18 دسامبر ما، فعالان بوروتبا، موراتوا، فیرسوف و شاپینوف برای برقراری تماس با نمایندگان جمهوری خلق دونتسک و ارائه تمام کمک های ممکن در مبارزه ضد فاشیستی مردمدنباس وارد دونتسک شدیم. ما همچنین اطلاعاتی مبنی بر آزادی زندانیان در پایان ماه دسامبر در جریان تبادل زندانیان بودیم، که شامل رفقای به دام افتاده ما ولادویچشنوسکیو نیکلای پوپوف نیز می شد - که در سیاه چال های سازمان امنیت اوکراین SBU به اتهام "ایجاد یک سازمان تروریستی" اسیر بودند. ما جلسات متعدد با فعالان جمهوری خلق دونتسک، به ویژه با کمونیست ها و اندرو الکساندر یاکوونکو اسمکالین داشتیم. ما همچنین برنامه ریزی هائی برای دیدار با وزیر خارجه جمهوری خلق دونتسک الکساندر کوفمن، رئیس حزب کمونیستدنباسبوریس لیتوینوف و معاون رئیس شورایخلق جمهوری،دنیس پوشیلین داشتیم.
در تاریخ یکشنبه، 21 ژانویه، هر سه ما - موراتوا، فیرسوفو شاپینوف برای دیدن مناطقی از دونتسک که از حملات ارتش اوکراین رنج می برند در شهر حرکت کردیم. در منطقه بلوار مارشالسوخوف اتومبیل ما توسط سربازانی که متعلق به بریگاد "شرق" لشگر وستوک بودند متوقف شد. پس از بررسی اسناد و مدارک ما، آنها از ما خواستند که وارد اتومبیل آنها شویم. ما پذیرفتیم و ما را به مقر تیپ "شرق" در مجاورت فرودگاه دونتسک منتقل کردند. آنجا ما را به فرمانده تحویل دادند، که ما را به بخش های ویژه تیپ "شرق" (پایگاه 4 تیپ "شرق" واقع درخیابان. الواتورنایا تحویل دادند. کارکنان بخش ویژه تلفن های همراه و وسایل شخصی ما راضبط کردند و گفتند که پس از آزادی به ما برگردانده خواهند شد.
در بخش ویژه ما اجازه تماس با دوستان یا خویشاوندان خود و مطلع کردن آنها از محل اقامتمان را نداشتیم و خود بخش ویژه نیز از اطلاع رسانی در مورد ما خودداری نمود. آنظور که معلوم شد، کارکنان بخش های ویژه ما حتی در پاسخ به درخواست مقامات جمهوری نیز از دادن اطلاعات درباره بازداشت ما خودداری کردند. پس از چند روز بازداشت، ما موفق شدیم مخفیانه خبر بازداشت را به اطلاع رفقای خود برسانیم.
پس از اطلاع از واقعه دستگیری، الکسی آلبو با معاون رئیس مجلس دنیس پوشیلین و رئیس کمیسیون پارلمانی، بوریس لیتوینوف در این باره گفتگو نمود. او سپس همراه با نامه ای از بوریس لیتوینوف برای آزادی فعالین بوروتبا به بخش ویژه مراجعه کرد که خود ام را نیز دستگیر کردند.
برای آزادی افراد رهبری بوروتبا تیپ "شرق" از سوی مقامات مختلف جمهوری خلق دونتسک (دنیسپوشیلین،بوریس لیتوینوف)، چهره های سرشناس (بوریس روژین –کلنل کاساد-، اولگ تساروف، کنستانتین دولگوف، ایگور دیمیتریف، آلکساندر واسیلیوف و دیگران)، سیاستمداران چپ روسیه و فعالان اجتماعی (یولیاپولوخینا، اعضای حزب کمونیست، و دیگران) خطاب قرار گرفت. اما اظهارات این افراد مبنی بر این که ما فعالان جنبس مقاومت در برابر رژیم کی یف هستیم، هیچگونه تأثیری در بخش وِیژه نداشت و موجب آزادی ما نشد.
در طول بازداشت ما، هیچگونه اتهامی به ما وارد نشد و کارکنان بخش ویژه به این ادعای عجیب اکتفا می کردند که "نیاز به بررسی داریم."
پس از دو هفته از بازداشت در بخش ویژه، ما به کارکنان وزارت امنیت جمهوری خلق دونتسک تحویل داده شدیم. آنها به ما گفتند که ما را فورا به مرز روسیه منتقل و از جمهوری خلق دونتسک دیپورت خواهند کرد. آنها همچنین ما را از ورود به قلمرو جمهوریهای خلق دونتسک و لوگانسک منع کردند در پاسخ به سؤال ما درباره علت دیپورت افسران امنیتی اظهار داشتند که "در حال حاضر شما برای یک چیز معین با ما هستید اما پس از آن نمی دانیم چه خواهید کرد." ظاهرا این دیدگاه بود که ما به عنوان نمایندگان جنبش کمونیستی می توانیم به عنوان اپوزیسیون رهبری جمهوری خلقی دونتسک فعالیتهائی را آغاز کنیم.
در حال حاضر ما از اطلاعات کافی برای نتیجه گیری صریح از آنچه پشت دستگیری و اخراج ما قرار داشت – واکنش افراطی سرویسهای امنیتی جمهوری، لو دادن های سیاسی، یا دستور سیاسی - برخوردار نیستیم. چنین اقداماتی اما در هر صورت، علیرغم احترام به دوستان ما در دنباس، به وجهۀ جمهوریهای خلقی آسیب میرسانند.
با این حادثه ناگوار، که ما بیخبر در آن درگیر شدیم، نگرش ما به جمهوری خلق و قیام ضد فاشیستی دردنباستغییر نکرده است. ما همچنان دشمنان سرسخت رژیم الیگارشهای کی یف و نازی ها و دوستان همه کسانی که باقی خواهیم ماند که به مخالفت با فاشیسم پرداخته اند. با این حال، برخی از تحولات اخیر، از جمله دستگیری و دیپورت ما، موجبات این نگرانی مشروع را به وجود آورده اند که آیا روح اولیه شورش ضد فاشیستی و ضد الیگارشی تداوم خواهد یافت و یا به نفع منافع تجاری و سیاسی گروه های مختلف فعال در کشور به خاک سپرده خواهد شد؟
در تمام مدت بازداشت ما اعضای میلیشیا و بخش ویژه بهترین رفتار را با ما داشتند. ما شاهد هیچگونه اعمال زور یا خشونتی بر علیه هیچ زندانی ای، از جمله سربازان عملیات ارتشی دولت APU و گردانهای تنبیهی "منطقه ای"، نبودیم. سه بار در روز، همان چیزهایی را میخوردیم که خود میلیشیا دریافت میکرد. فرصت حمام و لباس شستن را داشتیم. زندانیان ارتشی اوکراین و افرادی از میلیشیا که جرائمی را مرتکب شده اند در وضعیتی مشابه هم نگهداری می شوند. ما می دیدیم که چگونه افراد میلیشیا تلاش می کردند سربازان اوکراینی را از خصلت تجاوزگرانه جنگ رژیم کی یف در دنباس متقاعد کنند.
ما قصد داریم برای لغو تصمیم ورود فعالان بوروتبا به قلمرو جمهوریهای خلقی مبارزه کنیم.
از همۀ دوستان و رفقائی که برای آزادی ما تلاش نمودند سپاسگزاریم.
ماریا موراتوا، آلکسی آلبو، ماکسیم فیروف، ویکتور شاپینوف
5 ژانویه 2015
ترجمه: تحریریه امید
منبع: