من نمیدانم که چه کسی سندِ "ایران و خاورمیانه" را به نام این پیاده نظامِ سایبری رژیمِ سرمایه داری اسلامی زده است که میگوید "پا در کفش مردم ایران نکنید. در کار مردم خاورمیانه دخالت نکنید و وقت مردم ما را با خاطره‌هایتان نگیرید."! کجا و کِی "مردم خاورمیانه" به شما وکالت دادند؟! تو رو سَنه؟! نمیدانم که آیا "ن.ق." و "اقدسی" یکی هستند (!)، اما در ارتجاع و دفاع از رژیم راهزنانِ اسلامی تفاوتی با هم ندارند.
من به ندرت به تارنما های بیرون از ایران (با استثنا آنهایی که ویدئوی رو به ایران می سازند) رجوع میکنم. اما چون "نظری" زیرِ یکی از نوشته ها و رو به "ن.ق." نوشته بودم و برای خواندن "پاسخ" این سایبری رژیم دوباره راهم به اینجا کشیده شد. من دو بار در گذشته نسبتاً دور در اینجا "نظر" دادم و در دوره کنونی نیز پنج تا (با این نوشته). هم دوتای گذشته و هم چهار تای پیشین منتشر شدند. بنابر این "چرا نظر خواننده‌تان را نمی‌گذارید؟" چیزی جُز دروغ و شانتاژِ این سایبری رژیمِ سرمایه نیست!
"تاکتیک" نخ نمای پادوهای سرمایه (همانند آنچه "خبرنگار" "ایلنا" در اینباره نوشت و یا مصاحبه هاییکه "شرق دیلی" راه می اندازد و یا مطالبی که "انصاف نیوز"، ... می نویسند) اینست که بخشی از یک گفتمان را که آنقدر آشکار است که نمیتوان رَد کرد (بطورِ نمونه جنایاتِ امپریالیسم-صهیونیسم) را "می پذیرد"، اما آنجا که برای مقابله با آن، پای سرمایه داری، بویژه رژیمِ سرمایه داری اسلامی، بمیان می آید، دست به یاوه گویی میزند و زیر لحافِ سرمایه می خَزد.
رژیم جنایتکار سرمایه داری اسلامی "انقلابِ (ضد)فرهنگی" راه انداخت و دانشگاه ها را سه سال بَست (با کُشتار چند ده دانشجو)، در دهه خونین شصت، نَسلی از جوانانِ "آرمانخواه و چپ" را، با هدف ایجادِ گُسَست در جریانِ طبیعی فرآیندِ آگاهی (دیروز-امروز-فردا) در جامعه و بهره وری از "تجربیاتِ گذشته"، نابود کرد. آیا توانست از "شَرِ" تجربه گذشته رها شود؟! اگر چنین چیزی امکان میداشت، دیگر ساختارِ مغزِ انسان (و خیلی از حیوانات) به بخش نسبتاً بزرگ "هیپوکامپ" نیازی نمی داشت! با رجوع به اسناد (خوشبختانه با وجودِ اینترنت فراوان یافت میشود) در می یابیم که در آغاز جنبشِ منتهی به قیام 57، یعنی پائیز 56 و سخنرانی نویسندگان و شاعران آزاد شده از بندِ رژیم پهلوی، در "شب های شعر انجمنِ گوته" و پس از آن در دانشگاه صنعتی "شریف" (در آن هنگام "آریامهر") و حتی "چریک های فدایی خلق ایران" که تنها سازمان فعال واقعاً موجودِ "چپ رادیکال" در آندوره بود، کسی تصور این را هم نداشت که چه بسا پس از یکسال کارگران نفت دست به اعتصاب بزنند. آن جنبش (حتی در سال 56) از نظر گستردگی قابل مقایسه با چند ده نفر معترضِ کنونی جلوی دانشگاه تهران نبود! اما هیچ "شیرین مغزی" در آن دوره، مانند این پادوی سرمایه، عُقده گشایی نمیکرد که "راهی برای بستن شیر نفت بروی اسراییل و متفقین‌اش و رونده‌ای نمی‌بینم"! او "فرآیند"، "روند" و "رُخدادِ لحظه ای" را یکی می پندارد!
هشدار به "تدارک کمونیستی" که این سایبری های امنیتی رژیمِ سرمایه، جَوِ گفتمان ها را فرسایشی نکنند!
تا زمانی دیگر، که کِی فرا رسد!

چند سوال برای ابهام‌زدایی

یک - چرا سازمان‌دهندگان "برای فلسطین" که بچه‌پولدارند پشت شعارهای کارگری پنهان می‌شوند. در حالیکه هیچ ربطی به زحمت‌کشان ندارند؟

دو - سازمان‌دهندگان "برای فلسطین" شش یا هفت سال است از ماجرای دانشگاه تهران و دارپا خبر دارند و خیلی قبل‌تر برای سکوت در این مورد بازخواست شده‌اند. چرا آنان شش‌هفت سال از اقدام علیه دارپا و نستله طفره رفته‌اند؟

سه - اگر تنها یک گروه ضدصهیونیست واقعی در ایران موجود باشد بچه‌های صنعت موشکی‌اند. این را قاطعانه می‌گویم چون با چند نفر از کارگران‌شان رابطه دارم و می‌شناسم‌شان. با توجه به نقش انسان‌ساز این صنعت به چه دلیل در تبلیغات‌تان این صنعت را تحقیر می‌کنید و می‌نویسید به هیچ دردی نمی‌خورد؟

چهار - با توجه به پیوندهای اکثر سازمان‌دهندگان با جنبش‌های سبز و بنفش چه ارتباطی میان این حرکت و دولت وفاق وجود دارد؟


این‌ها سوالات مشروع و برحقی است که هر کس ذره‌ای تعهد داشته باشد ملزم است پاسخ‌شان دهد

چرا نظر خواننده‌تان را نمی‌گذارید؟ فقط نظر اعضا محفل‌تان را تایید می‌کنید؟ هر چه می‌خواهید درباره کشور ما می‌گویید آن وقت ما حق نداریم درباره تناقض‌های شما آلمانی‌ها چیزی بگوییم؟ طرفه است با آن ادعاهایتان