معدنچیان در جنگ
کارگران معدن در نیروهای رزمی جمهوری خلق دونتسک:
چرا "شاختیورسکایا دیویزیا (لشگر معدنچیان)" علیه خونتای کی یف می جنگند.
سوزان ویت-اشتال
ترجمه: تحریریه امید
واحدهای رزمی کارگران معدن دنباس سنتی دیرینه دارند. لشکر پیاده نظام 383 که در سال 1941 از کارگران داوطلب معدن تشکیل شده بود و در دفاع از دونتسک و جنگ کریمه و سپس برلین شرکت کرده بود شهرتی فوق العاده دارد. آن ها به خاطر شجاعت ایثارگرانه اشان از طرف رهبری ارتش سرخ مورد تحسین قرار گرفتند. هم اینک کارگران معدن تلاش می کنند تا در کنار قیام کنندگان جمهوری خلق دونتسک (DNR) و لوگانسک (LNR) به این سنت وفادار بمانند.
در اواخر ماه مه امسال حدود 1000 عضو اتحادیه کارگران معدن در شهر دونتسک راهپیمایی کردند و خواستار عقب نشینی ارتش خونتای کی یف و استقلال دنباس شدند. بسیاری از آنان در تابستان به ارتش DNR و LNR پیوستند و امروز تقریبا در تمامی واحدهای نظامی حضور دارند.
"من یاد گرفته ام که نترسم" این سخنان ولادیمیر 45 ساله اهل دونتسک است که در پشت مسلسل نشسته است. او 25 سال در معدن به کار سخت مشغول بوده و چند ماهی است که عضو گردان اپلوت (خاکریز) است. او به این سؤال که چه احساسی دارد از اینکه جانش را در جبهه به خطر می اندازد چنین پاسخ می دهد: "کار در معدن هم به شدت خطرناک است. به کرات انفجار رخ می دهد". او می خواهد از منطقه در برابر تهاجم غرب دفاع کند به همین دلیل وارد ارتش شده است. "این جا جنگی برای ناسیونالیسم و فاشیسم درگیر است که توسط افراد خیلی ثروتمند به راه افتاده است" .
بعضی از واحدها کاملا از کارگران معدن تشکیل شده اند. به طور مثال گردان کالمیوس که نام رودخانه ای است که دونتسک و شهر بندری ماریوپل را به هم وصل می کند. ماموریت ویژه این واحد عملیات شناسایی در خاک دشمن است و به خمپاره انداز مسلح است. این واحد در نبردهای طاقت فرسا در اطراف فرودگاه دونتسک علیه "سکتور راست" و مزدوران خارجی جنگیده و همچنین در درگیری های شدیدی در ارتفاعات استراتژیک مهم در نزدیکی شهر سنیشنه در مرز روسیه شرکت داشته است. درگیری هایی که طی آن ارتش اوکراین یادواره "ساور-موگیلا" را که نماد مقاومت در برابر فاشیسم آلمان بود تخریب نمود
ساور-موگیلا
خشم از فاشیست های اوکراین بسیاری از کارگران معدن را وادار نمود تا چکش و آهن را با اسلحه تعویض کنند . معدنکار ولاد بیان می دارد : "فاشیست ها تفاوتی بین غیرنظامیان و سربازان قائل نیستند". او گزارش می دهد که در مسیر دونتسک به ماریوپل به اعضای یک خانواده در اتومبیلی برخورده است که همگی توسط واحدهای غارتگر داوطلب اوکراین به قتل رسیده بودند. اولگ 29 ساله اهل شاختیورسک از جنایت دوم ماه مه در خانه اتحادیه های شهر ادسا به عنوان انگیزه پیوستن خود به جنگ داخلی نام برد. اولگ نیز همچون بخش بزرگی از همقطارانش می خواهد از نابودی اقتصادی کشور جلوگیری کند. "همواره معادن بیشتری بسته می شوند. خیلی از ما بیکار شده ایم."
استانیسلاو رتینسکی مدیر وزارت اطلاعات جمهوری خلق دونتسک توضیح می دهد که تهاجم نظامی اوکراین به دنباس به خصوص برای معدنکاران سخت بود. سه معدن به واسطه راکت های گراد تخریب شدند. معادن دیگر باید عجالتا تعطیل می شدند. در طی بمباران های مداوم دائما خطر قطع برق وجود داشت. که در این صورت ارتباط قطع می شد و کارگران با خطر زنده به گور شدن مواجه می شدند.
جمهوری خلق قانونی را تصویب کرد که استخدام مجدد اعضای واحدهای نظامی کارگران معدن را پس از پایان پیروزمند جنگ تضمین می کند. اما این راهی طولانی است. در حال حاضر صاحبان جدید قدرت در کی یف کارگران معدن را تروریست خطاب می کنند.
"ما جدایی طلب و تروریست نیستیم. ما اعضای طبقه کارگر هستیم". این سخنان را معدنکاران در هجدهم ژوئن در دونتسک و در تظاهراتی در مقابل مجسمه لنین اظهار داشتند. "ما در سرزمینمان صلح می خواهیم و خواستار آنیم که به حرف های ما توجه شود. کی یف، مزدور و قاتل، تانک و هواپیمای نظامی برعلیه ما اعزام می کند. ما خواستار آتش بس فوری هستیم." وقتی این خواسته ها همچنان که انتظار می رفت بی نتیجه ماند، کارگران اعلام کردند: "این حق معدنکاران است که سرنوشتشان را به دست خود بگیرند." مدت کوتاهی پس از آن لشکر شاختیورسکایا با بیش از 1000 معدنکار قوی تشکیل شد.
منبع: یونگه ولت