اولریش گلرمان

توضیح: اعزام نیرو از سوی دول غربی- به ویژه آمریکا، انگلستان و آلمان- در درجه اول به قصد مقابله با پیشرویهای ارتش سوریه صورت میگیرد. "مبارزه با داعش" اسم رمزی برای پنهان کردن اهداف واقعی این لشگرکشی است. اخبار متعدد از تلفات غیر نظامیان در روزهای اخیر و هدف قرار گرفتن سربازان سوری توسط هواپیماهای ائتلاف دول غربی و سکوت بیشرمانه این دول در قبال تجاوزکاری دولت جنگ طلب ترکیه، نشانه های روشن اجرای چنین سیاستی اند. اولریش گلرمان، یک ژورنالیست و فیلمساز آلمانی، فرزند یک سرباز آمریکائی (متولد 1945) است که در محله کارگری رات در دوسلدورف دوران کودکی خود را سپری نمود. وی نوشته هایش را در بلاگ Rationalgalerie منتشر میکند.

تحریریه امید

********************************

پس از پایان جنگ نازیها، در نورنبرگ طناب دار در انتظار جنایتکاران جنگی بود.

قانون رومی دادگاه جنایات بین المللی جنایت جنگی را چنین تعریف میکند: "حملۀ تعمدانه به مردم غیرنظامی به مثابه هدف...؛ حملۀ تعمدانه به تأسیسات غیر نظامی...؛ حمله به شهرهای بی دفاع، روستاها و یا ساختمانهائی که اهداف نظامی نیستند..".

تورنادوهای بوندس وهر Bundeswehr بر فراز سوریه پرواز خواهند کرد. آنها اهداف حملات را برای ماشینهای مرگ آمریکا، فرانسه و انگلستان نشانه گذاری خواهند کرد: آنجا، آن روبرو یک تروریست است! درست کنار مدرسه، سمت چپ بیمارستان، دست راست منبع آب. سپس بمب است که میریزد. دانش آموزان، بیماران، کارگران تصفیه آب – خسارات جزئی. عمدی که نبود.

خانم فن در لاین [وزیر دفاع آلمان] هفت فرزند دارد. هیچکدامشان در جبهه ها نیستند. زمان کریسمس فرا میرسد. این زمان پخش موسیقی در خانه است. این میتواند مرثیۀ دی-مینور موتسارت باشد. کاملا معنوی، گرم، هومانیستی. زیر درخت کاج چه غذائی صرف میشود؟ یک کودک کباب شدۀ سوری؟ کدبانوی خانه تراشه های بمب را با دستهای خود جدا کرده است. دستمان که به بیشتر از این نمیرسد!

445 نماینده پارلمان بودند که به مشارکت آلمان در جنگ سوریه رأی دادند. شاید این یا آن دیگری در تجارت اسلحه هم چیزی نصیبش میشود. اما اکثریتشان – کارمندان منظم، معلمان، وکلا و حتی پزشکانی در میان آنان – به این دلیل طرفدار جنگ نیست که از قبل آن پولی در می آورد. بعضی ها حتی ممکن است باور داشته باشند که تورنادوهای آلمان بر علیه داعش کمک خواهند کرد. بقیه فقط به انضباط فراکسیون پارلمانی تن می دهند. اما همه می توانستند بدانند: کسی که سربازان آلمانی را به جنگ میفرستد دستهایش آلوده به خون خواهد شد و ترور هم فقط تقویت خواهد شد.

و هنگامی که روز بازخواست فرا برسد، هیچ کدام نمی تواند بهانه بیاورد: بوندستاگ ما آلمانی ها را "در حمله ای تعمدانه به مردم غیرنظامی" سوریه شریک کرده است. سربازان آلمانی از سوی پارلمان آلمان موظف میشوند بر خلاف قانون اساسی عمل کنند، سربازان آلمان در حمله به یک دولت مستقل دیگر شرکت می کنند، هواپیماهای آلمانی "شهرهای بیدفاع، روستاها، منازل و ساختمانها" را بمباران می کنند. همۀ اینها جنایت است. جنایتی که مستوجب مجازات است.

آن زمان در نورنبرگ، جنایتکاران جنگی آلمانی با طناب دار مجازات شدند.

7 دسامبر 2015

منبع:

http://www.rationalgalerie.de/home/syrien-der-galgen-wartet.html