در مسیر جدالهای تازه (قسمت دوم)

نوشتۀ: جرمن فارین پالیسی
Write a comment

فعالیتهای فزاینده آلمانی- اروپایی در زمینه سیاست "امنیتی"در شرق و جنوب شرقی آسیا  یک پیش زمینه دو گانه دارد :از یک طرف این فعالیت ها منطبق بر تلاش برای حضور قوی تر و مستقل تر در در منطقه ای است که کانون آینده سیاست جهانی محسوب می شود. SWPخاطرنشان می کند که اتحادیه اروپا از سال 1996 با "آسیا- اروپا- میتینگ" (ASEM)،  "برابرنهادی" در مقابل"همکاریهای اقتصادی آسیا –اقیانوس ارام" (APEC) بوجود اورد که خود برخلاف آمریکا در آن سهیم نیست. بروکسل  با (ASEM) وارد رقابت با واشنگتن شده است. از سوی دیگر این در بروکسل بدان معنا است که علی رغم همه تلاش ها برای ظهور به عنوان قدرتی مستقل از آمریکا در شرق و جنوب شرقی آسیا، پیمان همکاری ترانس آتلانتیک به علت مزیتهای اقتصادی- سیاسیش  نباید به مخاطره بیفتد.  

از جرمن فارین پالیسی

ترجمه: تحریریه امید

توضیح سایت: مقاله حاضر قسمت دوم از مجموعه ای حاوی سه گزارش است که مدتی قبل توسط جرمن فارین پالیسی منتشر شد.

تحریریه امید

در میان یک دوره گسترش روابط سیاسی- نظامی بین اتحادیه اروپا و برخی از کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا، صدر اعظم آنگلا مرکل بزودی سفری به ژاپن خواهد داشت. مرکل در  هشتم  مارس در پایتخت ژاپن حضور پیدا می کند، تا پاسخی به سفر نخست وزیر ژاپن شیزو آبه که در سال گذشته به آلمان امده بود داده باشد. زمینه این سفر تلاش های توکیو برای تحکیم همکاری با اتحادیه اروپا -حتی در زمینه نظامی- با توجه به اختلافات ارضی با پکن می باشد. همزمان با ان ایلات متحده آمریکا به شکل فزاینده ای سیاستهای جهانی خود را در شرق آسیا و منطقه اقیانوس ارام  متمرکز می کند. مطالعات مرکز تحقیقات علم و سیاست(SWP)  کمی قبل از سفر مرکل به ژاپن نشان می دهد که اگر " درگیری ها در این منطقه  شدت یابند" منافع  بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا ممکن است "شدیدا به مخاطره" بیافتد. موضوع عمدتا در مورد اختلافات ارضی بر سر جزایر و مجمع الجزایری است  که در گذشته های نه چندان دور اکثرا در معرض خطر قرار داشته اند. اما (SWP)   توصیه می کند که باید در اتحادیه اروپا با این سوآل مواجه شد که "در منازعات باید چه موضعی داشت".

مسئله موضع گیری

مدت کوتاهی قبل از سفر مرکل به ژاپن ،مرکز مطالعات و تحقیقات علم و سیاست که بودجه اش از جانب دولت آلمان تامین می شود، مروری جامع از وضعییت نظامی و امنیتی در شرق وجنوب شرقی آسیا ارایه داد. پیش زمینه ها اختلافات بین جمهوری خلق چین و بسیاری از کشورهای شرق و جنوب شرقی آسیاست بر سر جزایر مختلف و مجمع الجزایرهایی در جنوب و در شرق دریای چین است. غرب از این اختلافات استفاده کرده تا رقبای چین را در موقعیتی قوی تر علیه چین برانگیزد. تاکنون ایالات متحده نقش بر جسته ای را از جانب غرب ایفا کرده است. SWP خاطرنشان می کند که "در صورتی که درگیری ها در منطقه بالا بگیرد"، منافع اتحادیه اروپا و یکایک کشورهای اروپایی می تواند به شدت هم  به لحاظ اقتصادی وهم به لحاظ نظم سیاسی جهانی  به مخاطره بیافتد .نویسنده پژوهش جاری مرکز تحقیقات علم و سیاست(SWP)  پیشنهاد می کند که "اتحادیه اروپا و کشورهای اروپایی باید خود را در برابر این سوال قرار دهند که در این جدال ها چه موضعی اتخاذ کنند."[1]

 چرخ و محور

بنابه آن چه که SWP به ثبت رسانده است، ایالات متحده همچنان از نقشی مرکزی در پنج اتحاد دو جانبه سیاسی- نظامی منعقد شده با هر کدام از کشورهای منطقه برخوردار است. به گفته این موسسه "سیستم این اتحادهای دوجانبه شبیه  چرخ و محور است که در آن ایالات متحده عنصر مرکزی است و کشورهای ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، فیلیپین و تایلند همچون پرتوهایی از آن ساطع می شوند. "بنیاد واقعی معماری ساختار امنیتی آمریکا در شرق آسیا" را "اتحاد با ژاپن، کره جنوبی و استرالیا" تشکیل می دهد.از این گذشته ایالات متحده دارای یک  پایگاه نظامی در گوام است، که در ان بیش از 5000  سرباز آمریکایی مستقر شده اند، که عمدتا از اعضای نیروی هوایی ودریایی هستند .به این تعداد حدود 550 سرباز آمریکایی هم در جزیره مرجانی انگلستان- دیگو گارسیا-  در اقیانوس هند اضافه می شوند. علاوه بر این کشورهایی هستند که روابط امنیتیشان با واشنگتن "عملا یه یک اتحاد" شبیه است. کشورهای تایوان و سنگاپور از این جمله اند (گزارش german-foreign-policy.com)[2]. تا حد زیادی هم "رابطه اقتصادی وهمکاریهای امنیتی آمریکا و ویتنام هم در سطح قابل ملاحظه ای گسترش یافته است". علت ان اختلافات ارضی بین هانوی و پکن است.

تبادل نیروهای نظامی

حضور اتحادیه اروپا و کشورهای عضو ان در شرق و جنوب شرقی آسیا تاکنون به طور قابل ملا حظه ای ضعیف تر است.  همانطور کهSWP  اظهار میدارد فرانسه و انگلیس پایگاه هایی در منطقه دارند. بنابراین پاریس حدودا "2500  نظامی و غیر نظامی در کالدونیای جدید و پلینزی فرانسه در جنوب اقیانوس ارام  مستقر کرده است". این کشور دو ناوچه،  قایقهای گشت زنی، حراست دریایی- و هواپیماهای جنگی دیگر را هم در اختیار دارد. لندن هم "پادگانی در برونی با حدود 900 خدمه در اختیار دارد، تعدادی هلیکوپتر و یک مرکز اموزشی همچنین در سنگا پور بک انبار بزرگ سوخت و اسکله های کشتی در اختیار دارد. "آلمان پایگاه نظامی مشابه فرانسه و انگلستان ندارد. با وجود این همچون فرانسه و انگستان گفتگوهای سیاسی-امنیتی و تبادل نظامی با کشورهای مختلف در منطقه مانند سنگاپور و استرالیا را دنبال می کند"؛ همکاری در حال حاضر تشدید می شود (گزارش german-foreign-policy.com[3]) علاوه بر این، کشورهای عضو اتحادیه اروپا مجموعا "پیش از ایالات متحده و روسیه، بزرگترین تامین کننده سلاح نیروی دریایی جنوب شرقی آسیا هستند" در عین حال آلمان به خصوص به طور قابل ملاحظه ای جلوتر است؛ آن چنان که سنگا پور در سال های گذشته همواره جزو ده مشتری اول کنسرن های تجهیزات نظامی آلمان به شمار رفته است.

برنامه های عملیاتی

 برلین و اتحادیه اروپا از مدتها پیش در تلاش هستند  برای مدت زمانی طولانی سیاست نظامی فعال خود را در  شرق و جنوب شرقی آسیا بطور موثری گسترش دهند. در ماه مه سال 2014،اتحادیه اروپا و کره جنوبی چارچوب یک موافقتنامه  را به امضا رساندند که بنابه نوشتهSWP   " سئول را به اولین شریک امنیتی اتحادیه اروپا در منطقه تبدیل می کند". چنین به نظر می اید که کره جنوبی در موارد لزوم می تواند در اینده در مداخلات اتحادیه اروپا همکاری کند؛ همزمان برلین و بروکسل با این توافقنامه حضور قوی تری را در شرق آسیا برای خود تامین می کنند. در سال 2012 اتحا دیه اروپا و اتحادیه کشورهای اسه ان [4] یک  "برنامه عمل" را به امضا رساندند، که از جمله همکاریهای "امنیتی" نزدیک تری را پیش بینی می کند. بالاخره در جولای 2014  در دیداری در سطح وزیران امورخارجه اتحادیه اروپا و کشورهای آسه آن  بیانیه مشترکی به نام سیاست "امنیتی" به تصویب رسید که بنابه نوشته SWP   " گسترش همکاری در حوزه امنیت دریایی" به اضافه ی "استحکام رابطه دو جانبه در زمینه شراکت استراتژیک" را در نظر می گیرد.

مناسبات ترانس آتلانتیک

فعالیتهای فزاینده آلمانی- اروپایی در زمینه سیاست "امنیتی"در شرق و جنوب شرقی آسیا  یک پیش زمینه دو گانه دارد :از یک طرف این فعالیت ها منطبق بر تلاش برای حضور قوی تر و مستقل تر در در منطقه ای است که کانون آینده سیاست جهانی محسوب می شود. SWPخاطرنشان می کند که اتحادیه اروپا از سال 1996 با "آسیا- اروپا- میتینگ" (ASEM)،  "برابرنهادی" در مقابل "همکاریهای اقتصادی آسیا –اقیانوس ارام" (APEC) بوجود اورد که خود برخلاف آمریکا در آن سهیم نیست. بروکسل  با (ASEM) وارد رقابت با واشنگتن شده است. از سوی دیگر این در بروکسل بدان معنا است که علی رغم همه تلاش ها برای ظهور به عنوان قدرتی مستقل از آمریکا در شرق و جنوب شرقی آسیا، پیمان همکاری ترانس آتلانتیک به علت مزیتهای اقتصادی- سیاسیش  نباید به مخاطره بیفتد.  در سندی که اتحادیه اروپا در اواخر سال 2005 در رابطه با سیاست امنیتی- خارجی در شرق آسیا به تصویب رساند و از آن زمان بارها مورد تاکید قرار گرفته [5] آمده است که "با توجه به اهمیت زیاد مناسبات ترانس آتلانتیک، اتحادیه اروپا منافع زیادی در شراکت و همکاری با آمریکا در چالش های سیاست خارجی  وامنیتی آسیای شرقی دارد" و می نویسد که در این چهار چوب، برلین وبروکسل تلاش می کنند که موقعیت "مشترک غرب " را در شرق آسیا  تقویت کنند

اولویتهای آلمان

مرکز تحقیقات علم و سیاستSWP  در حال حاضر توصیه می کند که پیرامون این مسئله بحث شود که "چگونه باید به تشدید درگیری نظامی در شرق آسیا واکنش نشان داد". هرچند "چنین بحرانی غیر محتمل است" با این حال حقیقتا نه تنها تنش در اختلافات جزیره ای بین چین و ژاپن که در سال 2013 به سرعت برق بالا گرفت، نشان داد که درگیریهای نهفته می توانند در مدت زمان کوتاهی به طور چشم گیری برجسته شوند، امری که به خصوص واضحی در جریان وخیم شدن جنگ قدرت علیه روسیه را تایید شد. بلکه همچنین این مسئله را نیز آشکار ساخت که در هنگامه تردید، وزنه منافع اقتصادی سیاسی کشورهای ترانس آتلانتیک نسبت به علاقه به همکاری با شرکای اقتصادی جدید  سنگین تر است. در سال  2011  موسسه کولبر در یک  بازی شبیه سازی جنگی "Policy Game"  به پیش بینی یک درگیری بین چین و آمریکا پرداخت (گزارشgerman-foreign-policy.com [6]). این بازی"Policy Game"   نشان داد که در یک درگیری شبیه سازی شده بین جمهوری خلق چین و ایالات متحده، آلمان "در نهایت بدون قید و شرط با آمریکا اعلام همبستگی کرده و به روشنی بر تعهد خود به پیمان ترانس آتلانتیک تأکید نمود".

25.02.2015

[1] Zitate hier und im Folgenden aus: Gudrun Wacker: Sicherheitskooperation in Ostasien. Strukturen, Trends und Leistungsgrenzen. SWP-Studie S 2, Januar 2015.
[2] S. dazu
Auf dem Weg zu neuen Konflikten.
[3] S. dazu
Die Pax Pacifica (I), Die Pax Pacifica (III) und Auf dem Weg zu neuen Konflikten.
[4] ASEAN gehören Brunei Darussalam, Indonesien, Kambodscha, Laos, Malaysia, Myanmar, die Philippinen, Singapur, Thailand und Vietnam an.
[5] Guidelines on the EU's Foreign and Security Policy in East Asia. Brüssel, 20.06.2012.
[6] Körber Policy Game Nr. 1: Deutschland zwischen China und den USA: Handlungsoptionen in einer bipolaren Weltordnung. Hamburg 2011. S. dazu
In einer bipolaren Welt.

 

 

Write comments...
or post as a guest
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Be the first to comment.

کنفرانس مؤسس

  • 50 سال مبارزه بر سر مارکسیسم 1932-1883 (قسمت سوم)
    از موضع تئوری مارکسیستیِ بحران و فروپاشی، این امر از ابتدا از نظر گروسمن مسلم است که برای پرولتاریا انتظار تقدیرگرایانه فروپاشیِ خود به خود ، بدون آن که فعالانه در آن دخالت کند؛ قابل طرح نیست. رژیم های کهنه…
  • حزب پرولتاریا
    حزب وظایف خود را تنها به شرطی می تواند ایفا کند که خود تجسم نظم و سازمان باشد، وقتی که خود بخش سازمانیابی شدۀ پرولتاریا باشد. در غیر این صورت نمی تواند ادعایی برای به دست گرفتن رهبری توده های…
  • اتحادیه ها و شوراها
    رابطۀ بین اتحادیه و شورا باید به موقعیتی منجر شود که غلبه بر قانونمندی و [سازماندهی] تعرض طبقۀ کارگر در مساعدترین لحظه را برای این طبقه امکانپذیر سازد. در لحظه ای که طبقۀ کارگر به آن حداقلی از تدارکات لازم…
  • دربارۀ اوضاع جهانی - 14: یک پیمان تجاری ارزشمند
    یک رویکرد مشترک EU-US می تواند بر تجارت در سراسر جهان تأثیر گذار باشد. روشی که استانداردها، از جمله مقررات سلامتی و بهداشتی و صدور مجوز صادرات در بازارهای دیگر را نیز تسهیل میکند. به خصوص مناطقی که هنوز تحت…
  • 50 سال مبارزه بر سر مارکسیسم 1932-1883 (قسمت دوم)
    همان طور که رزا لوکزامبورگ تاکید نموده است، "فروپاشی جامعه بورژوایی، سنگ بنای سوسیالیسم علمی است". اهمیت بزرگ تاریخی کتاب رزالوکزامبورگ در این جاست: که او در تقابلی آگاهانه با تلاش انحرافی نئو هارمونیست ها، به اندیشه ی بنیادین "کاپیتال"…

صد سال پس از انقلاب اکتبر

کنفرانس اول

هنر و ادبیات

ادامه...

صدا و تصویر