رفیق عزیز

با سلام و عرض ادب

از استثاء نمی گویم،امیدی به دگرگونی سریع در اندیشه و عمل  نیروهای متشکل و مستقل و جاخوش کرده در خارج از کشورندارم . این نیروها بدلیل سالها دوری از مناسبات زنده طبقاتی و اجتماعی و خزیدن به  زیر سایه خود و کتاب و به تاریکی کشاندن سایه اشباح و آگاهی وعمدتا نخواستن و ندیدن آنان و دسترسی به آزادی های فردی مورد تقاضاهایشان، نه آنجا و نه اینجا ، ندارم . عناصر آگاه منفرد و مستقل نیزعمدتا درپی سالها تجربه آزادیهای فردی درآکواریوم های دموکراسی  و بدلیل فردیت و عدم مسئولیت در پاسخ گوئی به دیگران و آرامشی که بدنبال دارد ، گامی فراتر ازمرزهای سلول های انفرادی خود نمی گذارند و امنیت خود را در قفس ترجیح میدهند و متاسفانه لای تیغه های یک قیچی گرفتار میآیندو درنفی آن ، تیغی با کندنشان به صفوف حمایت ازحماقت وجهالت و تیغی به صفوف همراهی با جنایت، پرتابشان می نماید که گریز از آن به سادگی امکان پذیر نیست.

این موقعئیت و شرایط ناامیدم نمی کند . چرا که غیر ممکن نیز نیست. انسان ماشین نیست . می تواند بیآموزد و بیاندیشد و با آگاهی نقش واقعی خود را در تاریخ  تغئیر، ایفاء نماید وتاریخ تغئیر راهمراه با جنبش آگاهی کمونیستی  به نظم درآورد. کتاب را می توان تنها خواند و شاید فهمید اما تغئیر را در کتاب و مراسم تنهائی نخواهیم آموخت . آگاهی تغئیر در عمل است که شکل می گیرد و مفهوم طبقاتی می یابد.

بیانیه را از سایت امید استخراج کردم و خوانده ام.

در نوشتن این سطور چند روزی  مردد بودم . برای که می نویسم ؟ مدتهاست که نمی دانم !

 در این لحظات فکر می کنم که  تردید جایز نبود و نیست.

 بطورخلاصه بگویم: با مضمون ومفهوم و محتوای بیانیه که  در عبارات روشن زیر خلاصه شده است ، موافقم .

«کمونیسم برای ما وضعیتی نیست که باید ایجاد شود، ایده آلی نیست که واقعیت باید خود را با آن تنظیم کند. ما آن جنبش واقعی را کمونیسم می نامیم که وضعیت کنونی را رفع می کند. شرایط این جنبش از پیش داده های هم اکنون موجود ناشی می شوند.»

«این سوسیالیسم انقلابی، ... این کمونیسم ... اعلام بیوقفگی انقلاب است، دیکتاتوری طبقاتی پرولتاریا به مثابۀ نقطۀ گذار ضروری محو اختلاف طبقاتی به طور کلی است، (اقدام) برای محو کلیۀ مناسبات تولیدی ای است که این اختلافات بر آنها بنا شده اند، (اقدام) برای محو کلیۀ مناسبات اجتماعی است که متناسب با این مناسبات تولیدی اند، برای تغییر تمامی ایده هائی است که از این مناسبات اجتماعی برمیخیزند.»  کارل مارکس

به نظر من مهم نیست که چه کسانی آنرا ارائه می دهند. مهم نیست که عناصری آنرا تائید و نفی کنند. مهم این است که عناصری با دانش و تجربه آگاهانه خود حرف درستی می زنند .مهم این است که این حرف ، اندیشه  و عملی را در بطن خود دارد که قابل درک است و پیامد آن اقدام جمعی وآگاهانه است. مهم این است که مطلق نیست قابل تکامل است و هنوز تمام شده اعلام نمی شود و بکارآگاهانه جمعی نیازمنداست و تا رهائی آخرین انسان از چنبره زنجیر های جعل و جهل و استبداد استعمار و استثمار، تا محو طبقات ادامه خواهد داشت. مهم این است که در موقعئیت و شرایط مشخص معاصر ،جمعی هر چند کوچک ، شهامت و جسارت  اعلام علنی تدارک تجدید سازماندهی جنبش کمونیستی ایران را پیدا کرده اند که خود بدون تردید از پیش داده های هم اکنون موجود ناشی می شود.

انتقادات:

با یکبار خواندن بیانیه به روشنی نمی توان دریافت که چه نقشی و چه حقوقی  را هیئت موسس برای خود و چه نقش و حقوقی را برای داوطلبان علاقمند به ثبت رسانده است.

در عبارات زیر می خوانیم :

"به عنوان بخشی از جریان انتقادی کمونیسم معاصر، ما لازم می دانیم که بر این اساس تغییرات ضروری را در نحوۀ فعالیت خویش وارد نموده و به نوبۀ خود در ایجاد و تقویت جنبشی برای سازمانیابی کمونیسم معاصر به ایفای نقش بپردازیم. فعالیت ادبی و سیاسی ما از این پس حول این محور و اساسا برای پاسخگوئی به این ضرورت تاریخی شکل خواهد گرفت. ما بر این واقفیم که دستیابی به موقعیتی که در آن جریان کمونیستی بتواند به مثابه حزبی متحد و نیرومند بر روند مبارزۀ طبقاتی تأثیرگذار واقع شود، از محدودۀ توان ما به تنهائی خارج است."

و در خاتمه بیانیه:

"گام اول ما برای تحقق این اهداف، برگزاری کنفرانس مؤسس جنبش تجدید سازمان کمونیسم معاصر در نیمۀ اول ماه دسامبر سال جاری خواهد بود.  این کنفرانسی خواهد بود که سنگ بنای بخشی از آرایش جدید کمونیستی را خواهد گذاشت. بخشی که به حکم تنگناهای تحمیل شده اکنون از حوزۀ اصلی مبارزۀ طبقاتی در ایران جدا شده و در خارج از این حوزه زیست می کند. بخشی که در عین حال خود را جزئی از مجموعۀ تلاشهای کمونیستی در داخل طبقه به حساب آورده و در مقابل سرنوشت آن متعهد می داند."

و در ادامه:

"از همۀ رفقای کمونیستی که خود را در نقد ما به نظام معاصر و در راهکارهای ما شریک می دانند، دعوت میکنیم که در جریان برگزاری کنفرانس به ما یاری رسانند. به ویژه از رفقای داخل کشور میخواهیم که با دخالت در جریان مباحث کنفرانس که از این پس در سایتهای امید و جنبش کارگری درج خواهند شد، تجارب خویش را از ما دریغ ندارند."...

با خواندن و مزه مزه کردن این بندها هر خواننده اندک آگاهی مثل من در می یابد که جریانی طبقاتی و آگاه با انتقاد آگاهانه از خود و سایر نیروهای مدعی کمونیست، در جهت تحزب یابی گام برداشته است و با درک اصولی از تنگنا ها و تشخیص ضرورت ،نیروهای همسو را در جهت اهداف مشترک، فرامیخواند و داوطلبانی را می طلبد و جستجو می کند که با دخالتگری خود ،به تدقیق ایده بیانیه ،آگاهانه بپردازند و در اقدام ، از همان آغاز به مصوبات مشترک متعهدو مسئولیت پذیر باشند.

با این برداشت خوشبینانه فکر می کنم که هئیت موسس تلاش می کند:

1/ با معرفی یک ایده آگاهانه و تلاش برای جذب داوطلبان همیاری ،پرورش و تدقیق مشترک و ...و اقدام  به اجرای آن را پیگیری نمایند

با این برداشت، این کنفرانس فرصت انتخاب راه و ایده آگاهانه را برای همه شرکت کنندگان کمونیست که بطور یقین تصادفی به کنفرانس نخواهند آمد ،فراهم میآورد و محصول نهائی آن، جمعی دیگر از کمونیست ها را در بر خواهد داشت که  ادامه منطقی راه را با همیاری و کار و مشترک ، همراه با هئیت موسس خواهند بود.

با خواندن دقیق تر بیانیه  و دوسند پیوست میتوان دریافت که دو طرح و شکل سازماندهی در هم آمیخته شده است و تناقضات آن . برداشت فوق را نفی می کند.

با مطالعه سند شماره یک/ مباحث وضوابط شرکت در کنفرانس،  خواننده حداقل آگاهی مثل من درمی یابد که تناقضی آشتی ناپذیر بین بند 6 سند اول با تمام بندهای  دیگر ومنطقی این سند وجود دارد..

خوش بینانه فکر می کنم که  با حذف بند 6  از این سند ،بخش یک سند یک،  درست است .

با مطالعه بند دوم سند اول  / ضوابط شرکت در کنفرانس ، خواننده درمی یابد که بندهای این بخش در تکمیل تحمیل بند 6 سند اول تنظیم شده است. و تناقض آشکاری بین بند یک و دو این بخش نیز وجود دارد و آب پاکی را روی دست داوطلبان میریزد.

2/هدف کنفرانس ، معرفی هئیت موسس یک موسسه جدید و انتخاب فعالین  داوطلب از میان شرکت کنندگان است !

حقوق هییت موسس:

حق انتخاب بی چون و چرای از میان داوطلبان علاقمند را دارد

حق انتخاب بی چون وچرای  از میان نظرات را دارد

حق تحمیل بی چون و چرای بیانیه منتشره را دارد

با حقوق بالا حق ابقاء و اخراج بی چون و چرای منتخب یا منتخبین خود را دارد.

حقوق داوطلب:

داوطلب ، علاقه مند ، همیار و یا هر نام دیگری که جمع بر خود بگذارد حق دارد که بی چون و چرای اعلام همیاری کند وتجارب خود را بنویسد و منتظر پاسخ قطعی هم نباشد و مسئولیت هائی که به او واگذار میشود را بدون چون و چرا اجراء کند.

به عبارت ساده تر حق دارد که بدون چون و چرا زیر پرچم کمونیسم تعریف نشده هئیت موسس ، سربازی کند.

اگر این متن را دیگران تنظیم می کردند، مطمئنم که خود شما رفقا  با دهها استدلال آگاهانه ، تناقضات ضد کمونیستی، ضد دمکراتیک و ضد انسانی را در آن می توانستید نشان دهید.

 فکر می کنم که شاید بیانیه هئیت موسس و اسناد همراه، آگاهانه با  تناقضاتش انتشار علنی یافته است که دو گرایش برجسته درون عناصر و مجامع کمونیستی را به کنفرانس فرابخواند ودر کنفرانس به رفع تناقضات آن بپردازند.

با این فکر می توان امیدوار بود که در خاتمه کنفرانس کمیتی آگاه ادامه راه را در اقدام مشترک خود هموار خواهند کرد.

در غیر این صورت ؟

در غیر این صورت فکر می کنم که رفقا با وحشت از امپریالیسمی که تصویرنسبتا درستی خود از آن ارائه می دهند ، با نگرانی از شناخت واقعی خود از مدعیان و بی اعتمادی عمیقی که در آنها وجوددارد و عدم شناختی که از رفقای  کمونیستی که احتمالا در کنفرانس شرکت خواهند نمود، دارند، ترسناک و هولناک از اولی و نگران و پریشان ازتاثیر دومی در ادامه منطقی کارشان به اوج پرتگاه تاریخی احزاب و مجامع کمونیستی مقاطع گذشته باز میگردند ودر بهترین حالت  در سکوی فرو ریزی حزب انقلابی بلشویسم به دفاع از ایده خود می پردازند و نخبه گرائی میکنند و فرو میپاشند.

اگر خلاف جریان معمول ، اولی را کمدی کم آگاهی وجهل فرض کنیم ، دومی یک تراژدی غمناک برای آگاهی  است.

کارگران کمونیست ، نخبه نیستند ، اکثریت مطلق کارگرانند که در حاکمیت فرهنگ ارتجاع و فاشیسم سرمایه هنوز معنی  و مفهوم تاریخی خود و نقش خود را در تغئیر و تکامل جامعه نمی دانند . دیر یا زود خواهند آموخت و خواهند  شناخت.

الزاما انتقاد از خود ،هنوز اقدام عملی به آن نیست . انحرافات بسیار جان سختند .نگاه کنید به انتقاد بخود احزاب و سازمانهای فروپاشیده مدعی کمونیست در ایران و جهان!

رفیق عزیز

می دانم که با آگاهی به این درجه رسیده اید که موقعئیت و شرایط مشخص را می شناسید اما این شناخت برای سازماندهی خود وسازمانیابی سایر کمونیستها کافی نیست . بدون  بکارگیری وسیع ترین دموکرسی طبقاتی ، دیکتاتوری طبقاتی  معنائی جزء  مطلق گرائی  و سربازگیری و مناسبات پادگانی ندارد .

بیانیه ، سند مشترک هئیت موسس است و این حق را دارند که با تناقضاتش به اطلاع سایر انسانها برسانند اما برای دخالتگری عناصر آگاه  میتوان با تغئیراتی در اسناد ضمیمه ، کار بیانیه را پیش برد و داوطلبان علاقمند و شرکت کننده را از همان آغاز با برابری حقوق برسمیت شمرد و اعتماد کمونیستی را به آموزش کشاند.

با خوشبینی نسبت به مشغله فکری  شما و اینکه این تناقضات صرفا ناشی ازتوافقات جرح و تعدیل شده هیئت موسس است ، پیشنهاد اصلاح اسناد ضمیمه را به شرح زیر دارم :

اسناد ضمیمه:

سند شماره 1: مباحث و ضوابط شرکت در کنفرانس

سند شمارۀ 2: موازین فعالیت سازمانی

سند شماره 3 : تعریفی از  برابری حقوق  اعضاء ،تعریفی از کار کمونیستی در جهت توضیح آگاهانه تر بیانیه ، تعریفی از لغو حق وتو در تمام مناسبات آینده(به نظر من این تعاریف را این بیانیه و ضمیمه هایش کم دارد)

سند شماره 1: مباحث و ضوابط شرکت در کنفرانس

اول - مباحث کنفرانس:

1-      موضوعات زیر در دستور کار کنفرانس خواهد بود:

1. بررسی اوضاع جهانی
2. حزب، طبقه و انقلاب اجتماعی
3. تعیین نوع تشکل و تدوین و انتشار بیانیه اعلام موجودیت
4. بررسی و تدوین و تصویب موازین سازمانی
5. قطعنامه ها و قرارها

2-      مباحث دورۀ تدارک کنفرانس در سایتهای امید و جنبش کارگری و سایت های داوطلبان علاقمند ....درج خواهند شد. مباحثی که از جنبۀ امنیتی برخوردارند از این قاعده مستثنی هستند.

3-      از کلیۀ رفقای داخل کشور درخواست می شود با ارسال مطلب در مباحث مربوط به کنفرانس شرکت نمایند. توصیۀ اکید فراخوان دهندگان به رفقای داخل کشور استفاده از نام مستعار برای مطالب مربوط به کنفرانس است. این دعوت شامل حال رفقای منتقد نیز می شود.

4-      هیچگونه محدودیتی در راستای درج مباحث وجود نخواهد داشت. تنها شرط لازم درج نوشته ها و مقالات قرار داشتن در راستای اهداف کنفرانس - و نه الزاما در توافق با این اهداف – است.

5-      مشارکت در مباحث محدود به شرکت کنندگان در کنفرانس نخواهد بود و کلیه علاقمندان می توانند نظریات خود را برای درج ارسال نمایند.

6-      تصمیم به درج یا عدم درج مطالب بر عهده فراخوان دهندگان به کنفرانس (امضا کنندگان بیانیه) است. در صورت عدم درج مطلب، فراخوان دهندگان حتی المقدور توضیحات لازم در این زمینه را به ارسال کنندگان مطالب ارائه خواهند نمود. با این حال فراخوان دهندگان خود را موظف به پاسخگوئی به تمام موارد نمی دانند.

بند 6 حذف گردد.

7-      از کلیه علاقمندان در خواست میکنیم پیشنهادات خود را به  آدرس الکترونیکی برگزاری کنفرانس ارسال نمایند.

8-      آدرس ارسال مطلب و تماس با فراخوان دهندگان کنفرانس:

  این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت داریداین آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

دوم – ضوابط شرکت در کنفرانس

1-      شرکت در کنفرانس برای کلیه کسانی که خود را در اهداف ما شریک بدانند، محدودیتهای مندرج در سند موازین سازمانی شامل حال آنان نشود و موازین فعالیت سازمانی مندرج در سند ضمیمه مورد پذیرش آنهاست بلا مانع است.

3-      محل و زمان دقیق کنفرانس پس از اعلام آمادگی و ارتباطاتدر وقت مقتضی به اطلاع شرکت کنندگان در کنفرانس خواهد رسید.

4-      بخشی از هزینه کنفرانس توسط صندوقی تأمین خواهد شد که از محل حق عضویتها ایجاد می گردد. سقف این میزان را کنفرانس تعیین خواهد نمود. مابقی هزینه برگزاری کنفرانس پس از کسر میزان تأمین شده توسط صندوق کنفرانس، به تساوی میان شرکت کنندگان تقسیم می شود. در موارد استثنائی کنفرانس تصمیم خواهد گرفت.

سند شمارۀ 2: موازین فعالیت سازمانی درمرحله نخست

سند حاضر تا زمان برگزاری کنفرانس تعیین کنندۀ موازین سازمانی فعالیت خواهد بود.

1-       هر داوطلبی که در کنفرانس شرکت می کند ، عضو تشکل (سازمان، گروه یا هر نام دیگری که کنفرانس برگزیند)قلمداد می گردد . عضو کسی است که

1. کلیت اهداف آن را قبول داشته باشد

i.      تا زمان برگزاری کنفرانس و تصویب اسناد رسمی، این شامل اهداف مندرج در بیانیه فوق خواهد بود

1. به طور منظم حق عضویت بپردازد

1. برای خارج از کشور این مبلغ معادل حداقل 30 و حداکثر 50 یورو است

1. متعهد به فعالیت منظم در عرصۀ تعریف شده ای از فعالیت کمونیستی باشد. در این مرحله  آماده سازی خود برای شرکت در کنفرانس ، تبلیغ و ترویج اهداف کنفرانس ،بخشی از فعالیت کمونیستی تلقی می گردد.

1. چنانچه در خارج از ایران زندگی می کند، در صورت امکان  آمادگی اصولی خویش  را برای اعزام به ایران و انجام مأموریت سازمانی اعلام نماید.

2-      کارفرمایان، کسانی که از قبل نیروی کار دیگران زندگی می کنند (سهامداران، دلالان، مالکین مستغلات اجاره ای و "مشاغل" مشابه) و خود را کمونیست هم معرفی می کنند ،نمی توانند به عضویت تشکل درآیند.

3-      اعضای سازمانهای سیاسی دیگر و همچنین اعضای تشکلهای فرهنگی و هنری و اجتماعی دیگری که اهدافشان متناقض با اهداف بیانیه باشند، نمی توانند به عضویت تشکل درآیند.در صورت عدم تناقض بین اهداف،  عضویت دوگانه تنها در صورت تصویب کنفرانس مربوطه مجاز است.

4-      همکاران رسانه های رسمی بورژوائی – اعم از حکومتی و اپوزیسیونی و رسانه های دول غربی- حتی مدعیان کمونیست، به عضویت پذیرفته نمی شوند.

توضیح اینکه : بخشهائی که با خط قرمز در دوسند اضافه شده است را می توان در تکمیل آن آورد .

جهان

14.09.2013