بزرگ  ویرجینیای غربی). جان کارگران ارزان است، و اینگونه است که بار فشار اقتصادی مشاغل نا امن محل کار بصورت عمومی بر سر جامعه سرشکن میشود، همین طور که جراحات و بیماری های کاری تقریبأ در کشور حدود 250$ تا 370$ میلیارد دلار درسال تخمین زدن می شود.

خبرخوب این است که مرگ های محل کار بصورت ثابت در 25 سال گذشته سیر سقوطی داشته است: در صد مرگ های کاری 9 در هر 100000 نفر در سال 1992 بود، در مقایسه با 3.4 به نسبت هر100000 نفر در امروز و افزایش مقداری محکم کاری های بازرسی، مثل قوانین مراقبت های دراز مدت برای کنترل تماس با گردو خاک سیلیکا کارگران ساختمانی، صنعتی، و معادن.

اما حتی با این بهبود بطرف رفع اشکالات ایمنی، سیاست گذاران هم زمان به کاهش منابع سازمانهای مربوطه و توان اداری آنان از دهه 1990 پرداخته اند. در حال حاضر 74800 کارگر برای هریک بازرس OSHA، در مقایسه با 55000 کارگر برای هر بازرس در 1992 در کشور، وجود دارد.

این بنوعی قابل توجه است که OSHA توانسته است این پیشرفت ها را بکند و حتی توان بازرسی خود را افزایش دهد. از طرف دیگر، برش و کار آمدی تنها سازمان فدرال که فداکارانه برای ایمنی محل کار ما کار میکند نشان میدهد که پیشزفت برای حفاظت کارگران به سمت مانعی بلند حرکت میکند. در اقتصاد ما – جایی که نابرابری ریشه ای و جنسی فقط از عواقب ناگوار "رشد" نئولیبرالی نیستند و در واقع جزو جدایی ناپذیر آنند- بنظر میرسد دولت هر چه بیشتر تمایل به آن دارد که درجه معینی از آزار ناعادلانه برای نوعی از کارگران را بپذیرد. مشقت قابل پیشگیری آنها کمتر به عنوان مسأله ای اجتماعی و نیازمند دخالت دولت تلقی می شود تا به عنوان بهای روتین کسب و کار. بنابراین امروز، این سوال که جان چه کسی در سر کار مهم است، به این بستگی دارد که جسم مردۀ کارگران بیشتر می ارزد یا زنده.

منبع:

http://www.thenation.com/article/in-the-time-it-takes-to-read-this-article-a-person-will-die-at-work-in-the-us/