پیام کنفرانس مؤسس جنبش تجدید سازمان کمونیسم معاصر به کارگران و زحمتکشان ونزوئلا

نوشتۀ: تدارک کمونیستی
Write a comment

پیشروی شما در مبارزۀ طبقاتی و عقب راندن سنگر به سنگر بورژوازی ارتجاعی و فرا رفتن از دولت بولیواری، موقعیت کارگران کشور ما را نیز در مبارزه با فراکسیونهای مختلف ارتجاع بورژوائی در حاکمیت و اپوزیسیون آن تسهیل خواهد کرد. به عنوان بخش کوچکی از جنبش کمونیستی طبقۀ کارگر ایران همبستگی عمیق خود را با مبارزات شما اعلام میکنیم و در حد توان خود به دفاع از شما و مبارزاتتان برخواهیم خاست. 


 

پیام شرکت کنندگان در کنفرانس مؤسس جنبش تجدید سازمان کمونیسم معاصر خطاب به کارگران و زحمتکشان ونزوئلا

رفقای کارگر، مردم زحمتکش ونزوئلا،

با نگرانی تحولاتی را دنبال میکنیم که به نام جنبش دمکراسی خواهی در ماههای اخیر در کشور شما واقع می شود. جدالی که امروز در ونزوئلا در جریان است به هیچ وجه جدالی منحصر به کشور شما نیست. اقلیتی معدود از صاحبان امتیاز و ثروت اجتماعی به نام دمکراسی و حقوق بشر و تحت عناوینی از قبیل "مبارزه با فساد" در مجموعه ای از کشورهای دنیا برای تحمیل فقر و فلاکت هر چه بیشتر به تودۀ کارگران و زحمتکشان و برای پیوستن به اردوی اربابان خویش در واشنگتن و لندن و پاریس و برلین به لشگر کشی در مقابل هر دولتی دست می زنند که مجری بی قید و شرط ارادۀ آنان نباشد. مهم نیست که دولت حاکم چپگرا باشد یا نه. آنچه تعیین کننده است این است که اوامر صاحبان سرمایه در بلوک مسلط بر سرمایه داری جهانی را بی چون و چرا اجرا نماید. این جدالی است که در اوکراین دولت یانوکوویچ را هدف قرار داد و سرنگون کرد و به جای آن باندهای دست نشانده سرمایه داری غرب و دستجات فاشیست را نشاند؛ در سوریه خونین ترین جنگ داخلی را بر مردم تحمیل نمود و ارتجاعی ترین باندهای مذهبی را به جان تودۀ مردم انداخت؛ در تایلند عملا کارکرد دستگاه دولتی را مختل کرد که در سالهای اخیر جرأت انجام اصلاحاتی در همان چهارچوبهای سرمایه داری به نفع تودۀ فقیر دهقانان را به خود داده بود؛ و در بسیاری از کشورهای دیگر نیز با حدت و شدتی کم یا بیش در جریان است.

اکنون این اقلیت در کشور شما دولت بولیواری ونزوئلا را هدف حملات خود قرار داده است. با از میان برداشتن این دولت، همۀ موانعی که بر سر راه حاکمیت مطلق این اقلیت قرار گرفته اند کنار رفته و همۀ دستاوردهائی که بولیواریسم به یمن همت و مبارزۀ شما تودۀ وسیع کارگران و زحمتکشان به ارمغان آورده است، نابود خواهند شد. در این تردیدی نیست و نباید باشد. این خطری است که نه فقط دولت چاویست ونزوئلا، بلکه تمام تودۀ کارگران و زحمتکشان را تهدید می کند. هیچ درجه از نابسامانی ها و بی کفایتی های دولت حاکم نباید ذره ای به ایجاد این شبهه بینجامد که اپوزیسیون دست راستی مبشر آینده ای بهتر برای شماست. این اپوزیسیون خشونت باری است متشکل از زمینداران و صاحبان سرمایه های بزرگ و بازماندگان الیگارشی حاکم و فرزندان "دانشجو"یشان و باندهای گانگستری و قاچاق سوخت و مواد مخدر که در ارتباط تنگاتنگ با سازمانهای جاسوسی دول غرب و ارتجاعی ترین محافل حاکم بر واشنگتن و بروکسل قرار دارد. تمام تجارب سالها و ماههای اخیر – نه فقط در ونزوئلا، بلکه همچنین در اوکراین – نشان می دهند که این نیروهای دست راستی برای رسیدن به اهداف خویش از هیچ جنایتی دریغ نمی کنند. از گروگان گرفتن آذوقۀ مردم نیازمند با دست زدن به احتکار و ایجاد قحطی ساختگی، تا حمله به ارزش پول دولتی که هدف سرنگونی قرار گرفته است و تا اعمال خشونت مستقیم بر علیه مخالفین خویش. این ائتلاف شومی است از قدرت مالی صاحبان سرمایه های داخلی و بین المللی، از قدرت مدیائی بلوک ترانس آتلانتیک مسلط بر جهان سرمایه داری، از توان سازماندهی و امنیتی سرویسهای جاسوسی کلیه دول غربی، از توپخانۀ ایدئولوژیک اتاق فکرهای دمکراسی و حقوق بشری و از پیاده نظام میلیتانتی متشکل از جوانان طبقات نخبه و باندهای جنائی. نه تنها نباید به این ائتلاف شوم متوهم بود، بلکه بیش از آن نباید و نمی توان کوچکترین امتیازی بدان داد. کاری که اکنون در حال انجام است و چه بسا به نتایج فاجعه آمیزی منجر شود.

رفقا،

پرسش اساسی در مقابل وضعیت موجود این است که چگونه چنین نیروهائی قادرند 16 سال پس از وقوع پایه ای ترین تحول سیاسی دوران معاصر در ونزوئلا و خلع قدرت از الیگارشی فاسد اقلیت، هر بار قویتر و متشکل تر از پیش قد علم کنند و به تهدید همۀ دستاوردهای شما بپردازند؟ دولت بولیواری این باور را اشاعه می دهد که با پایبندی به موازین سوسیالیسم دمکراتیک قادر به عقب راندن و مهار این ارتجاع خواهد بود. این بزرگترین توهمی است که می تواند سرنوشت شما و نسلهای آینده ونزوئلا را به تباهی بکشاند. تمام تاریخ معاصر نشان می دهد که دستیابی به تغییر پایدار در زندگی اکثریت قاطع توده های کارگران و زحمتکشان با حفظ پایه های اصلی سرمایه داری و بر مبنای  این پایه ها، یعنی مالکیت خصوصی بر ابزارهای تولید و دولت دمکراتیک پارلمانی، غیر ممکن است. این پایه ها سکوی رشد و قوام طبقۀ صاحب سرمایه اند که در اشکال مختلف به بازسازی قدرت خویش خواهد پرداخت و سرانجام همۀ حشو و زوائد دست و پاگیر بر سر راه انباشت سرمایه را کنار خواهند زد و قهر عریان سرمایه را بر زندگی کارگران و زحمتکشان حاکم خواهند نمود. نگاهی به قدرتگیری طبقات صاحب سرمایه و ثروت در همین ونزوئلای تحت قوانین دولت بولیواری و علیرغم حاکمیت قوانینی که آشکارا به نفع زحمتکشان وضع شده اند، به خوبی این واقعیت را ثابت می کند. رشد ارتجاع دست راستی فقط محصول توطئۀ مراکز قدرت بین المللی و داخلی نیست. زمین مساعد این رشد را همان مبانی مالکیت خصوصی بر ابزارهای تولید و کار مزدی و اشکال روبنائی آن یعنی دمکراسی پارلمانی و حقوق بشر و اصالت آزادیهای فردی تشکیل می دهد. این زمین را باید خشک نمود. بنیان مالکیت خصوصی بر ابزارهای تولید را باید برانداخت و کار مزدی را باید ریشه کن نمود و برای همۀ اینها نخست باید دستگاه دولتی مبتنی بر اصالت فرد و دمکراسی پارلمانی و مطبوعات و رسانه های خصوصی حرفه ای را از میان برداشت. انجام همۀ اینها نیز چیزی نیست به جز جایگزینی روابط قدرت مبتنی بر مناسبات سرمایه دارانه با قدرت توده های متشکل کارگران و زحمتکشان.

رفقا،

کشور شما اکنون به یکی از کانونهای اصلی مبارزۀ طبقاتی در جهان بدل شده است. چشم تمام توده های کار و زحمت در جهان به کشور شماست. پیروزی ارتجاع بورژوائی در کشور شما ضربه ای سنگین بر مبارزۀ عدالتخواهانۀ تمام کارگران جهان نیز خواهد بود. همانطور که عقب راندن این ارتجاع و فراتر رفتن از دولت بولیواری به سمت یک دولت سوسیالیستی طبقاتی پیروزی بزرگی برای کارگران سراسر جهان به شمار خواهد آمد و منبع الهام تمام کمونیستها و سوسیالیستهای درون طبقۀ کارگر خواهد بود. شما از موهبت بزرگ حق تشکل یابی برخوردارید. موهبتی که خود در مبارزات قهرمانانه بدان دست یافته اید. شما می توانید از این امکان به عنوان اهرمی  برای ممانعت از تغییرات ارتجاعی و انجام تحول آینده ساز انقلاب اجتماعی استفاده کنید. این شانسی است که برادران و خواهران شما در کشورهای مشابه شما – از جمله در کشور ما ایران – از آن برخوردار نیستند و هنوز باید برای آن مبارزه ای سخت را سازمان دهند. پیشروی شما در مبارزۀ طبقاتی و عقب راندن سنگر به سنگر بورژوازی ارتجاعی و فرا رفتن از دولت بولیواری، موقعیت کارگران کشور ما را نیز در مبارزه با فراکسیونهای مختلف ارتجاع بورژوائی در حاکمیت و اپوزیسیون آن تسهیل خواهد کرد.

به عنوان بخش کوچکی از جنبش کمونیستی طبقۀ کارگر ایران همبستگی عمیق خود را با مبارزات شما اعلام میکنیم و در حد توان خود به دفاع از شما و مبارزاتتان برخواهیم خاست.

 

 

گرمترین درودهای ما را بپذیرید،

از طرف شرکت کنندگان در کنفرانس مؤسس جنبش تجدید سازمان کمونیسم معاصر،

تدارک کمونیستی – جنبش سازمانیابی حزب پرولتاریا(ایران)

آوریل 2014

 

ایمیل تماس:

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید 

Write comments...
or post as a guest
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Be the first to comment.

کنفرانس مؤسس

  • 50 سال مبارزه بر سر مارکسیسم 1932-1883 (قسمت سوم)
    از موضع تئوری مارکسیستیِ بحران و فروپاشی، این امر از ابتدا از نظر گروسمن مسلم است که برای پرولتاریا انتظار تقدیرگرایانه فروپاشیِ خود به خود ، بدون آن که فعالانه در آن دخالت کند؛ قابل طرح نیست. رژیم های کهنه…
  • حزب پرولتاریا
    حزب وظایف خود را تنها به شرطی می تواند ایفا کند که خود تجسم نظم و سازمان باشد، وقتی که خود بخش سازمانیابی شدۀ پرولتاریا باشد. در غیر این صورت نمی تواند ادعایی برای به دست گرفتن رهبری توده های…
  • اتحادیه ها و شوراها
    رابطۀ بین اتحادیه و شورا باید به موقعیتی منجر شود که غلبه بر قانونمندی و [سازماندهی] تعرض طبقۀ کارگر در مساعدترین لحظه را برای این طبقه امکانپذیر سازد. در لحظه ای که طبقۀ کارگر به آن حداقلی از تدارکات لازم…
  • دربارۀ اوضاع جهانی - 14: یک پیمان تجاری ارزشمند
    یک رویکرد مشترک EU-US می تواند بر تجارت در سراسر جهان تأثیر گذار باشد. روشی که استانداردها، از جمله مقررات سلامتی و بهداشتی و صدور مجوز صادرات در بازارهای دیگر را نیز تسهیل میکند. به خصوص مناطقی که هنوز تحت…
  • 50 سال مبارزه بر سر مارکسیسم 1932-1883 (قسمت دوم)
    همان طور که رزا لوکزامبورگ تاکید نموده است، "فروپاشی جامعه بورژوایی، سنگ بنای سوسیالیسم علمی است". اهمیت بزرگ تاریخی کتاب رزالوکزامبورگ در این جاست: که او در تقابلی آگاهانه با تلاش انحرافی نئو هارمونیست ها، به اندیشه ی بنیادین "کاپیتال"…

صد سال پس از انقلاب اکتبر

کنفرانس اول

هنر و ادبیات

ادامه...

صدا و تصویر