بهمن شفیق

۵ بهمن ۱۴۰۲

۲۵ ژانویه ۲۰۲۴

برخی منابع مورد استفاده

هادی معصومی

https://t.me/Monbathat/2291

حملات به اربیل، ادلب و پاکستان (آن‌ هم در ماه حرام رجب) در حقیقت خطایی بس راهبردی بود که نه تنها هیچ ثمره‌ی روشنی نداشت که حامل پیامدهایی بسیار دردناک برای هر دو طرف ایرانی و فلسطینی بود. عطف توجه جهانی و منطقه‌ای از مقاومت غزه و نیز شکل‌گیری موجی از حمله رسانه‌ای به ایران و محورمقاومت، دو پیامد مهم این حملات نسنجیده و دور از عقلانیتی بود که به وضوح از باب رفع‌تکلیف و خروج از زیر فشار افکار عمومی ترتیب داده شد. اگر هدف این است، باید طوری پرسروصدا و سنگین حمله می‌شد که بتوان آن را به مثابه دستاوردی به مردم در داخل فروخت. چه آن‌که هدف اصلی از حملات، نه خلق بازدارندگی، که پاسخ به افکارعمومی در داخل بود. بی‌توجه به تبعات ویران‌گرِ پسینی.

برخلاف نظر بسیاری، این حملات هیچ بازدارنده نبود. در حوزه‌ی شرقی، پاسخ فوری پاکستان، خود گویاست. حمله به اربیل اما لااقل سه تالی بسیار فاسد داشت: نخست موج تمسخر ایران در افکار عمومی مبنی بر ناتوانی در پاسخ‌گویی مستقیم به رژیم و اقدام به «ضعیف‌کشی». ظهور موجی از همبستگی با گروه جنایت‌پیشه‌ای هم‌چون جیش‌العدل از سوی برخی طرف‌های سنی منطقه و تلاش برای شیعی-سنی نشان دادن درگیری‌ها و مظلوم‌نمایی برای این گروه. سوم تثبیت این باور در میان تصمیم‌گیران اسرائیلی مبنی بر آن‌که هر بلایی بر سر ایران بیاید، این کشور به‌کلی فاقد جسارت لازم برای پاسخ مستقیم به زیرساخت‌های رژیم در داخل فلسطین است. پس به دستاوردسازی‌هایی با مصرف داخلی اکتفا می‌کند. پس آن‌چه اتفاق افتاد، بدترین رفتار ممکن و قابل تصور بود.

فراتر از هیجانات موجود، از فردای ترور سردار سلیمانی بر مفهوم «انتقام ساختاری» تاکید کرده‌ام. از طریق رفع زمینه‌ها و عوامل خلق جسارت در رقیب و دشمن برای بازی کردن با روح و روان ایران و مقاومت. انتقام موردی، برای رزومه‌سازی خوب است اما بازدارنده نیست. مناسب تصمیم‌گیران تاکتیکی است و نه استراتژیک. کار بی‌حوصله‌هاست. انتقام ساختاری، حکم‌رانی مرزی است. قلع و قمع اقتصاد زیرزمینی دارالعلوم های جدایی‌طلب و تکفیرگراست. پایان دادن به دهه‌ها رهابودگی و یلگی مرزهاست. به سامان دادن به وضعیت ثبت احوال جنوب شرق کشور است. به ساماندهی معقول مهاجران است. به آگاهی در تلاش برای تغییر دموگرافیک گسترده در مرزهاست. به خلق عصبیت در مرکز است. به چیزهایی از این دست که دست پاکستان و دیگران برای پیمان‌کاری در درون ایران را باز گذاشته است

اصلاح طلبان

https://hammihanonline.ir/بخش-دیپلماسی-6/12106-ابهام-در-استراتژی-جدید-ایران

دنیای اقتصاد

https://donya-e-eqtesad.com/بخش-خبر-64/4039174-جزئیات-عملیات-پیش-دستانه-ایران-علیه-تروریست-ها-در-پاکستان

https://donya-e-eqtesad.com/بخش-سایت-خوان-62/4040045-انتشار-یک-بیانیه-مهم-از-سوی-اتاق-بازرگانی-تهران-کراچی

شرق: تهران توان ترمیم روابط با اسلام آباد را دارد

https://medianewspaper.sharghdaily.com/1402/10/NO4752/

امیر عبداللهیان در داووس

کشتار غیر نظامیان و تجاوز به زنان توسط حماس: اسرائیل واکنش متناسب ندارد و غیر نظامیان را می کشد. ما کشتار غیر نظامیان در همه جا را محکوم می کنیم

اوکراین: ما کشتار غیر نظامیان در آنجا را هم محکوم می‌کنیم.

دریای سرخ: امنیت آنجا امنیت ما هم هست.

برجام: ما میخواهیم برگردیم

https://www.youtube.com/watch?v=Lc9hl6bYGsc

‌بادراکومار: پاکستان، انتخابات، آمریکا، ارتش

https://www.indianpunchline.com/decoding-irans-missile-drone-strikes/

That the US strategy against Iran was taking new forms began emerging after the October 7 attack on Israel and the consequent erosion of its standing as the regional supremo. The China-brokered Iran-Saudi rapprochement and the induction Iran, Saudi Arabia, UAE and Egypt into BRICS put the US strategists in panic mode. See my analysis titled US embarks on proxy war against Iran, Indian Punchline, November 20, 2023.

There were signs already by the latter half of 2023 that the US with Israeli axis was planning to use terrorism as the only viable means to weaken Iran and restore the regional balance back in favour of Tel Aviv, which is critically important for Washington’s prioritisation of Asia-Pacific and yet need to control oil-rich Middle East. Indeed, a conventional war with Iran is no longer feasible for the US, as it risks the potential destruction of Israel.

Suffice to say, Iran’s missile and drone strikes against terrorist targets on Wednesday are a vivid demonstration of its assertiveness to act in self-defence in the new regional and international milieu. Iran’s so-called “proxies” — be it Hezbollah or Houthis — have reached adulthood with a mind of their own, who would decide their own strategic positioning within the Axis of Resistance. They don’t require a life-support system from Tehran. It may take some time for the Anglo-Saxon strategists to get used to this new reality, but eventually they will.

Clearly, it is an underestimation to regard Iran’s missile and drone strikes as merely counter-terrorist operations. Even with regard to the strike on Baluchistan, interestingly, it took place within a month of COAS Gen. Asim Munir’s weeklong trip to Washington in mid-December.

Munir met senior US officials, including Secretary of State Antony Blinken, Secretary of Defense Lloyd Austin, US Forces Chairman of Joint Chiefs of Staff Gen. Charles Q Brown, and US Deputy National Security Adviser Jonathan Finer — and, of course, the redoubtable Undersecretary of State Victoria Nuland, the driving force behind the Biden administration’s neocon policies.

لاوروف: اهداف تعریف شده اسرائیل شبیه اهداف روسیه اند

https://www.rt.com/russia/589831-lavrov-israeli-gaza-hypocrisy/